Գոռ Աբրահամյան

ՀՀ գործող գլխավոր դատախազի խորհրդական։

Ծնվել է 1979թ․ հուլիսի 12-ին Գեղարքունիքի մարզի Վահան գյուղում։ 1996-2002թթ․ սովորել է ԵՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում՝ ստանալով բակալվարի, այնուհետև՝ մագիստրեսի կոչում։ 2003թ․ ավարտել է նույն ֆակուլտետի մամուլի պատմության և տեսության ամբիոնի ասպիրանտուրան։ Նույն թվականին ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան լրագրություն մասնագիտությամբ։

2002-2003թթ․աշխատել է «Ազգ» օրաթերթում որպես լրագրող, քաղաքական մեկնաբան։ 2003 թ-ից դասավանդում է ԵՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում։ 2003-2006 թթ․ թղթակցել է «Փակագիծ» թերթին։ 2003-2017 թթ․ եղել է ՀՀ քաղաքացիական ծառայության խորհրդի նախագահի մամուլի քարտուղար։ Զբաղվել է քաղծառայողների պատրաստմամբ մի շարք հասարակակն և մասնավոր կազմակերպություններում։ 2017թ․ նշանակվել է ՀՀ գլխավոր դատախազի խորհրդական։

Վ. Հարությունյանի մեղադրանքը 2 անգամ լրացվել է հետագա նախաքննության ընթացքում

ՀՀ Գլխավոր դատախազի խորհրդական Գոռ Աբրահամյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ ««2008թ. մարտի1-ի» քրեական գործով որպես մեղադրյալ ներգրավված ՀՀ ՔԿ նախագահի նախկի տեղակալ Վահագն Հարությունյանի նկատմամբ հարուցված հետախուզման և դրա շուրջ տեղի ունեցած իրադարձությունների շրջանակներում ՀՀ գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյանի անվան շրջանառմամբ տեղի են ունենում անհարկի, անհիմն, մանիպուլյատիվ շահարկումներ, որոնք ոչ մի առնչություն չունենալով իրավաբանության հետ, պարզապես մատնում են էքստրադիցիայի քրեադատավարական ընթացակարգերից շահարկողների անտեղյակությունը: Հանրությանն այդ շահարկումների ծուղակն ընկելուց զերծ պահելու նպատակով հարկ ենք համարում պարզաբանել հետևյալը: Վահագն Հարությունյանին նշված քրեական գործով ՀՀ քրեական օրենսգրքի 38-349-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով որպես մեղադրյալ ներգրավելու որոշումը կայացվել է 2018թ. հոկտեմբերի 30-ին: Որոշումը կայացվել է այն ապացույցների համակցության հիման վրա, որն այդ պահին ձեռք էր բերել նախաքննությունն իրականցնող մարմինը՝ ՀՔԾ-ն: Վերջինի գտնվելու վայրը պարզ չլինելու և քննությունից թաքնվելու հիմքերով նույն օրը նրա նկատմամբ հայտարավել է հետախուզում և նույն օրը նաև միջնոդրություն է ներկայացվել դատարան նրա նկատմամբ կալանավորումը որպես խափանման միջոց կիրառելու վերաբերյալ: Վ. Հարությունյանի մեղադրանքը 2 անգամ լրացվել է հետագա նախաքննության ընթացքում, որոնց հիման վրա դատարաններին ներկայացվող՝ նրա նկատմամբ որպես խափանման միջոց կալանավորումն ընտրելու միջնորդությունները մերժվել են: Դատախազի կողմից ներկայացվող՝ ստորադաս դատարանների կայացրած այդ մերժման որոշումների դեմ բերվել են վերաքննիչ բողոքներ, իսկ ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալի կողմից՝ վճռաբեկ բողոքներ, որոնք մերժվել են: Շահարկվում է այն հարցը թե ինչո՞ւ մեղադրանքի ծավալը չի ավելացվել Վ. Հարությունյանի կողմից ավելի ուշ ժամանակահատվածում հնարավոր կատարված հանցավոր արարքներով, որպեսզի ռուսական կողմը հնարավորություն չունենար իրենց օրենսդրությանը հղում կատարելով մեղսագրվող հանցավոր արաքի վաղեմուությունն անցած լինելու հիմքով Վ. Հարությունյանի նկատմամբ հետախուզումը դադարեցնել և նրան ձերբակալումից ազատ արձակել: Որպես «երկաթյա» փաստարկ՝ հղում է կատարվում, ենթադրաբար Վ. Հարությունյանի կողմից անձանց նկատմամբ խոշտանգում իրականացնելու դեպքի առթիվ հարուցված քրեական գործին: Ըստ քրեադատավարական ընթացակարգերի և ամենապարզ տրամաբանության՝ անձի նկատմամբ չի կարող հետախուզում հայտարարվել կամ մեկ այլ երկրին անձին հանձնելու պահանջ ներկայացվել՝ առանց վերջինիս որպես մեղադրյալ ներգրավվելու: Իսկ քրեական գործը, որին հղում է կատարվում վերոնշալ «փաստարկները» ներկայացնելիս, հարուցվել է 2019թ. հուլիսի 12-ին: Եվ նախաքննությունն իրականացնող մարմնի, տվյալ դեպքում ՀՔԾ-ի կողմից այդ դրվագներով Վ. Հարությունյանին մեղադրանք չի առաջադրվել այն պարզ պատճառով, որ դեռևս չի հաջողվել ձեռք բերել դրա համար անհրաժեշտ ապացույցները: Իսկ ինչպես հայտնի է, ՀՀ դատախազությունը, առավելևս ՀՀ գլխավոր դատախազը չեն քրեական գործերով ապացույցներ ձեռք բերող իրավասու սուբյեկտները: Հուսով ենք, քրեական դատավարության և հանձնման գործընթացի «գիտակները» չեն առաջարկում անձին միայն նրա դեմ տրված հաղորդումների հիման վրա մեղադրանք առաջադրել, կամ մեղքը «հիմնավորող» անթույլատրելի, ապացույցներ ստեղծել՝ հանձնման գործընթացը բարեհաջող իրականացնելու արհեստական հիմքեր ստեղծելու համար: Ինչ վերաբերում է Վ. Հարությունյանին հանձնելու վերաբերյալ ՀՀ գլխավոր դատախազության միջնորդությունը հրապարակելու անհաժեշտության անհեթեթ պնդումներին՝ փորձելով դա չանելու մեջ տեսնելու Վ. Հարությունյանի հանձնման հարցում շահագրգռված չլինելու, նրա շահերից գործելու կոնսպիրատիվ մոտիվներ, ապա նման փաստաթուղթ չի կարող հրապարակվել, քանի որ այն պաշտոնապես դեռևս գոյություն չունի և չի կարող ունենալ, քանի որ հանձնման գործընթաց, որպես այդպիսին, չի էլ մեկնարկել և հետևաբար հանձնման միջնոդրություն ՌԴ գլխավոր դատախազություն չի ներկայացվել: Վ. Հարությունյանին ՌԴ ոստիկանության կողմից ձերբակալելու որոշման մասին ՀՀ ոստիկանությանը տեղեկացվելուց անմիջապես հետո ՀՀ գլխավոր դատախազությունը, անգամ չսպասելով ժամանակավոր կալանավորման որոշման կայացմանը՝ ձեռնամուխ է եղել նրան այդ փուլում հանձնելու մասին պահանջ ներկայացնելու նախապատրաստությանը: Սակայն ձերբակալման՝ օրենքով սահմանված ժամկետը դեռևս չավարտված, ընդամենը ժամերի ընթացքում ՌԴ դատախազությունը Վ. Հարությունյանին՝ վերջինիս մեսագրվող արարքների վաղեմության ժամկետն իրենց օրենսդրությամբ անցած լինելու հիմնավորմամբ ազատ արձակելու որոշում է կայացրել: Անկախ Պետությունների Համագործակցության «Քաղաքացիական, ընտանեկան և քրեական գործերով իրավական օգնության և իրավական հարաբերությունների մասին» կոնվենցիայի (որի մաս են կազմում ինչպես ՀՀ-ն, այնպես էլ ՌԴ-ն) 57-րդ հոդվածի 1-ին մասի բ կետի իրավակարգավորումների համաձայն՝ հանձնում չի կատարվում, եթե «պահանջն ստանալու պահին, հարցվող Պայմանավորվող կողմի օրենսդրության համաձայն, քրեական հետապնդում չի կարող հարուցվել կամ դատավճիռը չի կարող ի կատար ածվել վաղեմության ժամկետն անցնելու պատճառով կամ այլ օրինական հիմքով»: Ակնհայտ է, որ վաղեմությունն անցած լինելու հիմքով մերժման այսպիսի կոնվենցիոն իմպերատիվ պայմանի պարագայում նման միջնոդրություն ներկայացնելն ուղղակի անիմաստ է, որովհետև ներկայացվելու դեպքում ենթակա է մերժման: Ուստի հորդորում ենք Գլխավոր դատախազության գործողություններում դավադրություններ փնտրելու անիմաստ ջանքերի փոխարեն նման պնդումներ անելուց առաջ գոնե տարրական պատկերացումներ կազմել այդ ոլորտը կարգավորող իրավանորմերից ու ընթացակարգերից: ------------------------------------ՀԳ. Նկատի ունենալով, որ 1in.am-ը վերոնշյալի վերաբերյալ պաշտոնապես հարցում ուղարկած լինելու պարագայում, չսպասելով պատասխաններին, նախընտրել էր խիստ միակողմանի մեկնաբանությունների հիման վրա հոդված հրապարակել, կարող է սույն պարզաբանումն ընդունել որպես հարցման հրապարակային պատասխան»։

16:54 - 10 ապրիլի, 2020

Մ․ Լազարյանին հանձնելու մասին միջնորդության կապակցությամբ դատախազությունը դեռևս որոշում չի կայացրել․ Գոռ Աբրահամյանի պարզաբանումը

yerkir.am կայքն այսօր, հիմնվելով բացառապես գործով ՌԴ իրավապահ մարմինների կողմից ՌԴ քրեական օրենսգրքի 105-րդ հոդվածի 2-րդ մասի «ժ» (Սպանությունը՝ կատարված մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ) կետի հատկանիշներով հետախուզվող Միսակ Լազարյանի պաշտպանի խիստ միակողմանի, սուբյեկտիվ և գործի հանգամանքների վերաբերյալ տրամադրած աղավաղված տեղեկատվության վրա, նյութ է հրապարակել «ՀՀ-ն արտահանձնում է ադրբեջանցու սպանության մեջ մեղադրվող հային. անթասիբ որոշում՝ քառօրյայի օրը» խիստ մանիպուլյատիվ և նեգատիվ տրամադրություններ բորբոքող վերտառությամբ: Այս մասին ֆեյսբուքի իր էջում գրել է Գոռ Աբրահամյանը։ «Խաղալով ապրիլյան պատերազմի տարելիցով պայմանավորված ընթերցողների զգացմունքների և հույզերի վրա՝ հրապարակման մեջ պաշտպանը փորձ է անում ոչ միայն տպավորություն ստեղծել, այլև, ըստ էության, որպես կայացած փաստ մատուցել, իբր, ՀՀ դատախազության կողմից Միսակ Լազարյանին ՌԴ իրավապահ մարմիններին հանձնելու որոշում ունենալու հանգամանքը: Ընդ որում, պաշտպանը չի խորշել ակնհայտ քաղաքական պաստառ հաղորդել խնդրին՝ անտեղի և անհիմն կերպով խաղարկելով «նախկին» և «ներկա» իշխանություններ եզրույթները և այս դաշտում անհեթեթ համեմատություններ անելով, ապա իրեն իրավունք է վերապահել էթիկայի նորմերից դուրս որակումներ տալ ՀՀ դատախազության գործողություններին: Քաղաքական չհաջողված մեկնաբանի հավակնություններ դրսևորող հարգելի պաշտպանին, ինչպես նաև լայն հանրությանը հարկ ենք համարում պարզաբանել հետևյալը: Նախ՝ ի պատասխան Մ․ Լազարյանին նախկինում չձերբակալելու և դա որպես նախկին իշխանության «թասիբի դրսևորում» ներկայացնելու մասին պնդումների. Մ․ Լազարյանի նկատմամբ կալանավորումը որպես խափանման միջոց ՌԴ իրավասու դատարանի կողմից ընտրվել է 2020 թվականի հունվարի 17-ի որոշմամբ: Մինչ այդ վերջինիս նկատմամբ ՌԴ իրավասու մարմինների կողմից ընտրված է եղել այլ խափանման միջոց, ինչը բացառում էր մինչ այդ նրան ձերբակալելն ու կալանավորելը: Հետևաբար սա «թասիբի» տիրույթում ներկայացնելն ավելի քան զավեշտալի է: Երկրորդ՝ էքստրադիցիոն իրավական գործընթացից տարրական պատկերացումներ ունեցող ցանկացած մեկը, առավելևս փաստաբանը, չի կարող չիմանալ, որ այլ երկրի, տվյալ դեպքում ՌԴ-ի կողմից հետախուզվող անձի նկատմամբ դատարանի որոշմամբ 40 օր ժամկետով կալանավորում կիրառելը, ապա այդ երկրի իրավասու մարմիններին հանձնելու մասին ստացված միջնորդության հիման վրա նրա նկատմամբ հանձնելու նպատակով երկամսյա կալանավորում կիրառելու մասին միջնորդություն ներկայացնելը և դատարանի կողմից դրա բավարարումը դեռևս ինքնին հանձնման հիմք չէ: Դա իրավական գործընթաց է, որն ապահովում է միջազգային կոնվենցիաներով ստանձնած իր պարտավորությունները հարգող ցանկացած իրավական երկիր՝ առանց որևէ խոչընդոտի հանձնման հիմքերի ուսումնասիրության և վերջնական որոշման կայացման նպատակով: Եթե փաստաբանը տեղյակ է այս մասին և հակառակի վերբերյալ պնդումները պարզունակ անտեղյակության դրսևորում չէ, ապա գործ ունենք ակնհայտորեն նրա կողմից հանրային կարծիքի զոնդաժավորման փորձի հետ: Երրորդ՝ էքստրադիցիոն իրավական գործընթացից տարրական պատկերացումներ ունեցող ցանկացած մեկը, առավելևս փաստաբանը, չի կարող չիմանալ նաև, որ հանձնման միջնորդության քննարկումը ներառում է նաև ՀՀ օրենսդրությամբ և ոլորտը կարգավորող միջազգային պայմանագրերով նախատեսված՝ հանձնումը բացառող հանգամանքների քննարկումը: Իսկ հանձնելու թույլտվության մասին որոշում ՀՀ գլխավոր դատախազության կողմից կայացվում է էքստրադիցիոն բնույթի բազմաթիվ ստուգումների կատարման ընթացակարգերն ավարտելուց հետո, որոնք ներկայումս դեռևս ընթացքի մեջ են, և ռուսական կողմի հետ պահվում է գրագրություն՝ անհրաժեշտ հստակեցումներն անելու նպատակով: Այսինքն վերոնշյալից, թերևս, պարզ է, որ Մ․ Լազարյանին հանձնելու մասին միջնորդության կապակցությամբ ՀՀ գլխավոր դատախազության կողմից դեռևս որոշում չի կայացվել: Միջնորդությունը ՀՀ գլխավոր դատախազությունում կքննարկվի ՀՀ օրենսդրությանը և ոլորտը կարգավորող միջազգային պայմանագրերի դրույթներին համապատասխան՝ հաշվի առնելով նաև հանձնումը բացառող հնարավոր հանգամանքները: ՌԴ կողմի հետ գրուգրության և արվող անհրաժեշտ հստակեցումների շրջանակներում անդրադարձ կկատարվի նաև ենթադրյալ հանցանքի շարժառիթին, որի վերաբերյալ ՀՀ դատախազության տրամադրության տակ եղած տվյալներն այս պահին էականորեն տարբերվում են պաշտպանի կողմից հրապարակված՝ ազգամիջյան թշնամանքի հանգամանքի վերաբերյալ տվյալներից։ Ելնելով վերոնշյալից՝ հարգելի պաշտպանին հորդորում ենք լրատվական միջոցները չդարձնել իրողությունների պարզ աղավաղմամբ սեփական նպատակներն սպարկող հարթակ և զերծ մնալ անհիմն կերպով որևէ մեկի, որևէ պետական մարմնի, այդ թվում նաև Դատախազության անվան ու հեղինակության հաշվին իր ազգակցի, հայրենակցի մասին ավելի շատ մտահոգվողի, ավելի հայրենասերի դիրքերից հանդես գալու և «թասիբով» երևալու անհեռանկար պաթետիզմից»,- նշել է նա:

20:20 - 03 ապրիլի, 2020