factor.am Ադրբեջանում սպասվող համաներման համատեքստում Բաքվում պահվող հայ գերի Վիգեն Էուլջեքչյանի կինը դիմել է Ադրբեջանի առաջին տիկին ու փոխնախագահ Մեհրիբան Ալիևային։ Հայ որբերի օգնության ընկերության (SOAR) Բուենոս Այրեսի մասնաճյուղի տնօրեն, փաստաբան Լուսիանա Մինասյանը ներկայացրել է նամակի բովանդակությունը՝ նշելով, որ այս պահին դեռ պատասխան չեն ստացել։
«Խորը խոնարհությամբ և անսահման հարգանքով գրում եմ ձեզ ոչ միայն որպես Ադրբեջանի Հանրապետության առաջին փոխնախագահ, այլև որպես կին, մայր և դուստր՝ մեկը, որի ուժն ու ընտանիքի հանդեպ նվիրվածությունը ոգեշնչել են անթիվ-անհամար մարդկանց, այդ թվում՝ ինձ։ Իմ անունը Իման Արուս է, և ես Վիգեն Էուլջեքջյանի կինն եմ, որն արդեն մոտ հինգ տարի բանտարկված է Ադրբեջանում։ Ես սա գրում եմ ոչ թե որպես քաղաքական կոչ, այլ որպես խորապես մարդկային կոչ՝ մեկ կնոջից մյուսին՝ աղերսելով ձեր կարեկցանքը, ձեր ազդեցությունը և սիրո, կորստի և ժառանգության ծանրությունը հասկանալու ձեր եզակի ունակությունը։
Ձերդ Գերազանցություն, Ձեր անխոնջ ջանքերը՝ հարգանքի տուրք մատուցելու Ձեր հարգարժան աներոջ՝ նախագահ Հեյդար Ալիևի հիշատակին՝ նրա անունը կրող կենտրոնի միջոցով, հզոր վկայություն է այն մասին, թե ինչպես է պահպանվում ընտանեկան ժառանգությունը՝ ոչ միայն խոսքերով, այլև ներկայությամբ, հարգանքով և գործով: Դուք աշխարհին հիշեցրել եք, որ մեր սիրելիներին, հատկապես մեր տարեցներին, հարգելը մեր կրած ամենասուրբ պարտականություններից մեկն է։
Հենց այս պարտականությունն է, որ այդքան ծանրանում է ամուսնուս սրտի վրա։ Մինչ Վիգենը արժանապատվորեն է դիմացել իր բանտարկությանը, նրա բացակայությունը ցավոտ դատարկություն է թողել մեր ընտանիքում։ Նրա մայրը մահացել է, երբ նա ճաղերի հետևում էր. նրան զրկել են սգալու, թաղելմանը մասնակցելու և հիշատակն առաջ տանելու այն հարգանքով, որին նա արժանի էր։ Հիմա իմ մայրը դաժան քաղցկեղի վերջին փուլում է։ Կան օրեր, երբ նա չի կարողանում խոսել, և կան օրեր, երբ միակ բառը, որ նա շշնջում է՝ Վիգենի անունն է։ Նա երիտասարդ տղամարդ չէ։ Նա հայր է, ամուսին, փեսա։ Եվ ինչպես բոլոր տղամարդիկ, ովքեր իրենց ուսերին են կրում ընտանիքի բեռը, նա կարոտում է ոչ միայն ազատությանը, այլև իր պարտականությունը կատարելու հնարավորությանը՝ պատվելու այն կնոջ ժառանգությունը, որը կանգնած էր մեր կողքին, մեծացրել մեր երեխաներին և պահպանել մեր ընտանիքը։ Առանց նրա մենք կորած ենք», -ասված է Ալիևային ուղղված նամակում։
Շարունակությունը՝ սկզբնաղբյուր կայքում
