Արցախյան պատերազմ․ 2020

Արցախյան առաջին պատերազմից հետո ամենալայնածավալ էսկալացիան՝ Արցախի ու Ադրբեջանի միջեւ՝ սահմանի ողջ երկայնքով։ Տեւել է 44 օր՝ սեպտեմբերի 27-ից նոյեմբերի 10-ը։

Պատերազմի ժամանակ Հայաստանում եւ Արցախում հայտարարվել է ռազմական դրություն եւ ընդհանուր զորահավաք։

2020 թվականի նոյեմբերի 10-ին ՀՀ վարչապետը, Ադրբեջանի եւ ՌԴ նախագահները ստորագրել են հայտարարություն՝ ռազմական գործողությունները դադարեցնելու վերաբերյալ, ըստ որի՝ Արցախի Հանրապետության տարածքի մեծ մասն անցնում է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ։

«Ասացինք ԱԹՍ–ի մասին, ասացին՝ հրաման է, պիտի կատարենք»․ 18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկայի ցուցմունքը

«Ասացինք ԱԹՍ–ի մասին, ասացին՝ հրաման է, պիտի կատարենք»․ 18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկայի ցուցմունքը

44-օրյա պատերազմի ժամանակ Քաշաթաղի շրջանում պարեկապահակակետային ծառայող Սենիկ Հովհաննիսյանն այսօր ներկայացել էր Հակակոռուպցիոն դատարան՝ հարցաքննվելու Իշխանաձոր գյուղի տարածքում հակառակորդի անօդաչու թռչող սարքից 18 զինծառայողի զոհվելու գործով։ Հովհաննիսյանը այն վկան է, որ ի սկզբանե նկատել է երկնքում պտտվող անօդաչու թռչող սարքը եւ զինծառայողների անձնակազմին տեղեկացրել այդ մասին։ Նրա ծառայողական գործառույթը եղել է ԱԹՍ–ների հնարավոր առկայության դեպքում քաղաքացիներին տվյալ տարածքից տարհանելը, թաքստոցներ ուղարկելը, կարգ ու կանոն ապահովելը․ «Այդ օրը Իշխանաձորի խաչմերուկում երեք հոգով ենք ծառայության եղել՝ ես, Ավետիսյան Արմենը եւ Խաչատրյան Աղաբեկը։ Դեպքի ժամանակ Արմենը տեղում չէր, ես զանգեցի, տեղեկացրի, որ երկնքում ԱԹՍ է պտտվում, ասաց՝ նկատել եմ, ուշադիր եղեք, որ մարդ դուրս չգա բացահայտ տարածք։ Որոշ ժամանակ անց ինքը զանգեց, ասաց՝ «Ուրալ» է գալիս, մեջը՝ զինվորներ, կանգնեցրեք, տեղեկացրեք, որ ԱԹՍ կա», – պատմեց վկան։ Մեղադրյալ Անդրանիկ Վերանյանը, պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը Խոսքը Մեղրու զորամասի ինժեներասակրավորական անձնակազմի (այսուհետ՝ ԻՍՎ), «Ուրալի» մասին է։ 2020 թ․ հոկտեմբերի 9-ին այդ անձնակազմը նույն զորամասի հրամանատարի՝ մարտական պատրաստության գծով տեղակալ Անդրանիկ Վերանյանի հրամանատարությամբ Իշխանաձորից տեղափոխվում էր Ջրական, երբ Իշխանաձորի խաչմերուկում վկա Հովհաննիսյանը կանգնեցնում է նրանց մեքենան․ «Երբ «Ուրալը» հասնում է խաչմերուկ, կանգնեցնում եմ, տեղեկացնում եմ, մեքենայի ավագը, ինչքան հիշում եմ՝ լեյտենանտ, ամեն զինվորի մի ուղղությամբ ցրվելու հրաման է տալիս։ Րոպեներ անց մոտենում է պիկապ ավտոմեքենա (որի մեջ եղել է հրամանատարը,–հեղ․), ու ավագը մոտենում է դրան։ Չգիտեմ՝ ինչ են խոսում, հրաման են տալիս, որ զորքը հավաքվի, որ շարժվեն Իշխանաձորի ուղղությամբ։ Մենք ասացինք ԱԹՍ–ի մասին, ասացին՝ հրաման է, պիտի կատարենք։ Երբ զորքը նստեց, շարժվեց, մոտ 200 մ դիք բարձրանալուց հետո տեսանք, որ ԱԹՍ–ն խփեց»,– պատմեց Սենիկ Հովհաննիսյանը։ Հրաման տվողը, ըստ քրեական գործի, փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանն է եղել։ Նա այժմ մեղադրվում է ռազմական դրության ժամանակ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել է նյութական ծանր հետեւանքներ։ Վերանյանն առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում։ Հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանը հետաքրքրվեց՝ որեւէ մեկը փորձե՞լ է հրամանը չկատարել, ինչին ի պատասխան՝ վկան ասաց, որ ինքը հեռվում էր եւ չգիտի՝ ինչ խոսակցություն է եղել։ Հարցին՝ անձնակազմի ցրվելը պաշտպանվելու արդյունավե՞տ միջոց էր, վկան դրական պատասխան տվեց․ «Միանշանակ՝ այո։ Եթե բոլորը միասին չլինեին, հնարավոր է՝ այդքան զոհ չունենայինք։ Եթե հարվածեր էլ, խանութներ կային, դրանց հետեւն էին, ծառի տակ էին․․․  Նման դեպքեր, որ եղել են, մենք թաքստոցներ ենք մտել, ծառերի տակ, ԱԹՍ–ն  պտտվել է, գնացել, ոչ մի խնդիր չի եղել»,– ասաց նախկին ոստիկանը՝ նշելով, որ հենց այդպես էլ հրահանգավորվել էին։  – Իսկ վտանգավոր չէ՞ր թաքստոցից դուրս գալը եւ «Ուրալը»  կանգնեցնելը,– հարցրեց Անդրանիկ Վերանյանի պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը։ – Վտանգավոր էր, բայց դե, ահագին զինվորների կյանք էր։ Պաշտպան Գրիգորյանը հետաքրքրվեց՝ իսկ ինչո՞ւ չի փորձել կանխել «Ուրալ»–ի շարժը, ինչին ի պատասխան՝ վկան ասաց․ «Չէի կարող կանխել, ասացին՝ հրաման են ստացել։ Եթե ծառայություն էին կատարում, էլ իրավասու չէի իրենց ծառայությունը խոչընդոտել»։ Մյուս հարցին՝ իրենք փորձե՞լ են ԱԹՍ–ն վնասազերծել, վկան բացասական պատասխան տվեց։ Նրա կարծիքով՝ կանխատեսելի չի եղել, թե ԱԹՍ–ն որ պահին, որտեղ կհարվածի։ Վկայի խոսքով՝ ԱԹՍ–ի հայտնվելուց հետո մինչեւ «Ուրալի», ապա պիկապի գալը ԱԹՍ–ի ձայնը լսելի է եղել, պարբերաբար մոտեցել–հեռվացել, ձայնի մոտ լինելու պահին նաեւ տեսանելի եղել։ Վկան դժվարացավ միանշանակ պնդել՝ արդյոք ԱԹՍ–ի ձայնը ընթացքում կտրվել է թե ոչ։ Հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանը – Եթե չի լսվել, էլ ինչո՞ւ էր անձնակազմը պատսպարվել,– հարցրեց մեղադրողը։ – Դե, լսելի էր, կանգնեցրել ենք, տեղեկացրել ենք, ավագն էլ է նկատել, թաքնվելու հրաման տվել, էլ չեմ հիշում՝ դրանից հետո կտրվել է թե ոչ, խառնաշփոթ իրավիճակ էր, ուշադրությունս քաղաքացիներին էր։ – Եթե քաղաքացիներին ուշադիր էիք, տրամաբանական չէ՞, որ լսելի է եղել։ – Դե, նկատել ենք, դրա համար․․․ Ես նշեցի, որ ուժեղանում–կամացանում էր, բայց չեմ հիշում, որ ընդհանրապես չլսվեր։ – «Ուրալի»  գնալուց հետո մնացե՞լ եք պատսպարված,– հարցրեց զոհված զինծառայողի հայր Հարություն Օհանյանը։ – Չէ, դուրս ենք եկել թաքստոցից։ – Այսինքն՝ «Ուրալը»  որ շարժվել է, ձայնը չկա՞ր։ – Պտտվում էր։ – Բա ո՞նց եք դուրս եկել։ – Որովհետեւ վտանգավորը «Ուրալն» էր․․․ Դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը Պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը վկայի դատաքննական եւ նախաքննական ցուցմունքներում էական հակասություններ տեսավ եւ միջնորդեց հրապարակել նախաքննական ցուցմունքը։ Դատավոր Սուրեն Խաչատրյանն առաջարկեց հարցերի միջոցով պարզաբանել հակասությունները․ – Դուք հայտնեցիք, որ Ջրմուղի տարածքում եղել են սնարյադների արկղեր, չեք տեսել՝ կարաուլ կար թե ոչ, մինչդեռ նախաքննության ընթացքում հայտնել եք, որ այդ խաչմերուկում գտնվող կանաչ գույնի սնարյադներ, այսինքն՝ հրթիռներ կային, որոնց մոտ մարդիկ կային, որոնք գրեթե ողջ ժամանակ այդտեղ էին գտնվում, զբաղվում էին բեռնաթափելով։ – Ես տեսել եմ արկղերը, ենթադրել եմ, որ հրթիռներ են․․․ Դատի ժամանակ իմ ասածը ուղղել եմ (նկատի ունի նախորդ դատավորի մոտ կայացած դատի ժամանակ,–հեղ․), այդ ժամանակ շփոթվել, տենց եմ ասել, տեսել եմ արկղերը, բայց մեջը զինամթերք է, ինչ է՝ չեմ տեսել։  – Նաեւ նախորդ դատավորի հարցին ի պատասխան ասել եք, որ ԱԹՍ–ն չեք տեսել։ – Ժամանակ առ ժամանակ տեսանելի եղել է։  – Նաեւ ասել եք, որ չեք հիշում՝ պիկապի՝ խաչմերուկում գտնվելու ժամանակ ԱԹՍ–ի ձայն կա՞ր թե՞ չէ, հիմա ասում եք, որ կար։ – Բաներ կան, որ այն ժամանակ չեմ հիշել, կան, որ հիմա չեմ հիշում,– պատասխանեց վկան՝ նշելով, որ պատերազմից հետո հիշողության հետ կապված խնդիրներ ունի։  Հաջորդ դատական նիստը նշանակվեց հուլիսի 16-ին։ Գլխավոր լուսանկարում՝ վկա Սենիկ Հովհաննիսյանը, դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը Հեղինակ՝ Միլենա Խաչիկյան
21:03 - 04 հուլիսի, 2024
Երթը շարունակելու հրամանի պահին ԱԹՍ–ի ձայնը լսելի՞ է եղել․ հակասություններ՝ 18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկայի ցուցմունքում

Երթը շարունակելու հրամանի պահին ԱԹՍ–ի ձայնը լսելի՞ է եղել․ հակասություններ՝ 18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկայի ցուցմունքում

44-օրյա պատերազմի ժամանակ Մեղրու զորամասի կապի վաշտի ավագ վարպետ Աբգար Խաչատրյանն այսօր ներկայացել էր Հակակոռուպցիոն դատարան՝ հարցաքննվելու Արցախի Իշխանաձոր գյուղի տարածքում հակառակորդի անօդաչու թռչող սարքից 18 զինծառայողի զոհվելու գործով։ Խաչատրյանը մեկն է ականատես այն վկաներից, որ դեպքի օրը նույն զինծառայողների հետ նույն ուղղությամբ շարժվելիս են եղել։ Զոհված զինծառայողները նույն զորամասի ինժեներասակրավորական անձնակազմից էին (այսուհետ՝ ԻՍՎ), որոնք հրաման էին ստացել 2020 թ․ հոկտեմբերի 9-ին զորամասի՝ մարտական պատրաստության գծով տեղակալ, փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանի հրամանատարությամբ Իշխանաձորից Ջրական տեղափոխվելու։ Ըստ քրեական գործի՝ ճանապարհին նկատելով, որ ԻՍՎ-ի անձնակազմը տեղափոխող «Ուրալ» մակնիշի ավտոմեքենան կանգնած է, իսկ անձնակազմը՝ ցրված ու պատսպարված՝ Անդրանիկ Վերանյանը իր մոտ է հրավիրել կապիտան Տարոն Նիկողոսյանին եւ հարցրել, թե ինչու չեն տեղաշարժվում։ Տեղեկանալով, որ պատճառը օդում լսվող ԱԹՍ–ի ձայնն է՝ նա, այնուհանդերձ, հրամայել է նստել ավտոմեքենան եւ շարունակել երթը։ Րոպեներ անց ԱԹՍ-ն հարվածել է մեքենային։ Անդրանիկ Վերանյանն այժմ մեղադրվում է ռազմական դրության ժամանակ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել է նյութական ծանր հետեւանքներ։ Նա առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում։ Ըստ վկայի՝ իրենց նախապես բացատրել են, թե ԱԹՍ–ի ձայն լսելու դեպքին ինչ է պետք անել Ցուցմունք տալով՝ Աբգար Խաչատրյանը պատմեց, որ նախքան Ջրական ուղեւորվելը թե՛ զորամասի՝ մարտական պատրաստության գծով տեղակալ Անդրանիկ Վերանյանը, թե՛ զորամասի շտաբի պետ Դավիթ Հարությունյանը իրենց հրահանգավորել են, բացատրել, որ ԱԹՍ–ի ձայն լսելու դեպքում պետք է մեքենաներից իջնել եւ խումբ–խումբ բացազատվել։ Նախքան հոկտեմբերի 9-ը այդպես էլ վարվել են։ Մեղադրողի հարցին՝ իսկ ԱԹՍ–ի ուղղությամբ կրակելու հրահանգավորում եղե՞լ է, վկան բացասական պատասխան տվեց՝ նշելով, սակայն, որ գործնականում եղել է դեպք, երբ յուրային զինվորները կրակել են ԱԹՍ–ի ուղղությամբ եւ այն խոցել։ Խաչատրյանի խոսքով՝ Ջրական ուղեւորվելուց անմիջապես առաջ տեղեկացել են, որ խնդիր է ծագել, ԻՍՎ–ի եւ հակատանկային դասակի անձնակազմերը չեն գտնվում։ Զբաղվել են նրանց որոնումով։ Ավելի ուշ պարզվել է, որ ԻՍՎ անձնակազմը Իշխանաձորի խաչմերուկում բացազատված է, եւ  երբ ԻՍՎ–ի ծառայության պետ Խորեն Մելիքյանին հարցրել են, թե ինչու են ուշացել, վերջինս, ըստ վկայի, պատասխանել է, որ մեքենան էին լիցքավորում։ Վկան նշեց՝  մեքենաները պետք է լիցքավորեին նախորդ օրը երեկոյան, որպեսզի առավոտյան ծեգին ճանապարհ ընկնեին։ Թե ինչու դա պատշաճ չի արվել, նա չգիտեր։  Մեքենան, որի մեջ եղել է վկան, Նիսան մակնիշի ամենագնաց է եղել։ Ղեկին՝ գումարտակի թիկունքի պետ Արտյոմ Պողոսյանը, կողքին՝ Անդրանիկ Վերանյանը, կիսաբաց թափքին՝ Ծոյիկ մականունով հայտնի զինծառայողը (Երվանդ Իսկանդարյանը)։ Վերջինս թափքում էր՝ ԱԹՍ–ի հնարավոր հարձակման մասին նախօրոք հուշելու համար․ «ԱԹՍ–ի ձայնը կար այն պահից, երբ էրեխեքին ման էինք գալիս, երբ հասանք Իշխանաձորի խաչմերուկ, էլի ձայնը կար, մեկ հեռու էր, մեկ՝ մոտ, 24 ժամ այդ ձայնը կար․․․ Անձնակազմը խաչմերուկ բացազատված էր, հետո տեսա, թե ոնց նստեց, շարժվեց, այդ ժամանակ ձայնը խոր գալիս էր»,– ասաց վկան՝ հավելելով, որ շարժվելուց րոպեներ անց ձայնը գնալով ուժեղացել է։ Հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանը, տուժողների իրավահաջորդները Մեղադրողի հարցին, թե ինչ են արել, երբ ձայնն ուժեղացել է, վկան պատասխանեց, որ մտածել են, թե իրենք են թիրախավորվել, եւ շարժի ընթացքից իրենց մեքենայից դուրս են գցել՝ ծառերի տակ պատսպարվելով։ – Ճի՞շտ էր ձեզ մեքենայից գցելը,– հարցրեց մեղադրողը։ – Դե, մենք մտածեցինք, որ մեր վրա էր գալիս,– պատասխանեց վկան։ – Իսկ զինվորների բացազատվելը հրահանգին համապատասխանո՞ւմ էր։ – Իհարկե։ – Բա ինչի՞ նստեցին, գնացին։ – Դե, դա արդեն չեմ կարող․․․ Այն ժամանակ, երբ հրաման էին տվել, որ զորքը բացազատվեր, շատ ճիշտ էր։ – Իսկ որ նստեցին, գնացին, ճի՞շտ էր։ – Դե, ի՞նչ ասեմ․․․ Ձայնը գալիս էր։ – Իսկ ձայնը գալու ժամանակ զորքը ի՞նչ պիտի անի։ – Դե, պիտի մնա իր տեղում, բայց էլի եմ ասում, այդ ժամանակ այդքան ուժեղ չէր, 3-5 րոպե հետո ուժեղացավ։ – Ո՞վ է հրաման տվել, որ նստեն ավտոմեքենան։ – Վերանյանը, այդտեղ միայն ինքը կարող էր։ Նախագահող դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը հարցրեց՝ արդյո՞ք Վերանյանի հրամանն իրեն վտանգավոր է թվացել, ինչպիսի՞ն են եղել իր զգացողություններըլ, ինչին ի պատասխան՝ վկան ասաց՝ վտանգ միշտ էլ եղել է, բայց իր զգացողությունները լավ չեն եղել, չի կարող ասել, որ դա սխալ հրաման էր, բայց կարծում է, որ վտանգ կար, կարելի էր մի քիչ էլ սպասել։ Տուժողներն էլ հետաքրքրվեցին, թե ինչու վկան չի փորձել կասեցնել այդ հրամանի կատարումը, եթե այդպես է կարծել, ինչին ի պատասխան՝ նա ասաց՝ եթե իմանար, որ իր ասածը արդյունք կտար, կասեր, բայց ինքը վստահ էր, որ դա ոչ մի դեր չէր ունենալու․ «Ամեն Աստծո օր այդ դեպքը իմ աչքի դիմացն է, ամեն անգամ փորձում եմ դետալներ գտնել, մի բան հիշել, մի բան մոռանալ»,–հավելեց նա։ Մեղադրողի հարցին, թե ինչու է ամեն օր հիշում, ում է մեղադրում կատարվածի համար, Աբգար Պողոսյանը չպատասխանեց։ Ըստ վկայի՝ ոչ մեկը չի կարող ասել՝ այդ պահին անձնակազմի մնալն էր ճիշտ թե գնալը Անդրանիկ Վերանյանի պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը հարցրեց՝ Վերանյանը ինչպե՞ս է հրաման տվել, ի՞նչ բառեր է օգտագործել, սակայն վկան չկարողացավ պատասխանել այդ հարցին։ Նաեւ չգիտեր՝ հրամանին ընդդիմացող եղել է թե ոչ, ասաց՝ ինքը անմիջապես Վերանյանի մոտ չի եղել, խոսակցություն չի լսել․ մի զինծառայող ցանկացել է կրակել ԱԹՍ–ի ուղղությամբ, ինքը մոտեցել է նրան, կանխել դա՝ իրենց գտնվելու տեղը չբացահայտելու համար։ Ձախից՝ մեղադրյալ Անդրանիկ Վերանյանը, պաշտպան Նարեկ Մարգարյանը – Լսե՞լ եք, որ որեւէ մեկը ասի ԱԹՍ–ի մասին, Վերանյանն էլ ասի՝ օդը ձեր խնդիրը չէ,– հարցրեց պաշտպանը։ – Չեմ կարող ասել։ – Լսե՞լ եք, որ Ծոիկը ԱԹՍ–ի մասին մինչեւ խաչմերուկ հասնելը ասի։ – Հա, ասում էր՝ օդում բան կա, դրա համար էլ վերեւում էր նստած, որ ինքը ավելի շուտ լսի, վերեւից ասաց՝ օդը կեղտոտ է, մինչեւ քաշեցինք, հասանք, էրեխեքը արդեն բացազատված էին, դուրս էին եկել,– պատասխանեց վկան։ – Խաչմերուկ կոչվածը անվտա՞նգ տեղ էր։ – Պատերազմի ժամանակ անվտանգ տեղը ո՞րն է։ – Ճիշտ էր այդտեղ մնա՞լը, թե՞ պետք էր դուրս գալ։ – Եթե բացազատված մնայինք, հնարավոր է՝ ավելի լավ լիներ, հնարավոր է՝ ավելի վատ, ոչ մեկը չի կարող ասել՝ ճիշտ էր մնալը թե սխալ, բայց որ այդ իրավիճակում բացազատված էին էրեխեքը, դա ճիշտ էր։ – Վերանյանը ինչպիսի՞ սպա է։ –  Ինչի սպան տեսա՞կ է ունենում, հրաման կատարող սպա է։ – Անձնական ի՞նչ շարժառիթ պիտի ունենար՝ հրամայելով մեքենա նստել եւ շարժվել։ –  Ի՞նչ շարժառիթ պիտի ունենա, անձնական ոչ մի բան չկա, նպատակահարմար է գտել, որ նստեն, հրաման է տվել, դա արդեն իրեն հարցրեք։ Մեղադրողը փորձեց միջամտել․ – Դուք, որպես սպա, ունեցե՞լ եք նման շահագրգռվածություն, երբ հրաման եք ստացել։ – Դե, հա, շահագրգռված եմ կատարել, բայց եթե ես զգամ, որ սխալ է, չեմ անի։ – Հիմա հրահանգավորում կար, շտաբի պետը ուղեկցում էր, այդ պայմաններում Վերանյանը, որպես սպա, հրաման կատարելու անձնական շահագրգռվածություն ունե՞ր։ – Չեմ կարող ասել,– պատասխանեց վկան։ Վկայի նախաքննական եւ դատաքննական ցուցմունքներում էական հակասություններ կային Հանրային մեղադրող  Հայկ Մարգարյանը միջնորդեց հրապարակել վկայի նախաքննական ցուցմունքը՝ նշելով, որ քննիչի մոտ եւ դատարանում հայտնած տեղեկություններում էական հակասություններ կան։ Պաշտպան Նարեկ Մարգարյանը չառարկեց, միաժամանակ միջնորդեց հրապարակել նաեւ նախորդ դատավորի նախագահությամբ վկայի տված ցուցմունքը։ Հիշեցնենք՝ այս քրեական գործը շուրջ 2 տարի շարունակ քննում էր դատավոր Դավիթ Հարությունյանը, որի լիազորությունները Բարձրագույն դատական խորհրդի որոշմամբ դադարեցվեցին։ Դրանից հետո գործը փոխանցվեց դատավոր Սուրեն Խաչատրյանին։ Դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը Մեղադրողի միջնորդությունը դատարանը բավարարեց, իսկ պաշտպանինը՝ մերժեց՝ բացատրելով, որ երբ գործը փոխանցվել է իրեն, ինքը գործի քննությունը սկսել է ամենասկզբից, այլ ոչ թե ընդհատված տեղից, որպեսզի անձամբ անմիջականորեն ընկալի ապացույցները, հետեւաբար նախորդ դատարանում տրված ցուցմունքները մեղադրական կամ արդարացման դատավճռի հիմքում չեն դրվելու։ Պաշտպանն էլ թույլտվություն խնդրեց՝ այդ դեպքում նախորդ դատարանի ցուցմունքին հղում տալով հնչեցնել իր հարցերը։ Դատավորը թույլատրեց՝ նշելով, որ դրանք այժմ պաշտպանի ձեռքի տակ են որպես նյութ։ Վկայի ցուցմունքների գլխավոր հակասությունը վերաբերում էր Անդրանիկ Վերանյանի եւ Տարոն Նիկողոսյանի միջեւ տեղի ունեցած խոսակցությանը․ «Նախաքննության ժամանակ Դուք նշել եք, որ Վերանյանը, տեսնելով անձնակազմին, ասաց, որ կանգնեցնեն մեքենան, որից հետո Տարոնին հարցրեց՝ ինչու են կանգնել, նա էլ պատասխանեց՝ անօդաչու թռչող սարքի ձայն է լսել, հետո Վերանյանը հարցրեց՝ հիմա՞ էլ է գալիս, Տարոնը ասաց՝ չէ, անցավ, որից հետո Վերանյանը ասաց, որ նստեն մեքենան եւ շարունակեն ճանապարհը, այսինքն՝ մանրամասն նկարագրում եք խոսակցություն, այնինչ դատարանում ասացիք, որ խոսակցություն չեք լսել»,– ընդգծեց հանրային մեղադրողը։ Տեւական ժամանակ վկան փորձեց մտաբերել՝ դա անձա՞մբ է լսել թե՞ Վերանյանն է իրեն պատմել՝ մեքենա վերադառնալով, սակայն այդպես էլ չկարողացավ հստակեցնել։ Մյուս հակասությունն այն էր, որ նախաքննության ժամանակ վկան ասել էր, որ մեքենա նստելու եւ երթը շարունակելու հրաման տալու պահին ԱԹՍ–ի ձայն չի լսել, մինչդեռ դատարանում ասաց՝ ձայնը թույլ, բայց կար։ Մեղադրողի հարցին ի պատասխան՝ նա ի վերջո պնդեց դատաքննական ցուցմունքը։ Նախաքննության ժամանակ վկան ասել էր նաեւ, որ վտանգն առաջացել է իրենց շարժվելուց հետո, եւ ՈՒՐԱԼ–ի կանգնած տեղումն վտանգն ավելի մեծ էր, քանի որ մոտակայքում շուրջ 400 մարդ կար, նաեւ՝ հոսպիտալ, ռազմամթերքի պահեստ։ Դատարանում, սակայն, չհամաձայնեց իր այս ցուցմունքին, ասաց՝ վտանգը միշտ էլ եղել է։ Նաեւ նշեց ոչ թե 400, այլ 1000 թվակազմի մասին։ Թե որն էր իրական թիվը, չկարողացավ ճշգրտել։ – Դավիթ Հարությունյանի նախագահությամբ նիստի ժամանակ ասել եք, որ Վերանյանն ասել է՝ նստեք, գնացեք, առանց այն էլ ԱԹՍ–ն վերեւն է, ինչը նշանակում է, որ այդտեղից ինչքան հնարավոր է, շուտ պիտի գնայինք,– նախորդ ցուցմունքը հիշեցրեց պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը։ – էդ է եղել, որ էդ բաց տարածքից դուրս գանք․․․ – Նաեւ ասել եք՝ Տարոնը ասել է՝ ձայն ենք լսում, Վերանյանն էլ ասել է՝ մենք էլ ենք լսում, բայց հեռու է, ձեր այստեղ մնալը ավելի վտանգավոր է։ Եղե՞լ է նման բան թե ոչ։ – Ես հիմա փորձում եմ մտաբերել՝ էդ խոսակցությունը եղել է, երբ Վերանյանը մոտեցել է Տարոնին, թե հետո մեքենայի մեջ է պատմել, չեմ կարող հիշել։ Դատավորը ընթերցեց վկայի նախաքննական ցուցմունքի մնացած մասը․ «․․․Մենք տեսանք, որ իրենք տեղավորվում էին մեքենան, որ շարժվեն։ Այդ ժամանակ կապվեցի Վերանյանի հետ, ասացի, որ հակատանկային դասակը ճարել են, ու մենք գնացինք այդ դասակի ուղղությամբ, ասել էին, որ ինչ–որ դաշտում ծառերի մոտ են․․․ Մի քանի րոպե հետո ԱԹՍ–ի ձայն լսվեց, Արտյոմը  արագացրեց մեքենայի ընթացքը, քանի որ շատ մոտիկից էր լսվում։ Մենք մտածեցինք, որ մեզ վրա է գալիս, ուստի երեքս ընթացքից բացեցինք մեքենայի դռները ու մեզ դուրս գցեցինք, իսկ մենքենան գնաց, կպավ մի քանդված շինության ու կանգնեց։ Դրանից հետո պայթյունի ձայն լսեցինք ձախ կողմից, այսինքն՝ այն կողմից, որի ուղղությամբ ԻՍՎ–ն պիտի գնար․․․ Նստեցինք մեքենան, գնացինք այդ ուղղությամբ, որտեղ տեսանք, որ ԻՍՎ–ի մեքենան այրվում էր։ Այն կանգնած վիճակում էր, առաջամասով՝ քիչ թեք, որից հասկացա, որ հարվածից առաջ վարորդը փորձել է կանգնեցնել մեքենան։ ՈՒՐԱԼ–ի բեռնախցում զինվորներն իրենց տեղում վառվում էին, լսվում էր նրանց մոտ եղած փամփուշտների ձայները, նույնիսկ մտածում էինք՝ իրենց հետ կարող է ականներ էլ լինեին։ Այդ զինվորի հայրը (նկատի ունի՝ Հարություն Օհանյանին, որը այդ ՈՒՐԱԼ–ում գտնված զինծառայող Արման Օհանյանի հայրն է,–հեղ․), գետնին ընկած, ձեռքերով խփում էր ծնկներին ու գոռում էր։ Վերանյանը մեքենայից իջավ, գնաց մոտիկ, բայց նրան տեսնելով՝ հայրը հարձակվեց նրա վրա, ասաց՝ քո պատճառով էրեխեքը մեռան, քարով խփեց Վերանյանին։ Մենք վերջինիս մի կողմ տարանք։ Այդ ժամանակ այդտեղ հավաքված մարդիկ կային, որոնցից հիշում եմ Իշխանաձորի գյուղապետին (նրա ցուցմունքը՝ այստեղ), որոնք հրշեջ էին կանչում․․․Հոր հուզված վիճակից ելնելով՝ մենք Վերանյանին հեռու տարանք, նստեցինք մեքենան ու գնացինք, որ հակատանկային դասակին վերցնենք։ Այդ ժամանակ հայրն էլ, բոլորս էլ շոկի մեջ էինք կատարվածից ու տեսարանից․․․ Ցավում եմ տեղի ունեցածի համար, սակայն ցանկանում եմ ասել, որ պատերազմի ժամանակ ես էլ, բոլորն էլ մշտապես գտնվել ենք վտանգի տակ, նույն ԱԹՍ–ն կարող էր նույն հաջողությամբ մեզ էլ խոցել»,– պատմել էր Աբգար Խաչատրյանը իր՝ 2020 թ․ դեկտեմբերի 30-ի նախաքննական ցուցմունքում։ Դատավարության մասնակիցների ճշգրտող այլ հարցերին եւս վկան չկարողացավ հստակ պատասխաններ տալ։ Հաջորդ դատական նիստը նշանակվեց հուլիսի 4-ին։   Միլենա Խաչիկյան Գլխավոր լուսանկարում՝ դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը, վկա Աբգար Խաչատրյանը
21:58 - 24 հունիսի, 2024
«Ուզում եմ ընտանիքիս կողքին լինել»․ Վահանյանը միջնորդեց իր կալանքը փոխարինել գրավով

«Ուզում եմ ընտանիքիս կողքին լինել»․ Վահանյանը միջնորդեց իր կալանքը փոխարինել գրավով

Երեւանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանում այսօր ավարտվեց Խուռհատ սարի գործով մեղադրյալ Իշխան Վահանյանի հարցաքննությունը։ Տուժող կողմի եւ դատավորի հարցերից հետո քննվեց Վահանյանի միջնորդությունը՝ իր նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցի՝ կալանավորման փոփոխության վերաբերյալ։ Նախագահող դատավոր Ջոն Հայրապետյանը համառոտ ներկայացրեց, որ Վահանյանը նման գրավոր միջնորդությամբ է հանդես եկել՝ նշելով, որ ինքը երկար ժամանակ գտնվում է կալանքի տակ, վկաների մեծ մասը արդեն հարցաքննվել է, ապացույցների մեծ մասը՝ հետազոտվել, ուստի կան բավարար հիմքեր կալանավորումը վերացնելու կամ գրավով փոխարինելու համար․ «Նշել է, որ օբյեկտիվ ճշմարտություն է, որ ինքը ունի զինվորականի 20 տարվա ստաժ, իսկ իր ծնողներն ունեն լուրջ առողջական խնդիրներ, ինչի կապակցությամբ անհրաժեշտ է համարում ազատության մեջ գտնվել»,–ընթերցեց դատավորը։ – Մենք էլ ունենք,– արձագանքեցին զոհված զինծառայողների ծնողները։ Զոհված զինծառայողների ծնողները Միջնորդության ընթերցումից հետո դատավորը մեղադրյալից հետաքրքրվեց՝ ավելացնելու բան ունի՞ արդյոք։ – Ուզում եմ ընտանիքիս կողքին լինեմ, էրեխեքիս կողքին լինեմ,– ասաց Վահանյանը։ – Մենք էլ էինք ուզում,–լսվեց ծնողների ձայնը։ Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը առարկեց միջնորդության դեմ՝ խնդրելով այն մերժել․ «Թեեւ դատաքննության ընթացքում հարցաքննեցինք դատակոչված վկաներին, բայց իմ ունեցած տեղեկություններով՝ դատավարության մասնակիցները լրացուցիչ հարցաքննության միջնորդություն ունեն, եւ այդ վկաները եւս հանդիսանում են Վահանյանի համածառայակիցները, հնարավոր է՝ նաեւ ենթակաները, կարծում եմ՝ չնայած այս ծավալով հարցաքննված վկաներին, միակ խափանման միջոցը, որ կարող է երաշխավորել Վահանյանի պատշաճ վարքագիծը դատավարության ընթացքում, ինչու չէ, նաեւ դատավճռի հետ կապված, կալանքն է, եւ գրավով չենք կարող այդ բավարար երաշխիքները ունենալ»,– ասաց մեղադրողը՝ ընդգծելով, որ Վահանյանին մեղսագրվում է առանձնապես ծանր երկու հանցանք։ Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը, փաստաբան Գայանե Հովակիմյանը Տուժողների ներկայացուցիչ, փաստաբան Գուրգեն Գրիգորյանը հաստատեց, որ իրենք լրացուցիչ վկաների հարցաքննության միջնորդություն ունեն, հիշեցրեց՝ կան նաեւ մի շարք ծնողներ, որոնց դեռ պետք է տուժողի իրավահաջորդ ճանաչել եւ նույնպես հարցաքննել․ «Վահանյանի խնդիրը չէ, միայն 90-ից ավելի զոհված զինծառայողների խնդիրը չէ, այլ նաեւ մնացածի․․․ Բացի այդ, նոր հանցագործության հատկանիշներ պարունակող պատասխաններ տրվեցին, եւ այդ առումով պետք է հաղորդում ներկայացվի․ եթե Դատախազությունը դա սեփական նախաձեռնությամբ չանի, մենք ենք անելու, իհարկե, տուժողների համաձայնությամբ, կարող է եւ թաքնվելու ռիսկ առաջ գալ»,– ասաց նա։ Տուժողների փաստաբան Գայանե Հովակիմյանը եւս միացավ առարկությանը․ «Տվյալ պահին կալանքի տակ գտնվելը Վահանյանի շահերից է բխում, ավելի ճիշտ է՝ հիմա կալանքի տակ գտնվի, դրանով նաեւ իր անվտանգության հարցն է ապահովվում, ուստի ես գտնում եմ, որ խափանման միջոցը պետք է մնա անփոփոխ»,– կարծիք հայտնեց նա։ Լսելով կողմերին՝ դատարանը հեռացավ խորհրդակցական սենյակ, որտեղից կարճ ժամանակ անց վերադառնալով՝ որոշեց մերժել միջնորդությունը։ Հաջորդիվ միջնորդություն ներկայացրեց տուժող կողմը։ Մասնավորապես, Գայանե Հովակիմյանը միջնորդեց տուժողի իրավահաջորդ ճանաչել եւ հարցաքննել Խուռհատ սարում զոհված զինծառայողներ Լեւոն Գալստյանի մորը՝ Արմենուհի Գալստյանին, եւ Վահագն Խաչատրյանի մորը՝ Ալինա Գրիգորյանին (Վահագնի մասին կարող եք կարդալ այստեղ)։ Միաժամանակ Հովակիմյանը միջնորդեց որպես վկա դատակոչել եւ հարցաքննել 18–րդ հրաձգային դիվիզիայի հրամանատարի տեղակալ Մանուկ Բադալյանին, զորամասի հրամանատարի տեղակալ Աշոտ Մկրչտյանին, նաեւ՝ Արայիկ Հայրիյանին․ «Նրանց ցուցմունքները կարող են էական նշանակություն ունենալ, քանի որ դատական լսումների սկզբից մինչ այս պահը անընդհատ արծարածվում են նրանց անունները, սակայն չգիտես ինչու, նրանք ներգրավված չեն դատակոչի ցուցակում»,– ասաց Հովակիմյանը։ Մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը կարծիք հայտնեց, որ նշված սպաները կոնկերտ Խուռհատ սարի հետ կապված իրադարձությունների մասին էական հանգամանքներ չեն նշի, սակայն մինչ այդ տեղի ունեցած դեպքերին առնչվում են, ուստի որոշումը թողեց դատարանի հայեցողությանը։ Իշխան Վահանյանի պաշտպան Սիրանուշ Հարությունյանը եւս դիրքորոշում չհայտնեց։ Դատավոր Ջոն Հայրապետյանը Դատարանը, լսելով կողմերին, որոշեց՝ հիշյալ սպաների մասով միջնորդությունը բավարարել, իսկ ծնողների մասով առայժմ ձեռնպահ մնալ որոշում կայացնելուց՝ հաշվի առնելով, որ մեղադրանքի ծավալի մեջ դեռ պետք է փոփոխություն իրականացնել։ – Կա՞ մարդ, ում կցանկանաք կանչել դատարան՝ ի պաշտպանություն Ձեզ հարցաքննելու,– դիմելով Վահանյանին՝ հարցրեց դատավորը։ Նշենք՝ դա մեղադրյալի՝ օրենքով սահմանված իրավունքն է։ – Ի պաշտպանություն՝ ինչ կա, ասել եմ դատարանին, – պատասխանեց մեղադրյալը՝ ակնարկելով, որ կալանավորված մարդիկ կան, ժամանակը ամեն ինչ ցույց կա։ Դատավորը սեփական նախաձեռնությամբ որոշեց կրկին հարցաքննության հրավիրել 5-րդ ուսումնական գումարտակի վաշտի հրամանատար, մայոր Հայկազ Գրիգորյանին (նրա նախորդ հարցաքննությունը՝ այստեղ) եւ Ջրականի զորամասի նախկին հրամանատար, գնդապետ Արթուր Քարամյանին (նրա հարցաքննությունը՝ այստեղ)։ Նշենք՝ Վահանյանի ցուցմունքի եւ հիշյալ սպաների ցուցմունքների մեջ դատարանում ի հայտ են եկել մի շարք հակասություններ։ Հաջորդ դատական նիստը նշանակվեց հունիսի 18-ին։ Վահանյանը, հիշեցնենք, մեղադրվում է մարտի դաշտը ինքնակամ լքելու եւ իշխանության անգործության մեջ։ Ըստ քրեական գործի՝ 2020 թ․ հոկտեմբերի 10-ին Հադրութին հարակից Խուռհատ սարում նա վիրավորման պատրվակով թողել է գումարտակի նորակոչիկ անձնակազմին եւ վիրավորներին տեղափոխող մեքենայով հեռացել։ Հրամանատարի ենթադրյալ փախուստին անկանոն նահանջն է հաջորդել․ զորքի մի մասը այլ սպաների հետ կարողացել է դուրս գալ Սարուշեն գյուղի ուղղությամբ եւ փրկվել, իսկ մյուս մասը, չտեղեկացվելով, որ հակառակորդը արդեն Հադրութում է, այդ ուղղությամբ է գնացել եւ ընկել շրջափակման մեջ։  Երկու տարվա դատաքննության ընթացքում հայտարարություններ գրեթե չարած հրամանատարը մանրամասն ցուցմունք է տվել,  պնդել, թե ինքը ոչ մի խախտում թույլ չի տվել, պատմել, որ իր համար էլ անհասկանալի է, թե ինչու նորակոչիկներին չցրեցին այլ ստորաբաժանումներում, երբ բոլորին էր պարզ, որ նրանք ի վիճակի չէին առանձին խնդիր կատարելու։ Ընդ որում, ըստ Վահանյանի, իրենց ոչ թե ասվել է, որ գնում են մարտական խնդրի, այլ պարզապես բնագիծ զբաղեցնելու եւ ինժեներական աշխատանքներ կատարելու։    Միլենա Խաչիկյան
22:05 - 10 հունիսի, 2024
«5-րդ սերնդի պատերազմ էր, ոչ մեկս էլ պատրաստ չէր»․ Վահանյանի ցուցմունքը դատարանում

«5-րդ սերնդի պատերազմ էր, ոչ մեկս էլ պատրաստ չէր»․ Վահանյանի ցուցմունքը դատարանում

Երեւանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանում այսօր շարունակվեց 44-օրյա պատերազմի ժամանակ Ջրականի 5-րդ ուսումնական գումարտակի հրամանատար, մայոր Իշխան Վահանյանի գործի քննությունը։ Վահանյանը, հիշեցնենք, մեղադրվում է մարտի դաշտը ինքնակամ լքելու եւ իշխանության անգործության մեջ։ Ըստ քրեական գործի՝ 2020 թ․ հոկտեմբերի 10-ին Հադրութին հարակից Խուռհատ սարում նա վիրավորման պատրվակով թողել է գումարտակի նորակոչիկ անձնակազմին եւ վիրավորներին տեղափոխող մեքենայով հեռացել։ Հրամանատարի ենթադրյալ փախուստին անկանոն նահանջն է հաջորդել․ զորքի մի մասը այլ սպաների հետ կարողացել է դուրս գալ Սարուշեն գյուղի ուղղությամբ եւ փրկվել, իսկ մյուս մասը, չտեղեկացվելով, որ հակառակորդը արդեն Հադրութում է, այդ ուղղությամբ է գնացել եւ ընկել շրջափակման մեջ։  Ի սկզբանե քանի հոգի է գտնվել մարտի դաշտում, քանիսն են զոհվել, քանիսը՝ վիրավորվել՝ մինչ օրս հստակ չէ։ Դատաքննության ընթացքում խոսվել է 250-350 թվակազմի մասին, սակայն ըստ Վահանյանի՝ կոնկրետ սարում շուրջ 120 հոգի է եղել։ Թե նրանցից քանիսն է զոհվել, գումարտակի հրամանատարը չի հիշում։ Արդեն երրորդ օրն է, ինչ դատարանը հարցաքննում է նրան։ Երկու տարվա դատաքննության ընթացքում հայտարարություններ գրեթե չարած հրամանատարը մանրամասն ցուցմունք է տվել,  պնդել, թե ինքը ոչ մի խախտում թույլ չի տվել, պատմել, որ իր համար էլ անհասկանալի է, թե ինչու նորակոչիկներին չցրեցին այլ ստորաբաժանումներում, երբ բոլորին էր պարզ, որ նրանք ի վիճակի չէին առանձին խնդիր կատարելու։ Ընդ որում, ըստ Վահանյանի, իրենց ոչ թե ասվել է, որ գնում են մարտական խնդրի, այլ պարզապես բնագիծ զբաղեցնելու եւ ինժեներական աշխատանքներ կատարելու։  Ձախից՝ հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը, փաստաբան Գուրգեն Գրիգորյանը Պատասխանելով տուժողների ներկայացուցիչ Գուրգեն Գրիգորյանի հարցերին՝ Իշխան Վահանյանը մանրամասնեց՝ զորամասի հրամանատար Քարամյանն ու Պաշտպանության բանակի հրամանատարի տեղակալ, գեներալ Դավիդովն են ասել, որ պատերազմը վերջանում է, իրենք էլ գնում են՝ բնագիծ զբաղեցնելու։ Նման ենթադրության հիմքը, ըստ Վահանյանի, հրադադարի վերաբերյալ խոսակցություններն էին։  – Երբ ամեն ինչ ավարտվել է, զեկուցագիր գրե՞լ եք, որ սխալ եզրակացության էին եկել,– հարցրեց փաստաբան Գուրգեն Գրիգորյանը։ – Չէ,– պատասխանեց ամբաստանյալ Վահանյանը։ – Ինչու՞, Ձեզ չի մտահոգում, որ ուրիշի սխալ տեղեկությունների պատճառով այսօր այստեղ եք։ – Որ իմանայի՝ գալու էի էստեղ, ուրիշ միջոցներ կձեռնարկեի․․․ Պատերազմ էր, ընդհանուր վերլուծությունները որը ոնց կարողացել է․․․ 5-րդ սերնդի պատերազմ էր, ոչ մեկս էլ պատրաստ չէր, ոչ էլ տեսել էինք տենց պատերազմ։ Ճանապարհ ընկնելուց առաջ զորքին բաժանվել է սաղավարտ, զրահաբաճկոն, հրաձգային զենքեր, զինամթերք, իսկ համազգեստ, ըստ Վահանյանի, չի եղել։ Գուրգեն Գրիգորյանի հարցին՝ փորձառու մարդկանց ներգրավելու պահանջ եղե՞լ է, ամբաստանյալը պատասխանեց՝ խոսակցություն եղել է, բայց պահանջ չի եղել, որովհետեւ այլ անձնակազմ չի եղել։ Գրիգորյանը հետաքրքրվեց՝ ինքնին հանցավոր արարք չէ՞ր ԱԹՍ–ների եւ արկերի տակ բազմաքանակ զորքին Հադրութի դպրոցում հավաքելը եւ տրանսպորային մեծ միջոցով սար տեղափոխելը՝ հաշվի առնելով հատկապես այն, որ դրանից առաջ դպրոցի ուղղությամբ արկ էր ընկել, նույն պատճառով էլ Հադրութի զորամասից էին զորքին դուրս բերել։ Ի պատասխան՝ Վահանյանն ասաց՝ այդ հարցի հասցեատերը ինքը չէ, ինքը սոսկ հրաման է ստացել։ Ըստ Վահանյանի՝ ինժեներական խոստացված գործիքները իրենց այդպես էլ չեն հասել, սարում դիրքեր, ամբողջական խրամատներ չեն եղել․ – Եթե սարում չունեիք դիրքեր, ինչո՞ւ չեք զորքին դիրքավորել անտառի մեջ, որը բնական պաշտպանիչ նշանակություն ունի,– հետաքրքրվեց Գուրգեն Գրիգորյանը։ – Իմ վերադասը եկել է, անձամբ բնագիծը ցույց է տվել, չես կարող անձնակազմին ասել՝ լցվեք անտառի մեջ, եթե բնագիծ են զբաղեցնում,–պատասխանեց Վահանյանը։ – Ռմբակոծությունից որքա՞ն ժամանակ հետո սկսվեց հարձակումը։ – Չեմ կարող ասել։ – Հնարավորություն ունեի՞ք՝ դրանից հետո հրաման տալու, որ հետ գնային, մտնեին անտառ։ – Հրետանակոծության ժամանակ հրաման տրվել է, որ միանգամից հետ քաշվեն անտառի մեջ, համ կառավարել եմ, համ անձամբ եմ սարը ծայրից ծայր անցել, սաղ տեսել։ Փաստաբան Գուրգեն Գրիգորյանը խնդրեց պարզաբանել, թե այդ ինչպես է, որ ինքն ասում է, թե նման հրաման է տվել, մինչդեռ մի շարք զինվորներ, նահանջի այդ ընթացքը անկազմակերպ որակելով, դատարանում պատմել են, որ իրար պահելով, ինքնաբուխ են իջել, բնագծում զոհեր ունեցել․  Տուժողների իրավահաջորդները – Դա այն խմբի մասին է, որ չի ենթարկվել հրահանգներին եւ առանձնացել է,– պատասխանեց Վահանյանը։ – Լավ հրամանատար չեք եղել, չեն ենթարկվել,– լսվեց ծնողներից մեկի ձայնը։ – Էրեխեքը լավ էլ ենթարկվել են, մի վարկաբեկեք,– արձագանքեց մյուսը։ Դատավոր Ջոն Հայրապետյանը փորձեց հանդարտեցնել կողմերին, ապա դիմեց ամբաստանյալին․ – Դուք ինձ համար եք պատասխանում,– նշեց նա։ – Այդ խոսակցությունը բնագծի մասին չի եղել, հետագայում՝ նահանջելիս զորքի կիսվելու դրվագի մասին է եղել,– պատասխանեց Վահանյանը՝ հավելելով,– սարում ոչ մեկը չի մնացել, միայն Մաքսիմի աճյունն է այնտեղից հանվել, նրան էլ սնայպերն է խփել։ Հրազենից այլ զոհ կամ վիրավոր, ըստ Վահանյանի, սարում չի եղել, իրենք հակառակորդին անձամբ չեն էլ տեսել։ Դատավոր Ջոն Հայրապետյանը Ըստ մեղադրանքի՝ ենթադրյալ փախուստի դիմելիս Վահանյանն իր հետ տարել է վերադաս հրամանատարության հետ կապի միակ միջոցը՝ լիազորությունները որեւէ այլ սպայի վրա չդնելով։ Նա, սակայն, պնդում է՝ լիազորությունները փոխանցել է մայոր Հայկազ Գրիգորյանին, կապի միջոցներից մեկն էլ հանձնել նրան․ դրա շնորհիվ է, ըստ Վահանյանի, Գրիգորյանի ղեկավարած անձնակազմը կարողացել փրկվել։ – Ռացիան փոխանցելուց քանի՞ րոպե հետո եք շարժվել։ – Մոտ 20-30։ – Այսինքն՝ 20-30 րոպե արդեն գումարտակի հրամանատարը Հայկազ Գրիգորյա՞նն էր։ – Հա, տենց է դուրս գալիս, ասել եմ, որ վիրավոր եմ, ի վիճակի չեմ, վերադասի հրամանով հանձնել եմ Հայկազին, անձնակազմը իր հետեւից եկել, դուրս է եկել, վերջում ենք իմացել, որ մի խումբ առանձնացել է։ Գրիգորյանը հետաքրքրվեց՝ ինչո՞ւ նախկինում այս մասին չի հայտնել, ինչին Վահանյանը դժվարացավ հստակ պատասխան տալ՝ գործի կիսատ քննությունը պատճառ բերելով․  – Երեւի թե տենց բան չի եղել, եթե չեք ասել,– կարծիք հայտնեց փաստաբանը։ Նշենք՝ Հայկազ Գրիգորյանը եւս դատարանում հերքել էր լիազորությունների եւ ռադիոկապի փոխանցումը իրեն։ – Եղել է,– պնդեց ամբաստանյալը՝ հավելելով, որ հետագայում իրենից որեւէ զեկույց չեն պահանջել, որովհետեւ հեռանալով ինքն արդեն հրամանատար չի եղել։ – Որպես գումարտակի հրամանատար՝ գնալուց առաջ այլ գործողություն արեցի՞ք, նշանակեցի՞ք՝ ով որտեղ կառավարի։ – Չէ, հրամանը եղել է ընդհանուր հավաքը, Հայկազը ու ուղղությունը։ – Ըստ Կանոնակարգի՝ պարտավոր չէի՞ք նշանակելուց բացի այդ ամենը կազմակերպել։ – Եթե բանավոր ասվել է, չէ։ – Այդպես էլ մտածեք,– արձագանքեց Գուրգեն Գրիգորյանը։ Իշխան Վահանյանի հարցաքննությունը կշարունակվի հունիսի 10-ին։   Գլխավոր լուսանկարում՝ Իշխան Վահանյանը Միլենա Խաչիկյան
23:10 - 03 հունիսի, 2024
Փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի գործով դատարանում դռնփակ հարցաքննվում է գնդապետ Ժիրայր Պողոսյանը

Փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի գործով դատարանում դռնփակ հարցաքննվում է գնդապետ Ժիրայր Պողոսյանը

Հակակոռուպցիոն դատարանում այսօր շարունակվում է 44-օրյա պատերազմի ժամանակ ՀՀ ՊՆ 1-ին բանակային կորպուսի 2-րդ առանձին զրահատանկային գումարտակի հրամանատար, փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի գործի քննությունը։ Գաբրիելյանը, հիշեցնենք, մեղադրվում է 2020 թ․ ռազմական դրության պայմաններում պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, որի հետեւանքով Ջրականի շրջանում նրան վստահված բնագիծն անցել է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ, եւ արձանագրվել են անձնակազմի եւ տեխնիկայի կորուստներ։ Մասնավորապես, 22 զինծառայող զոհվել է, 3-ը համարվում է անհետ կորած, իսկ պետությանը պատճառվել է ավելի քան 33 միլիոն ՀՀ դրամի նյութական վնաս։ Դատարանը, դատավոր Վարդգես Սարգսյանի նախագահությամբ, այժմ վկաների հարցաքննության փուլում է։ Դատակոչված առաջին վկան ՀՀ ՊՆ 1-ին բանակային կորպուսի նախկին հրամանատար, գնդապետ Ժիրայր Պողոսյանն է (պաշտոնից ազատվել է 2021 թ․ օգոստոսին)։ Ժիրայր Պողոսյանը Նախորդ դատական նիստին Պողոսյանը միջնորդել է իր հարցաքննությունն անցկացնել դռնփակ, ինչը դատարանը բավարարել է՝ պատճառաբանությամբ, որ հարցաքննության ընթացքում հնարավոր է հրապարակվեն ռազմական եւ պետական գաղտնիքին առնչվող տեղեկություններ։  Նշենք՝ Ժիրայր Պողոսյանն այն վկան է, որի հետ Հովիկ Գաբրիելյանը նախաքննության փուլում առերեսվել է, ինչը նշանակում է, որ նրանց ցուցմունքներում առկա են էական հակասություններ։  Ըստ քրեական գործի՝ 2020թ. հոկտեմբերի 4-ի երեկոյան Գաբրիելյանը ռադիոկապով զեկույց է ներկայացրել Ժիրայր Պողոսյանին՝ հայտնելով, որ իբրեւ իր գումարտակի աջ եւ ձախ հատվածները բաց են եւ հակառակորդի զրահատեխնիկան թեւանցել է իրեն, ուստի շրջապատման վտանգի պայմաններում թույլտվություն է խնդրել նահանջել։ Ժիրայր Պողոսյանից, սակայն,  ստացել է պաշտպանական բնագծում մնալու հրաման։ Գաբրիելյանը, այնուհանդերձ, ըստ մեղադրանքի, հաջորդ օրը պաշտպանության անցած ենթակա անձնակազմին հրամայել է թողնել զբաղեցրած բնագիծը եւ նահանջել Հադրութ քաղաքի ուղղությամբ՝ այդ մասին չտեղեկացնելով իրենից աջ կողմում պաշտպանություն իրականացնող հատուկ նշանակության բրիգադի հրամանատար, գնդպետ Վահագն Ասատրյանին եւ առանձին զրահատանկային գումարտակի հրամանատար, փոխգնդապետ Համլետ Լեւոնյանին, որոնք էլ ժամեր անց տեղի ունեցած հարձակման ժամանակ մնացել են անպաշտպան եւ հայտնվել շրջափակման մեջ։ Հովիկ Գաբրիելյանը կալանավորված է եւ առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում։ Դատավոր Վարդգես Սարգսյանը Հակակոռուպցիոն դատարանը օրերս  բավարարել Է հանրային մեղադրող Գրիգոր Մղդեսյանի միջնորդությունը եւ 3 ամսով երկարաձգել մեղադրյալի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոց կալանքի ժամկետը՝ պատճառաբանությամբ, որ ազատության մեջ մնալով՝ վերջինս կարող է ազդեցություն գործադրել նախկինում իր ենթակայության տակ գտնված վկաների վրա։ Միաժամանակ դատարանը որոշել է 3 ամսով սահմանափակել նրա՝ այլ անձանց հետ հաղորդակցվելու իրավունքը (բացառությամբ՝ մերձավոր ազգականների)։ Գաբրիելյանի պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը մեր զրույցում ասաց՝ իրենց համար այդպես էլ անհայտ մնաց, թե իր պաշտպանյալն այդ որ վկաների վրա պետք է ազդեցություն գործադրի՝ հատկապես հաշվի առնելով նախաքննության փուլում տեղի ունեցած առերեսումները։ Պաշտպանը կալանավորման որոշումը բողոքարկել է Վերաքննիչ հակակոռուպցիոն դատարան։ Թե ում է բողոքը մակագրվել, դեռեւս հայտնի չէ։ Գլխավոր լուսանկարում՝ ձախից՝ մեղադրյալ Հովիկ Գաբրիելյանը, պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը Միլենա Խաչիկյան
16:03 - 31 մայիսի, 2024
«Ես ոչ մի խախտում թույլ չեմ տվել»․ Իշխան Վահանյանի ցուցմունքը դատարանում

«Ես ոչ մի խախտում թույլ չեմ տվել»․ Իշխան Վահանյանի ցուցմունքը դատարանում

«Ես ոչ մի խախտում թույլ չեմ տվել․ կարգապահական կլինի թե մարտական գործողությունների կլինի, ոչ մի խախտում թույլ չեմ տվել, էդ հաստատ եմ ասում»․ դատարանում այսօր այսպես եզրափակեց իր ցուցմունքը Ջրականի 5-րդ ուսումնական գումարտակի հրամանատար, մայոր Իշխան Վահանյանը։ Վահանյանի հրամանատարությամբ 2020 թ․ հոկտեմբերի 9-ին Ջրականի 5-րդ գումարտակի նորակոչիկ անձնակազմը բարձրացրել է Հադրութին հարակից Խուռհատ սար, որտեղ էլ հաջորդ օրը հարձակման է ենթարկվել։ Չկանոնակարգված պաշտպանությանը անկանոն նահանջն է հաջորդել, որի ընթացքում գումարտակը կիսվել է․ մի մասը 4 սպաների հետ միասին կարողացել է դուրս գալ Սարուշեն գյուղի ուղղությամբ եւ փրկվել, իսկ մյուս մասը, չտեղեկացվելով, որ հակառակորդը արդեն Հադրութում է, այդ ուղղությամբ է գնացել եւ ընկել շրջափակման մեջ։ Ըստ քրեական գործի՝ նահանջի սկզբում Վահանյանը վիրավորման պատրվակով թողել է զորքին ու վիրավորների հետ հեռացել` իր հետ տանելով վերադաս հրամանատարության հետ կապի միակ միջոցը։ Նա այժմ մեղադրվում է 44-օրյա պատերազմի ժամանակ մարտի դաշտը ինքնակամ լքելու եւ իշխանության անգործության մեջ եւ մեղադրանքը չի ընդունում։ Իշխան Վահանյանի խոսքով՝ իրենց ուղարկել են սար՝ բնագիծ զբաղեցնելու եւ ինժեներական աշխատանքների Նախորդ դատական նիստին Իշխան Վահանյանը հայտարարել էր, որ իր համար մինչ օրս անհասկանալի է, թե ինչու նորակոչիկներին չցրեցին այլ ստորաբաժանումներում՝ փոխարենն ուղարկելով առանձին խնդրի, երբ բոլորին էր հայտնի, որ նրանք ի վիճակի չէին խնդիր կատարելու։ Այսօր պնդեց նույնը, ասաց՝ այդ մասին բազմիցս զեկուցել է վերադաս հրամանատարությանը։ Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը հետաքրքրվեց՝ այնուամենայնիվ, գումարտակի հրամանատարի պաշտոնը ստանձնելով՝ գիտակցե՞լ է՝ ինչ պատասխանատվության տակ է մտնում, ինչին ի պատասխան՝ Վահանյանը բացատրեց՝ գիտակցել է ե՛ւ այն, որ նորակոչիկներ են, ե՛ւ որ նոր վերակազմավորված գումարտակ է, սակայն ստանձնել է այդ պատասխանատվությունը, որովհետեւ իրենց ասվել է, որ գնում են բնագիծ զբաղեցնելու եւ ինժեներական աշխատանքներ կատարելու․ «Իմ ցուցմունքի մեջ էլ կա նշված, որ դիվիզիայի հրամանատարի տեղակալը եկավ Քարամյան Արթուրի հետ (զորամասի հրամանատարն է,–հեղ․), բա՝ տեխնիկա պիտի բերենք, այստեղ խրամատներ, ամրաշինական աշխատանքներ [պիտի անեք], մեր դիրքը այստեղից է լինելու․․․ Այ սենց է եղել, ոչ թե իմացել ենք՝ գնալու ենք, մտնենք [մարտական առաջադրանքի]»։ – Իսկ եթե այդ հանգամանքը չնշեի՞ն,– հարցրեց մեղադրողը։ – Չէինք անի դա, այսինքն՝ չէինք գնա, մեզ էլ չէին հանի․․․ ՊԲ հրամանատարի տեղակալը էդտեղ էր, ասեց՝ Վահանյան ջան, դուք գործ չունեք, հրադադարը տալիս են, ստորագրում են․․․ Ու իմ մտքով չի էլ անցնում, որ իրենք իմանային՝ տենց բան է լինելու, մեզ կհանեին․․․ Որովհետեւ սաղ ստորաբաժանումներն են էդտեղ եղել, միայն 5-րդ գումարտակը չի եղել․․․ Ես չեմ ուզում տենց մտածել, որ սաղին կհանեին գծով ու վերջ։ Ես մինչեւ հիմա էլ մտածում եմ, որ իրենք էլ չգիտեին, իրենք էլ էին մոլորության մեջ, - պատասխանեց ամբաստանյալը՝ հավելելով, որ իրեն խնդիրը առաջադրել է զորամասի հրամանատար Արթուր Քարամյանը, ուստի նա էլ պիտի լիներ վերահսկողը։ Քարամյանը, հիշեցնենք, դատարանում հայտարարել էր, թե ինքը 5-րդ գումարտակի հետ կապ չի ունեցել, զբաղվել է 1-ին եւ 4-րդ գումարտակներով, իսկ 5-րդով, ըստ նրա, պետք է զբաղվեր դիվիզիայի հրամանատար Կարեն Առստամյանը։ Մեղադրողի դիտարկմանը, որ ե՛ւ զորամասի հրամանատար Արթուր Քարամյանը, ե՛ւ դիվիզիայի հրամանատար Կարեն Առստամյանը իրենց ցուցմունքներում խոսել են ոչ թե պարզապես բնագիծ զբաղեցնելու, այլ պահպանության անցնելու մասին, Վահանյանն արձագանքեց՝ ասելով, որ ցանկացած զորաշարժ պահպանություն ենթադրում է, թեկուզ՝ միայն անվտանգությունից ելնելով, բայց պահպանությունն ու պաշտպանությունը տարբեր բաներ են։ Ըստ ամբաստանյալի՝ ինժեներական գործիքները այդպես էլ իրենց չեն հասել Իշխան Վահանյանի խոսքով՝ թեեւ իրենց ուղարկել են՝ ինժեներական աշխատանքներ իրականացնելու եւ խոստացել անհրաժեշտ ինժեներական տեխնիկան բերել, ոչինչ այդպես էլ տեղ չի հասել։ – Դուք, գումարտակի հրամանատար եք, պատասխանատվություն եք ստանձնել 100-ից ավելի զինծառայողների համար, անձամբ պարտավոր չէի՞ք միջոցներ ձեռնարկել այդ մինիմալ պայմանները ապահովելու համար,–հարցրեց դատախազը։ –Էդ մինիմալ պայմանները որտեղի՞ց հայթհայթեի, եթե զորամասը մեզնից հետ է, էդ գնդի հրամանատարի եւ սպառազինության գծով տեղակալի խնդիրն է․․․ Ինժեներական գործիքներ պիտի բերեր Ղազարյան Աշոտը, տենց էլ չհասան տեղ․․․  –Անգամ բահ չունեի՞ք։ –Չէ․․․ Տենց լինում է․ անձնակազմին տանում, տեղավորում են, հետո բերում են․․․ –Համալրվածության մեջ փոքր բահեր չկայի՞ն։ –Հա, էդ կային, բայց 1-2-10 հատ, չեմ հիշում․․․ Էդ մինիմալ պայմանները ապահովված եղել են, կիսատ խրամատներ, փոքր բացած եղել են, էդ տեղանքը օգտագործվել է, քանի որ դա եղել է Բալուջայի զառվետկայի վարժանքների տեղը։ –Այսինքն՝ տվյալ պահին բավարար եք համարել։ –էն առումով, որ ասել եմ՝ հեսա մնացածը կբերեն,– ասաց ամբաստանյալը։ Ըստ Վահանյանի՝ ինքը պատսպարվելու հրաման է տվել Պատասխանելով հանրային մեղադրողի մյուս հարցերին՝ Իշխան Վահանյանը պատմեց, որ հարձակման պահին ինքը զորքի մոտ է եղել, հրամանատարական կետ այդտեղ չի ունեցել։  Նախագահող դատավոր Ջոն Հայրապետյանը Նրա խոսքով՝ իրենք անձամբ հակառակորդին չեն տեսել, վերջինս ներքեւից դեպի իրենց հրետակոծություն է սկսել․ «Ես միանգամից զեկուցել եմ զորամասի հրամանատարին, որ մենք ի վիճակի չենք պահելու, հրետակոծությունն էլ, բարձր տրամաչափի զենքերի կրակոցն էլ․․․ Արդեն առաջխաղացում ունեին մեր ուղղությամբ»,–նշեց նա։ Մեղադրողը հիշեցրեց ժամկետային զինծառայողների ցուցմունքները, ըստ որոնց՝ այդտեղ հրետակոծություն չի եղել, ուստի հնարավոր չէր բեկորային վիրավորումն այդտեղ ստանալ։ –Չե՞ն կարող տենց ասել,–հարցրեց Վահանյանը՝ ակնարկելով, որ գուցե նրանց էլ են ճնշել, որ իր դեմ խոսեն։ –Ժամկետային զինծառայողի շահագրգռվածությունը ո՞րն է նման ցուցմունք տալու կամ ասելու, որ տեսել են՝ անձամբ էիք քայլելով գնում դեպի մեքենան։ –Լավ, որ քայլելով գնում էի, հոսպիտալը ինչի՞ էր ինձ պահում,–հարցին հարցով պատասխանեց ամբաստանյալը։ Գեւորգ Ավետիսյանը առաջարկեց պատմել նաեւ, թե ինքը, որպես գումարտակի հրամանատար, այդ հրետակոծության ժամանակ մարտական ի՞նչ առաջադրանք է տվել անձնակազմին։ –Եթե հրետակոծություն է լինում, ըստ մարտակարգի՝ անձնակազմը պիտի գնա խրամախորշեր, եթե մենք չունենք մտնելու տեղ, բնականաբար, հետ ենք քաշվում։  –Այսինքն՝ խնդիր եք առաջադրել հետ քաշվելո՞ւ։ –Ինչ պետք է, ասել եմ․ երկու հատ շել է եղել, ես միանգամից ասել եմ՝ բաց տեղից գալիս ենք, հաստ ծառ է, գերան է, հենվում ենք․․․ –Դա նահանջի՞ հրաման է թե՞ վերադիրքավորման։ –Չէ, ավելի շատ պատսպարվելու, նույնիսկ ճամփան ես չգիտեի, որ ասեի նահանջ, էլ չէինք իմանում՝ մեր եկած ճամփով գնայինք, ոնց կգնայինք,– ասաց նա՝ հավելելով, որ զորքը ենթարկվում էր, բայց ինչ–որ պահից հրետակոծության պատճառով խառնաշփոթ սկսվեց, եւ բոլորը խառնվեցին իրար։ Վահանյանը պնդում է՝ մինչ հեռանալը պարտականությունները պատշաճ փոխանցել է  Իշխան Վահանյանի խոսքով՝ երբ զորամասի հրամանատարի հետ խոսել է, արդեն վիրավորում ստացած է եղել։ Վերջինս, ըստ նրա, ասել է՝ վիրավորներին հանիր, զորքին հավաք պահիր, մինչեւ ուղղություն ցույց կտանք։ Ի վերջո, ինքն էլ վիրավորներին տեղափոխող վերջին կամազով հեռացել է, իր խոսքով՝ Քարամյանի թույլտվությամբ։ Քարամյանը, սակայն, դատարանում հերքել էր դա։ Վահանյանն իր հերթին հերքեց Հայկազ Գրիգորյանի խոսքերը՝ պնդելով, որ մինչ հեռանալը իր պարտականությունները պատշաճ փոխանցել է նրան, տվել նաեւ «Այքոմ» տեսակի ռադիոկապը։ Ենթադրեց՝ հետագայում թիկունքային հատվածից հայտնաբերվել է իր մյուս՝ «Հայդարա» տեսակի ռադիոկապը։ Նա հակադարձեց նաեւ գումարտակի նախկին հրամանատար Գարիկ Վարդերեսյանին․ վերջինս դատարանում ասել էր, որ երբ Վահանյանին նշանակելիս են եղել այդ պաշտոնին, իր առաջին հարցը եղել է՝ դու պատրա՞ստ ես զորքի ղեկավարումը ստանձնել, ինչին նա դրական պատասխան է տվել։ Ըստ Վահանյանի, սակայն, իրենց մեջ նման առանձնազրույց չի եղել։ Զոհված զինծառայողների ծնողները Տեւական հարցուպատասխանից հետո հանրային մեղադրողը թվարկեց Վահանյանի ցուցմունքից այն հանգամանքները, որոնք հերքվում են հարցաքննված շուրջ 4 տասնյակ վկաների ցուցմունքներով․ –Դուք ասում եք, որ աջ ազդրի վնասվածքը ստացել եք հոկտեմբերի 10-ին սարում տեղի ունեցած հրետակոծության ժամանակ, սակայն քրեական գործով հարցաքննված վկաները, որ տեսել են ձեր վնասվածքը, միաբերան պնդում են, որ դա ստացել եք սեպտեմբերի 29–ին հրամանատարական կետում։ Դուք նշում եք, որ աջ ազդրի վնասվածքը ավելի խորն է եղել, քան գոտկատեղի, սակայն ըստ փորձագետի եզրակացության՝ Դուք ստացել եք նույնանման վնասվածքներ, եւ մեկի դեպքում շարունակել եք Ձեր ծառայությունը, մյուսի դեպքում, ըստ Ձեզ, այդ հնարավորությունը չի եղել։ Դուք պնդում եք, որ Նյուզգարում տեղի ունեղածից հետո օգնություն եք ցուցաբերել բոլոր վիրավորներին, իսկ ում չեք ցուցաբերել, չեք տեսել, եւ հետո չեք վերադարձել այդ վայր, քանի որ ճանապարհը, ըստ Ձեզ, երթեւեկելի չի եղել, սակայն վկաները պնդում են, որ քաջատեղյակ եք եղել, որ մարտադաշտում մնացած վիրավորներ կան, եւ հնարավորություն եղել է վերադառնալու։ Դուք նշում եք, որ սարում պատշաճ ղեկավարում եք իրականացրել, մինչդեռ վկաների մեծ մասը ստեղծված իրավիճակը ներկայացնում է անկազմակերպ եւ առանց ղեկավարման թողնված, նշում, որ անգամ Վահանյանը չգիտեր՝ ինչ հրաման տալ։ Դուք նշում եք, որ կապի միջոցը եւ ղեկավարումը փոխանցել եք Հայկազ Գրիգորյանին, սակայն վերջինս, նաեւ մյուսները հերքում են դա՝ պնդելով, որ «Հայդարա» տեսակի միակ ռադիոկապը Դուք ձեզ հետ տարել եք։ Զորամասի հրամանատարը նույնպես նկարագրում է իրավիճակ, որ շարունակել է կապ պահել Ձեզ հետ եւ տեղյակ չի եղել, որ զորքը Ձեզ հետ չէ։ Նա նաեւ նշել է, որ չպետք է մեկնել Հադրութի ուղղությամբ, ինչի մասին Մուրադյանի հետ խոսելիս Դուք չեք զգուշացրել։ Սա եւս Դուք հերքում եք։ Պարտավոր լինելով նահանջը պատշաճ իրականացրել՝ առհասարակ չեք իրականացրել, եւ կածում եմ, որ ցուցմունքներով հիմնավորվեց սարում նահանջի ժամանակ անկազմակերպ վիճակը։ Վկաների մեծ մասը նշում է, որ ձեր վրա վնասվածք չի նկատել, իսկ ով նկատել է, ասում է, որ դրա պայմաններում նորմալ քայլում էիք, գործում անկաշկանդ, ուստի դրանով հնարավոր է եղել մնալ մաշտի դաշտում։ Դա նշեցին նաեւ դատաբժիշկները,– եզրափակեց Գեւորգ Ավետիսյանը։ Ամփոփելով՝ նա հարցրեց ամբաստանյալին՝ ինչպե՞ս կարող է պարզաբանել, որ ինքը ճիշտ է ասում, իսկ մյուսները ստում են․ –Ինչ կա, ես ճիշտ ասել եմ․ կա գործ, կա մեղադրյալ, նորմալ է, սենց կփակվի, կգնա, ես ամենասկզբից էլ չեմ խոսել, ոչ մի ծնողի հետ հանդիպում չի եղել, հիմա ով ում հետ է հանդիպել, ինչ է արել․․․ Վերջ, նորմալ է, սա չխոսկան է, իմ տեղը փափուկ է, դրա համար եկել, հասել ենք այստեղ․․․ Ինչ վերաբերում է վիրավորմանը, էդ բեկորը մինչեւ հիմա էլ մեջն է, ուղղակի մսի մեջ է, էլ չես կարող․․․ Իմ գնալը թողնել չի, հրամանով է, ի վիճակի չլինելով, սաղ էլ տեղյակ են եղել, ոչ մի խախտում ես թույլ չեմ տվել թե օրենքով, թե անօրեն,– պնդեց Իշխան Վահանյանը։ Հաջորդ դատական նիստին նրան հարցեր կհղեն տուժող կողմի ներկայացուցիչները։   Լուսանկարները՝ Ինֆոքոմի Միլենա Խաչիկյան
23:55 - 29 մայիսի, 2024
Զոհված զինծառայողների ծնողների՝ փոխնակ մոր ծառայությունից օգտվելու ծրագիրը կշարունակվի
 |news.am|

Զոհված զինծառայողների ծնողների՝ փոխնակ մոր ծառայությունից օգտվելու ծրագիրը կշարունակվի |news.am|

news.am: Կառավարությունն իր այսօրվա՝ մայիսի 23-ի նիստում որոշում կայացվեց, որով կապահովվի զոհված զինծառայողների ծնողների վերարտադրողական առողջությանն աջակցելու նպատակով վերարտադրողականության օժանդակ տեխնոլոգիաների կիրառմամբ բժշկական օգնության և սպասարկման որոշ ծախսերի մասնակի փոխհատուցման շարունակականությունը: Ներկայացված նախագծով առաջարկվում է զոհված զինծառայողների ծնողների վերարտադրողական առողջության աջակցման միջոցառման շրջանակներում շահառուներին փոխնակ մոր ծառայությունից օգտվելու և դոնորական ձվաբջջի ձեռքբերման համար ծախսերի մասնակի փոխհատուցման ծրագիրը 2024-ի հաջորդ ամիսների ընթացքում իրականացնելու համար հատկացնել 52.6 մլն դրամ: Նշենք, որ փոխնակ մոր ծառայությունից օգտվելու դեպքում կփոխհատուցվի պայմանագրով նախատեսված վճարի 100 տոկոսի չափով, բայց ոչ ավելի, քան 5,5 մլն. դրամը և դոնորական ձվաբջջի ձեռքբերման համար՝ այդ ծառայության համար պայմանագրով նախատեսված վճարի 100 տոկոսի չափով, բայց ոչ ավելի քան 600 հազար դրամը: Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարությունում 2 շահառուներից ստացվել են գրավոր դիմումներ՝ փոխնակ մործառայություններից օգտվելու ծախսերը մասնակի փոխհատուցելու համար: Բացի այդ, այն շահառուներին, որոնց փոխնակ մոր հղիության ժամանակահատվածում ներկայացված դիմումների հիման վրա 2024 թվականի առաջին եռամսյակի ընթացքում պարբերաբար (հիմնականում՝ յուրաքանչյուր ամիս) հատկացվել է փոխնակ մոր ծառայություններից օգտվելու ծախսերի փոխհատուցում,կանխատեսվում է, որ առաջիկայում նրանցից ևս կստացվեն դիմումներ՝ հաշվի առնելով, որ նրանց երեխաները դեռևս չեն ծնվել: Այդ շահառուները 5-ն են:
11:32 - 23 մայիսի, 2024
73 զինծառայողների զոհվելու գործով մեղադրյալի պաշտպանը կարծում է՝ քննիչն ապացույցներում ընտրանքային հղումներ է կատարել

73 զինծառայողների զոհվելու գործով մեղադրյալի պաշտպանը կարծում է՝ քննիչն ապացույցներում ընտրանքային հղումներ է կատարել

Երեւանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի Շենգավիթի նստավայրում շարունակվում է 44-օրյա պատերազմի ժամանակ Հադրութի շրջանի Այգեստան գյուղում 73 զինծառայողների զոհվելու դեպքի վերաբերյալ գործի ապացույցների հետազոտման փուլը։ Այս գործով ՊԲ N զորամասի նախկին հրամանատար Գոռ Իշխանյանը եւ ՊԲ օպերատիվ բաժնի նախկին պետ Նվեր Մարտիրոսյանը մեղադրվում են այն բանի համար, որ պատերազմի ընթացքում, հայտարարված ռազմական դրության պայմաններում, ենթակա անձնակազմի նկատմամբ հանդիսանալով պետ եւ պաշտոնատար անձ, իրենց ծառայողական պարտականությունների կատարման նկատմամբ անփույթ վերաբերմունքի հետեւանքով չեն կատարել դրանք, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել են ծանր հետեւանքներ։ Երկու մեղադրյալների նկատմամբ խափանման միջոց է ընտրված չբացակայելու արգելքը։ Դատական նիստերն ընթանում են առանց նրանց մասնակցության։ Այսօրվա դատական նիստում հանրային մեղադրող Գ․ Մղդեսյանը շուրջ երկու ժամ ընթերցում էր գործի հիմքում դրված ապացույցները, որոնք, մեծ մասամբ, վերաբերում էին զորքերի տեղաշարժին, ռազմերթին եւ այլն։ Ապացույցների շարքում են այն իրավական ակտերը, որոնք վերաբերելի են Զինված ուժերին։  «Զորքերի տեղաշարժը․ գումարտակի, վաշտի տեղաշարժը կատարվում է իր ընթացքով, ռազմերթով, կամ տեղափոխվում է երկաթուղային տրանսպորտով։ Մոտոհրաձգային գումարտակը, վաշտը, բացի այդ, կարելի է տեղափոխել օդային տրանսպորտով, գումարտակի, վաշտի հիմնական տեղաշարժը ռազմերթն է։ Գումարտակը, վաշտը մշտապես պետք է պատրաստ լինի մեծ հեռավորություններում հակառակորդի զանգվածային խոցման [...]: Անկախ տեղաշարժի եղանակից եւ պայմաններից՝ զորքերն այն պետք է իրականացնեն կազմակերպված՝ գաղտնիության պահպանմամբ, բարձր տեմպով ու կարճ ժամկետներում [...]»,- ներկայացրեց հանրային մեղադրողը՝ ընթերցելով նաեւ, թե ինչ է ռազմերթը, ինչպես է այն կազմակերպվում եւ այլն։ Հանրային մեղադրողը, սակայն, ներկայացնում էր նաեւ այնպիսի դրույթներ, որոնք գործին ըստ էության չեն առնչվում, օրինակ․ «Ռադիոակտիվ քիմիական եւ կենսաբանական վարակման մասին ազդարարման ազդանշաններով գումարտակը, վաշտը շարունակում է ռազմերթը։ Վարակված գոտիները հաղթահարելուց առաջ հետեւակի մարտական մեքենաներում, զրահափոխադրիչներում եւ տանկերում ելանցքերը, դռները, հրակնատները փակվում են, միացվում են դրանցում տեղադրված պաշտպանության համակարգերը»։  Ապացույցների շարքն այսքան մանրամասն ընթերցելն առաջացրեց զոհված զինծառայողների ծնողների վրդովմունքը։ Մեղադրյալ Նվեր Մարտիրոսյանի պաշտպան Արման Բայադյանն ասաց, որ ապացույցների ծավալը որոշում է մեղադրողը, Գոռ Իշխանյանի պաշտպան Դավիթ Կարապետյանն էլ ասաց, որ իրենք առարկություն չունեն դրանք չներկայացնելու վերաբերյալ, եթե մեղադրողը հանի ապացույցների շարքից։ Դատավոր Արտուշ Գաբրիելյանն էլ մեկնաբանեց, որ կարգն է այսպես, եւ ապացույցներն ընթերցվում են, որպեսզի դատարանում մանրամասն հետազոտվեն։ Տուժողներն, իհարկե, նշեցին, որ հարկ չկա դրանք հանել ապացույցների ցանկից․ «Էսքան տարի դիմացել ենք, երկու ամիս էլ կդիմանանք»,- ասաց նրանցից մեկը։ Այնուհետեւ հանրային մեղադրողը ներկայացրեց նաեւ ՀՀ պաշտպանության նախարարի, ԶՈՒ ԳՇ պետի եւ մի շարք այլ հրամաններ, ըստ որոնց Գոռ Իշխանյանը եւ այլ անձինք ազատվել են տարբեր պաշտոններից ու նշանակվել այլ պաշտոններում Պաշտպան Դավիթ Կարապետյանը, դիմելով դատարանին, նշեց, որ քննիչը գաղտնի փաստաթղթի է հղում արել, եւ հայտնի չէ՝ իրավունք ուներ այդ հղումները կատարելու, թե ոչ։ Ըստ նրա՝ եթե հղում ես անում գաղտնի փաստաթղթի, բացահայտում, այն այլեւս գաղտնի չէ։ Կարապետյանի համոզմամբ՝ մեղադրանքի թեքումով ապացույցներ են բերվել դատարան, քննիչը ընտրանքային հղումներ է կատարել․ «Լավ, եթե արել ես, լավ ես արել, բա էն մնացած դրվագներն ինչո՞ւ մնացին գաղտնի, ինչո՞ւ փաստաթուղթն ամբողջությամբ չդրվեց գործի մեջ, որպեսզի, ի վերջո, պաշտպանական կողմն էլ կարողանա դրան ծանոթանալ»,- հարցեց պաշտպանը՝ խնդրելով դատարան բերել այդ ապացույցները, որպեսզի իրենք կարողանան մանրամասն ծանոթանալ եւ դիրքորոշում ներկայացնել։ Կարապետյանը, խոսելով այս ապացույցների մասին, նկատեց, որ հանրային մեղադրողը ներկայացրեց միայն զորքերի տեղաշարժին վերաբերող հոդվածները եւ չանդրադարձավ զորքերի տեղափոխման մասին դրույթներին․ «Մեր կարծիքով՝ էստեղ խոսքը ոչ թե զորքերի տեղաշարժի մասին է, այլ զորքերի տեղափոխման, որովհետեւ զորքերի տեղափոխումը լրիվ ուրիշ կատեգորիա է՝ լրիվ ուրիշ կարգավորումներով, զորքերի տեղաշարժը՝ ուրիշ։ Էստեղ զորքերի տեղաշարժ չէր էլ կարող լինել, հետագայում մենք դա կհիմնավորենք, էստեղ զորքերի տեղափոխում է եղել մի դիվիզիոնից մեկ այլ դիվիզիոն»,- նշեց պաշտպանը։ Հանրային մեղադրող արձագանքեց, որ դատարանի առաջին իսկ պահանջի դեպքում քննչական մարմինը կտրամադրի բոլոր փաստաթղթերը։ Հաջորդ ապացույցը փաստաթուղթ էր, որում ներկայացված էին անհայտ կորած զինծառայողների անունները, նրանց կոչումները եւ այլ տվյալներ։ Դատավարության մասնակիցներն ընդհանուր հայտարարի եկան, որ այս տվյալները ներկայացնելու անհրաժեշտություն չկա։ Հաջորդիվ հանրային մեղադրողը ներկայացրեց 3-րդ պաշտպանական շրջանի, 18-րդ եւ 37-րդ հրաձգային դիվիզիաների հրամանատարներին ուղղված հրամանները, համաձայն որոնց 3-րդ ՊՇ հրամանատարին հանձնարարվել է 3-րդ ՊՇ-ից մեկ հրաձգային վաշտով երթ կատարել կոնկրետ երթուղով։ Նշվել է, որ կոնկրետ վայրում այդ վաշտն անցնում է 18-րդ ՀԴ հրամանատարի ենթակայության տակ։ Ապա 18-րդ ՀԴ հրամանատարաին հրամայավել է ընդունել 3-րդ ՊՇ-ի հրաձգային վաշտը եւ մարտական խնդիր առաջադրել։ Պաշտպան Դավիթ Կարապետյանն ուշադրություն հրավիրեց այն հանգամանքի վրա, խոսվում է 3-րդ ՊՇ, 18-րդ եւ 37-րդ ՀԴ հրամանատարներին ուղղված հրամանների մասին, սակայն քննություն է կատարվել միայն 3-րդ ՊՇ եւ 18-րդ ՀԴ հրամանատարների մասով․ «Բայց Գոռ Իշխանյանի հրամանատարը հենց 3-րդ ՊՇ-ի հրամանատարան է, էս հրամանը վերաբերել է նաեւ 37-րդ դիվիզիայի հրամանատարին։ Բայց էս գործով, էդպես էլ չենք հասկանում, ի վերջո քննություն արվե՞լ է, թե՞ ոչ։ Ամենավերեւի հրամանատարի ոչ մի գործողության ոչ մի քննություն արված չի, ու էս մասը անընդհատ անտեսված է եղել։ Հետագա հարցաքննություններում սրան ուշադրություն դարձնելու ենք․ ինչի՞ ղեկավարին թողած․․․»։ Հանրային մեղադրողն արձագանքեց, որ հաշվի առնելով, որ մրցակցային դատավարություն է ընթանում, հակընդդեմ հարցման իրավունքից մեղադրյալը զրկված չէ, ուստի անհրաժեշտության դեպքում պաշտպանական կողմը կարող է միջնորդել, որ 37-րդ ՀԴ հրամանատարը կանչվի հարցաքննության։ Դատական նիստն այսօր ընդհատվեց, հաջորդ նիստը նշանակվեց հունիսի 5-ին։ Լուսանկարում՝ մեղադրյալների պաշտպանները Հայարփի Բաղդասարյան
20:35 - 17 մայիսի, 2024
Արման Բաբաջանյանի սխալ պնդումները Հայ առաքելական եկեղեցու մասին
 |media.am|

Արման Բաբաջանյանի սխալ պնդումները Հայ առաքելական եկեղեցու մասին |media.am|

media.am: «Հանուն Հանրապետության» կուսակցության նախագահ Արման Բաբաջանյանը մայիսի 8-ին Հանրային հեռուստատեսության եթերում հայտարարեց, որ Հայ առաքելական եկեղեցին 44-օրյա պատերազմում համախմբման և մոբիլիզացիայի մասին հայտարարություն չի արել, իսկ Ամենայն հայոց կաթողիկոսը Հայաստանի տարածքների վրա հարձակման ժամանակ «ծպտուն չի հանել». «Եկեղեցին որևէ անգամ ամբողջ 44-օրյա պատերազմի ընթացքում հայտարարություն՝ համախմբման, համերաշխության, ներդաշնակեցման մեր բոլորի տրամադրությունները, ուշք ու միտքը կետրոնացնելու համար հայտարարություն տարածե՞լ է։ Ոչ։ Եկեղեցին երբեևէ մոբիլիզացիայի վերաբերյալ որևէ հայտարարություն տարածե՞լ է էն ժամանակ, երբ որ…. 2021 թվականի մայիսին, 2021 թվականի նոյեմբերին, 2022 թվականի սեպտեմբերին հարձակում էր իրականացվում Հայաստանի սուվերեն տարածքի նկատմամաբ։ 2023 թվականի սեպտեմբերի 19-ին, Արցախը երբ որ հայաթափվում էր, դուք տեսե՞լ եք, որ Ամենայն հայոց կաթողիկոսը որևէ ծպտուն հանի էդ դաժան իրադարձությունների կապակցությամբ։ Դուք տեսե՞լ եք մի հոգևորական, որ Գորիսում գնա արցախցի դիմավորի, տասը արցախցի եկեղեցին տանի, իր հարկի տակ պահի»,- ասաց Բաբաջանյանը Պետրոս Ղազարյանի հետ հարցազրույցում։ Բաբաջանյանն այս պնդումներն արել էր նաև Freenews-ի եթերում։ Media.am-ի փաստերի ստուգման թիմը՝ «Ստուգված է»-ն, պարզեց, որ Արման Բաբաջանյանի այս պնդումները սխալ են։ Եկեղեցին 44-օրյա պատերազմի ընթացքում բազմիցս համախմբման, միասնականության և ուժերի մոբիլիզացիայի կոչեր է արել, կազմակերպել դրամահավաքներ՝ հավաքված գումարը նվիրաբերելով «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին, զորակցություն հայտնել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին։ Հետագայում՝ Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի սուվերեն տարածքի օկուպացման ժամանակ, եկեղեցին ևս հանդես է եկել համախմբման կոչերով, իսկ Արցախի հայության տեղահանումից հետո աջակցության ծրագրեր իրականացրել նրանց համար։ Եկեղեցին՝ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ 2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին՝ Ադրբեջանի հարձակման օրը, Մայր Աթոռի ֆեյսբուքի պաշտոնական էջում հրապարակվեց Գարեգին Երկրորդ կաթողիկոսի ուղերձը, որում կար համախմբման կոչ՝ «Կոչ եմ անում մեր ժողովրդին միասնության և քաղաքական բոլոր ուժերին՝ ստորադասելու հակասությունները հանուն Հայրենիքի պաշտպանության կարիքների»։ Նույն օրը նա հեռախոսազրույց էր ունեցել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և այդ օրերի նախագահ Արմեն Սարգսյանի հետ։ Երկու դեպքում էլ ընդգծել էր «աշխարհասփյուռ հայության» համախմբման անհրաժեշտությունը։ Սեպտեմբերի 29-ի իր ուղերձում Գարեգին Երկրորդը կրկին ուժերը միավորելու կոչ արեց՝ ազգային միասնականությունն ու համախմբումն անվանելով հաղթանակի երաշխիք։ Սկսած սեպտեմբերի 30-ից Ամենայն հայոց կաթողիկոսը հանգանակություն էր նախաձեռնել։ Հավաքված միջոցները, ըստ հաղորդագրությունների, տրամադրվել են «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի «Մենք ենք, մեր սահմանները․ բոլորս Արցախի համար» ծրագրին։ Հոկտեմբերի 1-ին հայտարարվեց Մայր աթոռի միջոցներից Համահայկական հիմնադրամին 500.000 դոլար փոխանցելու որոշման մասին։ Նույն ամսվա 14-ին հայտարարվեց, որ Ռուսաստանի և Նոր Նախիջևանի հայոց թեմից փոխանցվել է 15 մլն ռուբլի, Գերմանիայի հայոց թեմից 50 հազար եվրո, Ֆրանսիայի հայոց թեմից 60 հազար եվրո, Ավստրալիայի և Նոր Զելանդիայի հայոց թեմից՝ 37 հազար դոլար։ Հոլանդիայի Ալմելո քաղաքի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու կողմից հանգանակվել և փոխանցվել է 87 հազար եվրո։ Հոկտեմբերի 3-ին, 11-ին, 14-ին, նոյեմբերի 1-ին եկեղեցին ևս համախմբման ու միասնականության կոչերով է հանդես եկել։ Ավելի ուշ Ամենայն հայոց կաթողիկոսը, Պարգև արքեպիսկոպոս Մարտիրոսյանը նաև կոչ արեցին զենք վերցնել ու պահել սահմանագիծը։ Հոկտեմբերի 27-ին հանդիպում տեղի ունեցավ Նիկոլ Փաշինյանի և Գարեգին Երկրորդի միջև, որի ժամանակ կաթողիկոսը եկեղեցու զորակցությունը հայտնեց Հայաստանի և Արցախի կառավարություններին։ Այս ամենով հանդերձ՝ 2020-ի դեպտեմբերի 8-ին Ամենայն հայոց կաթողիկոսը հորդորել էր Փաշինյանին վայր դնել վարչապետի լիազորությունները՝ «կանխելու համար հասարակական կյանքում ցնցումները, նաև հնարավոր բախումներն ու ողբերգական հետևանքները»։ Կաթողիկոսը 2021, 2022, 2023 թթ.-ի հարձակումների ժամանակ «ծպտուն հանել է» 2021-ի մայիսի 12-ին՝ ադրբեջանական ուժերի ներխուժման ժամանակ, Մայր Աթոռի ֆեյսբուքյան էջում որևէ հրապարակում չի եղել։ Մայիս ամսվա ընթացքում, սակայն, եկեղեցին համախմբման կոչ արել է։ Մայիսի 26-ին Էջմիածնում գումարված քահանայից հավաքի մասնակիցները հորդորել են համախմբվել արտաքին և ներքին մարտահրավերների հաղթահարման ու իրավիճակի կայունացման համար։ Նույն տարում Ադրբեջանի նոյեմբերյան ագրեսիայի ժամանակ Մայր Աթոռը կոչ արեց միջազգային հանրությանը և միջկրոնական կառույցներին հասու բոլոր միջոցներով ձայն բարձրացնելու և կասեցնելու ադրբեջանական կողմի հերթական ոտնձգությունները։ Միևնույն ժամանակ հորդորեց համախմբվել աշխարհասփյուռ հայությանը՝ պայքարելու Ադրբեջանի անօրինական գործողությունների դեմ։ Շարունակությունը՝ սկզբնաղբյուր կայքում
14:24 - 10 մայիսի, 2024
18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկաները հիշում են՝ «Ուրալը» խոցած ԱԹՍ-ն տեւական ժամանակ երկնքում է եղել

18 զինծառայողի զոհվելու գործով վկաները հիշում են՝ «Ուրալը» խոցած ԱԹՍ-ն տեւական ժամանակ երկնքում է եղել

Հակակոռուպցիոն դատարանում շարունակվում է Արցախի Հանրապետության Իշխանաձոր գյուղի տարածքում հակառակորդի անօդաչու թռչող սարքի հարվածից 18 զինծառայողի զոհվելու հանգամանքների վերաբերյալ քրեական գործի քննությունը։ Այս գործով ամբաստանյալի աթոռին է փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանը։ Նա մեղադրվում է ռազմական դրության ժամանակ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել է նյութական ծանր հետեւանքներ։ Դատավոր Սուրեն Խաչատրյանի նախագահությամբ դատարանն այսօր հարցաքննեց երկու վկաների՝ Իշխանաձոր համայնքի նախկին ղեկավար Արսեն Թելունցին, որն ԱԹՍ-ի հարվածից հետո առաջինն է հասել դեպքի վայր, եւ Արմեն Ավետիսյանին, որն Իշխանաձորում ծառայություն է իրականացրել որպես ոստիկան՝ վերակարգի ավագ։ Իշխանաձոր համայնքի ղեկավարն առաջինն է շտապել խոցված մեքենայի մոտ ու հոսպիտալ տարել վիրավորներին Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջանի Իշխանաձոր համայնքի նախկին ղեկավար Արսեն Թելունցը ծնվել է 1977թ․ փետրվարի 9-ին Սյունիքի մարզի Խնձորեսկ գյուղում, այժմ բնակվում է Կոտայքի մարզում։ Ազգությամբ հայ է, ՀՀ քաղաքացի, ամուսնացած է, ունի երեք երեխա։ Թելունցն իր իրավունքներին ծանոթանալուց հետո հայտարարեց, որ դահլիճում ներկա գտնվողներից ճանաչում է մեղադրյալին՝ անցած դատական նիստերից, ծանոթ է զոհվածներից մի քանիսի ծնողների հետ։  Վկա Արսեն Թելունցը Թելունցը սկսեց իր ցուցմունքը՝ վերարտադրելով այն օրվա դեպքերը, երբ անօդաչուն հարվածել է զինծառայողներին տեղափոխող մեքենային։ Նա նշեց, որ պատերազմի ժամանակ եղել է Իշխանաձոր համայնքի ղեկավարը, զբաղվել է քաղպաշտպանությամբ, հիմնականում հոսպիտալի հետ կապված աշխատանքներով, վիրավորներ, դիակներ, մեքենաներ տեղափոխելով։ Նա հստակ չի հիշում օրն ու ժամը, բայց հիշում է, որ դեպքի օրը, երբ լսել են անօդաչու թռչող սարքի ձայնը, միանգամից ում հնարավոր է՝ տեղեկացրել են, որ օդում բան կա, բոլորին ասել են՝ պատսպարվեն։ Սկզբում իրենց թվացել է, թե ԱԹՍ-ն կարող է հոսպիտալին հարվածել։ Նա հիշում է, որ ԱԹՍ-ի ձայնն այնպիսին էր, որ լսելի էր, հետո արդեն նաեւ տեսանելի․  «Մեր տունը հոսպիտալից մի քիչ էր հեռու, մենք արդեն մեր հայաթում էինք էդ ժամանակ։ Ահագին երկար ժամանակ պտտվում էր էդ բեսպիլոտնիկը, հետո նկատեցի, որ մի հատ բեռնատար մեքենա ա բարձրանում պադյոմը։ Երեւի թե մի քանի րոպե հետո բեսպիլոտնիկը տրաքեց, խփեց, եւ ծուխ դուրս եկավ»,- մանրամասնեց վկան՝ նշելով, որ այդ ժամանակ ինքն անմիջապես գնացել է հարվածի ուղղությամբ․ «Շատ արագ ա տեւել, երեւի երեք-չորս րոպե, հասել եմ տեղ, տեսել եմ էդ վառվող մեքենան, դրա հետեւի մասում վիրավոր զինվոր կար։ Անմիջապես մոտիկացա եւ իրեն դրեցի մեքենայի մեջ»։ Հրդեհ էր բռնկվել ու մեքենայի թափքում եղած փամփուշտները պայթում էին Խոցված «Ուրալի» մոտ Թելունցը լաց լինելիս է տեսել է զոհված տղաներից մեկի ծնողին եւ փորձել նրան հետ քաշել մեքենայի մոտից, որովհետեւ բռնկված հրդեհի պատճառով թափքում եղած փամփուշտները պայթում էին․ «Էդ մարդը չէր ենթարկվում․․․ Հետո [իմ] մեքենան շրջեցի, որ վիրավորին տանեմ հոսպիտալ, մեկ ուրիշ վիրավոր իր ոտքով եկավ նստեց մեքենան, մինչեւ էդ իրեն չէի տեսել»։  Վիրավորներին հոսպիտալ տանելուց հետո Թելունցը նորից գնացել է դեպքի վայր, բայց որդեկորույս ծնողին չի կարողացել հանգստացնել։ Հիշում է այդ ժամանակվա խոսակցություններից ու եղածից դրվագներ, ասում է՝ մեքենան բացում էին, տղաները վառվել էին։ Ի սկզբանե գյուղապետը նաեւ հրշեջներին է զանգել, որոշ ժամանակ անց տեղում արդեն տարբեր մարդիկ են հավաքված եղել, այդ թվում զինվորականներ։ Որոշ ժամանակ անց, ավելի կոնկրետ՝ զոհվածների դիակները Գորիս տեղափոխելիս են իմացել, որ 18 զինվոր է զոհվել ԱԹՍ-ի հարվածից։ Պատասխանելով հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանի հարցին՝ Թելունցն ասաց, որ Ապրիլյան պատերազմի օրերից գիտեին՝ ինչպես է ԱԹՍ-ն աշխատում․ «Գիտեինք, որ խփում ա, պայթում։ Ասում են «Հարոպ» ա կոչվում, բայց հիմնականում ձայնից էինք որոշում, որ էդի ա, էլի»։ Մեղադրողի ճշտող հարցին՝ իսկ խոսակցականում ինչպե՞ս են անվանում այդ ԱԹՍ-ն, Իշխանաձորի նախկին գյուղապետն ասաց՝ «կամիկաձե ենք ասում»։  Հանրային մեղադրողը հետաքրքրվեց՝ այդ տարածքում (ԱԹՍ-ն մեքենային հարվածել է Իշխանաձորի խաչմերուկի մոտակայքում,-խմբ․) զորամաս, զինամթերքի պահեստ եղե՞լ է, ինչին ի պատասխան՝ Թելունցը հայտնեց, որ Իշխանաձորում զորամաս եղել է, բայց ոչ խաչմերուկի մոտ, իսկ այդ հատվածում եղել է ջրային տնտեսության ավտոպարկը․ «Նավեսի տակ զինամթերք եղել է, սնարյադի յաշիկներ ա եղել»,- նշեց Թելունցը, բայց չկարողացավ հստակ պատասխանել՝ այդ արկղերում զինամթերք եղե՞լ է, թե՞ ոչ։ Թելունցն ասաց, որ հոկտեմբերին, մասնավորապես այդ դեպքի օրվա դրությամբ, Իշխանաձորը թիկունք է եղել, ոչ թե առաջնագիծ, նա մոտավոր նշեց, որ մարտական գործողությունները եղել են 30 կմ կամ ավելի այն կողմ, եւ պատերազմի ընթացքում դա առաջին դեպքն էր, որ Իշխանաձորի երկնքում ԱԹՍ էր երեւացել։ Նրա հիշելով՝ դրանից հետո եւս մեկ դեպք է եղել։ Ձախից՝ ամբաստանյալ Անդրանիկ Վերանյանը, կողքին՝ պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը «Գիտեինք, որ եթե ԱԹՍ կա, պատսպարվել է պետք» Հանրային մեղադրողը հետաքրքրվեց՝ պատերազմի սկսվելուց ի վեր որպես Իշխանաձորի համայնքի ղեկավար, քաղպաշտպանության պատասխանատու, ինքը որեւէ հրահանգավորում ունեցե՞լ է ԱԹՍ-ներ երեւալու պարագայում։ Թելունցն ասաց, որ կոնկրետ հրահանագավորում չի եղել, բայց իրենք իմացել են, որ եթե ԱԹՍ է երեւում, պետք է պատսպարվել․ - Դա ո՞նց գիտեիք,- հարցրեց հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանը։ - Ես Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ տեսել եմ դրա պայթյունը Արալեռում, էդ ժամանակ զորակոչիկներ էինք տանում, [․․․], «ՈՒԱԶ» մեքենայով ժողովրդին տարել էի Արալեռ (այնտեղ զորամաս կար,- խմբ․), էդ ժամանակ տեսել եմ պայթյունը, լսել եմ ձայնը․․․ Էդ փորձից ելնելով․․․։ Մեր տան անմիջապես մոտ էդ կորպուսի մոբի պատասխանատուներն են եղել, ամեն մեկը մի տեղից բարձր ձայնով գոռում էր, որ օդում բան կա (2020-ի պատերազմի ժամանակ,-խմբ․), պատսպարվեք։ Երեւի տարբեր տեղերից մի չորս-հինգ տենց ձայն լսել ենք։ - Արդյունավե՞տ է այդ դեպքում պատսպարվելը։  - Դե արդյունավետն էն ա, որ մի հոգու վրա չի գցի (ԱԹՍ-ն մեկ հոգու չի հարվածի,-խմբ․), որովհետեւ ժամերով ֆռում ա, երեւի թե ավելի լավ թիրախ ճարելու համար։ - Իսկ պատսպարվելիս երբեւէ լսել ե՞ք, որ ավտոմատներով կրակեն ԱԹՍ-ի ուղղությամբ։ - Կրակել էլ ենք։ Ես կրակել էլ եմ։ - Դա արդյունավե՞տ եղանակ է։ - Դե հիմա, կարող ա, էլի, կպավ՝ կպավ։ Կրակել ենք արդեն իջնելուց։ Հաջորդ օրը կրակել ենք, էդ օրը մի քիչ հեռու էր,- ասաց Թելունցը՝ հիշելով, որ այդ նույն խոցված «ՈՒրալին» ԱԹՍ-ն օրեր անց նորից հարվածել է, երբ այն կայանված է եղել գյուղապարանի մոտի ավտոպարկում․ «Մեքենան բերել, սեւ պալատկով ծածկել էին, էդ նույն մեքենային էլի ա խփել, էդ ժամանակ կրակել ենք մենք [ավտոմատներով]»,- նշեց Իշխանաձորի նախկին գյուղապետը։ Ամբաստանյալ Անդրանիկ Վերանյանի պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը Արսեն Թելունցին հարցրեց, թե ԱԹՍ-ի ձայնը լսելուց որքան հետո է այն հարվածել մեքենային։ Թելունցը մոտավոր հիշելով ասաց՝ ԱԹՍ-ն մի ժամից ավելի օդում պտտվել է, ձայնը՝ հեռացել-մոտեցել։ Վերանյանի պաշտպանը որոշ հակասություններ է տեսնում վկայի նախաքննական ու դատաքննական ցուցմունքներում Վերանյանի պաշտպանը դատարանին միջնորդեց հրապարակել Արսեն Թելունցի նախաքննական եւ դատաքննական ցուցմունքները, քանի որ կարծում է՝ այդ եւ այսօր դատարանում հնչեցրած ցուցմունքներում հակասություններ կան, մասնավորապես ԱԹՍ-ի ձայնը լսելու տեւողության եւ հարակից տարածքում զենք-զինամթերքի առկայության հետ կապված։ Դատարանն այս միջնորդությունը բավարարեց մասնակի եւ ընթերցեց միայն նախաքննական ցուցմունքը՝ տրված 2021թ․ մարտի 26-ին։ Նախաքննական ցուցմունքում Արսեն Թելունցը նշել է, որ ԱԹՍ-ի ձայնը լսել է կես ժամից ավելի, այստեղ՝ դատարանում, նա ավելի երկար ժամանակ նշեց։ Թելունցը մեկնաբանեց, որ ԱԹՍ-ի ձայնը լսել է տեւական ժամանակ, բայց կոնկրետ թիվ նշել չի կարող, դրա համար է մոտավոր թվեր ասում, եւ անհամապատասխանությունը դրանով է պայմանավորված։ Ինչ վերաբերում է Վերանյանի պաշտպանի նկատած մյուս հակասությանը՝ Թելունցը նախաքննական ցուցմունքում նշել է, որ տարածքում զենք-զինամթերքով լիքը արկղեր են եղել, իսկ այստեղ՝ դատարանում, ասաց, որ վստահ չէ՝ արկղերում ինչ է եղել։ Այս առնչությամբ Իշխանաձորի նախկին համայնքապետն ասաց․  «Ես մինչեւ հիմա էլ գիտեմ, որ զինամթերք ա եղել, բայց կարող ա եւ սխալվեմ, միգուցե չի եղել, բայց զինամթերքի արկղեր եղել են։ Պարոն դատախազը որ ասեց մեջը զենք տեսել եք, թե չէ, ճիշտ ասեց, ես արկղեր եմ տեսել, կարող ա եղել ա, ես հիմա էլ չեմ ասում, որ չի եղել»,- պարզաբանեց Թելունցը։ Վերանյանի պաշտպանը, դիմելով նրան, ասաց․ «Ձեր ցուցմունքը հետագայում շարունակվում ա, ու տրամաբանական շղթան կառուցվում ա՝ «դրա համար էլ իրար զգուշացնում էինք, որ թաքնվենք։ Պարոն Թելունց, եթե Դուք հրթիռ, այլ զինամթերք չեք տեսել, տեսել եք միայն արկղերը, ինչո՞վ ա պայմանավորված նման ձեւակերպմամբ նախադսությունը։ Եթե եղել են ուղղակի արկղեր, արկղն իրենից վտանգ չի ներկայացնում։ Ձեր ցուցմունքի տրամաբանությունից հետեւում ա, որ եղել են հրթիռներով արկղեր, որոնք առավել մեծ վտանգի աղբյուր են»,- նշեց պաշտպանը։ Թելունցը նորից ասաց, որ ինքն իմացել է, որ ծածկի տակ զինամթերք է եղել, բայց թե կոնկրետ արկղի մեջ եղել են, թե ոչ, հիմա էլ չի կարող ասել։ Դատավորը ճշտող հարց տվեց․ - Հիմա ի՞նչ արձանագրել, զենք-զինամթերք եղե՞լ է, թե՞ ոչ։ - Չեմ կարող կոնկրետ ասել՝ զենք եղել ա մեջը, թե ոչ, արկղ եղել ա։ - Ի՞նչն է պատճառը, որ նախաքննության ընթացքում նշել եք՝ եղել է։ - Հենց երեւի էն ժամանակ, որ հարցնեին՝ մեջը զենք եղել է, նույն ձեւ կպատասխանեի՝ զենքի արկղ ա եղել։ Թելունցը նշեց, որ երբ ԱԹՍ-ն նույն մեքենային հարվածել է երկրորդ անգամ, այդ արկղերը եղել են մեքենայից 30-40 մ հեռավորության վրա, բայց որեւէ այլ պայթյուն, հրկիզում տեղի չի ունեցել։ Իշխանաձորում ծառայություն իրականացնող ոստիկանը, իմանալով ԱԹՍ-ի մասին, զգուշացրել է կանգնեցնել «Ուրալն» ու զինվորներին հորդորել պատսպարվել Հաջորդ վկան Արմեն Ավետիսյանն էր, որը պատերազմի ժամանակ Իշխանաձորում ծառայության է ընդգրկված եղել որպես վերակարգի ավագ։ Ավետիսյանը ծնվել է Չարենցավանում, 1986թ․ հոկտեմբերի 8-ին, ազգությամբ հայ է, ՀՀ քաղաքացի, ամուսնացած է։ Այժմ աշխատում է ՆԳՆ Կոտայքի մարզային վարչության Կոտայքի բաժնում, ավագ օպեր-լիազոր է։ Ավետիսյանը հայտնեց, որ դատարանում ներկաներից որեւէ մեկին չի ճանաչում։ Նշելով, որ արդեն բավական ժամանակ է անցել, նա խնդրեց հիմք ընդունել իր նախաքննական ցուցմունքը, սակայն դատավորն առաջարկեց պատմել այն, ինչ հիշում է։ Վկա Արմեն Ավետիսյանը եւ դատավոր Սուրեն Խաչատրյանը Վկան նշեց, որ ինքը շրջիկ է եղել, մշտապես պտտվել է տարածքներում, աշխարհազորայինների մոտ է եղել։ Նա կոնկրետ օր չմտաբերեց, բայց ասաց, որ իրենց ծառայողները եղել են Իշխանաձորի կենտրոնական ճանապարհի խաչմերուկի վրա, որտեղով գնում են Հադրութ, Ջաբրայիլ (Ջրական)։ Երբ Ավետիսյանը նկատել է, որ երկնքում անօդաչու կա, անձնակազմին զգուշացրել է, որ մեքենաներին, մարդկանց կանգնեցնեն, հորդորեն ուշադիր լինել՝ վտանգ կա․ «Էդ պահին ես գնալիս եմ եղել, էդտեղից մի 200 մ հեռավորության վրա բենզալցակայան կար։ Անվտանգությունից ելնելով իջել եմ մեքենայից, տեսել եմ, որ զինվորական մեծ մեքենա է գալիս, մեջն էլ զինվորներ։ Անմիջապես տեղեկացրել եմ մեր աշխատակիցներին, ասել եմ շուտ տեղեկացրեք, որ վերեւը անօդաչու կա, թող ապահովության համար իջնեն մեքենաներից։ Վերջը, մեր տղաները տեղեկացրել են, զորքն իջել է, ինձ դրա մասին հայտնել են։ Դրանից հետո մոտենում է, եթե ճիշտ եմ հիշում, կամուֆլյաժ «պիկապ» մեքենա»,- ասաց վկան՝ նշելով, որ այդ մեքենան մոտենում է պատսպարվելու հորդորից մոտ տասը րոպե անց։  Վկան լսել է, թե հրամանատարը բարկացել ու զինվորներին հրահանգել է հետ նստել մեքենան Ավետիսյանի պատմելով՝ այդ մեքենայի մոտենալուց հետո զինվորների մեքենան նորից շարժվել է․ «Լսել եմ, որ այդ մեքենան մոտենում է այնտեղ (զինվորների մեքենային,-խմբ․), այնտեղ դուրս է գալիս իրենց կամանդիրը, էդ մեքենայի պատասխանատուին հայհոյելով ասում է՝ ձեզ ով է ասել մեքենայից իջնեք, շուտ նստեք մեքենան, մենք գնում ենք առաջադրանք կատարելու, թե ինչ․․․ Ու շարժվում են, մենք կանգնած նայում ենք էդ ԱԹՍ-ին, որ տեսնենք՝ որ ուղղությամբ է [շարժվում], որովհետեւ մինչեւ էդ էլի են եղել դեպքեր, երբ եկել ա դեպի մեր ուղղությամբ, թաքնվել ենք, ընկել ա ուրիշ ուղղությամբ»,- պատմեց վկան։ Ըստ նրա՝ զինվորների մեքենան այդ ժամանակ սկսել է շարժվել։ Հետո իջնելիս տեսել են ԱԹՍ-ն ու պայթյուն է որոտացել։ Այդ պահին Ավետիսյանը կապ է հաստատել գործընկերների հետ, որոնք էլ հայտնել են, որ զինվորական մեքենան է խոցվել․ «Ասում եմ՝ ո՞նց զինվորական, բա դուք կանգնեցրել էիք։ Բա՝ սենց, սենց, կամանդիրը եկել ա, սենց․․․ Բարձրացել են ինչ-որ առաջադրանք կատարելու։ Իմ հիշելով՝ էսքանը»,- եզրափակեց Ավետիսյանը։ Հետագայում նա երկմտեց՝ իսկապե՞ս պայթյունից հետո է այս վերջին զանգը եղել, թե՞ առաջ, ասաց՝ ամենայն հավանականությամբ՝ պայթյունից առաջ։ Պատասխանելով հանրային մեղադրողի հարցին՝ նա հայտնեց, որ նշված ժամանակ Իշխանաձորի գյուղապետարանի հարակից տարածքում՝ կենտրոնական ճանապարհի վրա, իր հետ ծառայություն են իրականացրել ոստիկաններ Սենիկ Հովհաննիսյանը եւ Աղաբեկ Խաչատրյանը․ - Երբ նշում եք՝ կապ տվեցի, ասացի, ասացին, այդ անձանց մասի՞ն է խոսքը,- ճշտեց մեղադրողը։ - Այո,- պատասխանեց վկան, բայց չմտաբերեց՝ կոնկրետ ում հետ է խոսել, միայն հիշեց, որ ռադիոկապով է հաղորդել ԱԹՍ-ի առկայության մասին։ Վկան նշեց, որ 20-30 րոպե լսել է ԱԹՍ-ի տատանվող ձայնը, բայց չի ենթադրել՝ ինչ տեսակի է ԱԹՍ-ն։ Նա լսել է, որ ասում են «կամիկաձե», ինքն էլ այդ բառն է կիրառել, բայց չգիտի՝ դա ինչ է նշանակում։  Հանրային մեղադրողը հետաքրքրվեց՝ ԱԹՍ-ի հայտնվելու պարագայում կոնկրետ հրահանգավորում ունեցե՞լ է՝ ինչ անել, եւ բացասական պատասխան ստանալու հետո հարցրեց՝ այդ դեպքում ինչո՞ւ է զանգել, զգուշացրել, որ մյուսները պատսպարվեն։ Վկան պատասխանեց․ «Ինքս եմ որոշել»։ - Իսկ արդյունավե՞տ որոշում է դա։ - Ճիշտ այդպես։ - Ինչո՞վ եք հիմնավորում։ - Որովհետեւ էլի դեպքեր են եղել, երբ մարդիկ պատսպարվել են, վտանգից ազատվել,- նշեց վկան։ Վերանյանի պաշտպան Նարեկ Գրիգորյանը վկա Ավետիսյանից ճշտեց՝ ե՞րբ է լսել-նկատել ԱԹՍ-ն։ Վերջինս ասաց, որ պատերազմի օրերին մեքենայի լուսամուտները իջեցրած էին վարում, որպեսզի ԱԹՍ-ի ձայնը լսվի, եւ քանի որ ինքը հանգիստ շարժվելիս է եղել, լսել է թռչող օբյեկտի ձայնը։ Պաշտպանի հարցին պատասխանելիս վկան ասաց, որ Սենիկ Հովհաննիսյանն է իրեն ռադիոկապով տեղեկացրել ԱԹՍ-ի մասին, մինչդեռ ցուցմունքում հակառակն էր նշել․ - Այսինքն՝ ոչ թե Դուք եք զանգել Սենիկին ու Աղաբեկին, այլ հակառա՞կը,- հարցրեց պաշտպանը։ - Սկզբում այո։ - Ե՞րբ նկատեցիք «Ուրալը» գալուց։ - Երբ ես մեքենայից արդեն դուրս եմ եկել, մեքենաս կանգնեցրել եմ, կլիներ ահագին ժամանակ, որ նկատել եմ [ԱԹՍ-ն], մոտ քսան-երեսուն րոպե պտտվելուց ա եղել, ոնց որ ձայնը մոտենար-հեռանար։ Ես իջել եմ, ահագին ժամանակ նայել եմ, տասը-տասնհինգ րոպե, դրանից հետո ես լարված նայում էի երկինք, որ ինչ-որ բան տենայի, չէի տենում, ձենն էի զգում, ու մեքենան էկել ա էդ ընթացքում։ - Ինչո՞ւ Դուք չկանգնեցրիք։ - Ես հեռու էի, ես իմ մեքենան կանգենցրել եմ, գնացել փլատակների մոտ, իսկ մեքենան («Ուրալը»,-խմբ․) ճանապարով, ինձնից հիսուն-վաթսունմետր հեռու է եղել։  - Ձեր մոտից վիզուալ դիտարկվո՞ւմ էր խաչմերուկի տարածքը։ - Չէ։ Մյուս վկան եւս համոզված է՝ երբ ԱԹՍ կա երկնքում, պետք է պատսպարվել Վկա Արմեն Ավետիսյանն էլ նշեց, որ ԱԹՍ-ի առկայության պարագայում պատսպարվելն արդյունավետ միջոց է։ Նա նաեւ ասաց, որ ինքն էլ է տարածքում արկղեր տեսել, բայց չի կարող ասել՝ դրանք զենք-զինամթերքով բեռնված եղել են, թե ոչ։  Պաշտպանը միջնորդեց հրապարակել նաեւ Ավետիսյանի նախաքննական եւ դատաքննական ցուցմունքները՝ նշելով, որ դարձյալ հակասություններ է նկատել՝ նախկինում վկան ասել է, որ մեքենայից դուրս է եկել, լսել է ԱԹՍ-ի ձայնը, հիմա ասում է՝ զանգել-զգուշացրել են, որ օդում վտանգ կա․ «Գործողությունների հերթականությունը տարբերվում է»,- նշեց պաշտպանը։ Հանրային մեղադրողը հետաքրքրվեց՝ վկան հիմա՞ է ավելի լավ հիշում այդ օրվա եղելությունը, թե՞ նախաքննական ցուցմունքի ժամանակ։ Վկան նշեց, որ այն ժամանակ՝ քննիչի մոտ հարցաքննվելիս, որովհետեւ երեք տարի առաջ հիշողություններն ավելի թարմ են եղել․ «Էդ ժամանակ ամեն օր գլխիս մեջ էդ էի տեսնում։ Քննիչի մոտ ասված ամբողջն իրականություն է»։ Դատարանը պաշտպանի միջնորդությունը բավարարեց ամբողջությամբ եւ ընթերցեց Արմեն Ավետիսյանի նախաքննական ցուցմունքը։ Պաշտպանը նկատեց, որ նախաքննական ցուցմունքից հայտնի է դառնում, որ ոչ թե վկայի գործընկերներն են տեղեկացրել ԱԹՍ-ի մասին, այլ հակառակը, ինչին Ավետիսյանն արձագանքեց․ «Շատ հնարավոր ա, ես ասացի՝ բավական ժամանակ ա անցել, ես չեմ մտաբերում՝ ոնց ա եղել իրականում, ես եմ զանգել, թե իրենք են զանգել ինձ։ Պատվարժան դատարանը ներկայացրեց իմ ցուցմունքը, ես լիովին ճիշտ եմ ընդունում այն, քանի որ ինչ եղել ա, էդպես գրվել ա թղթի վրա»։ Դատական քննության ընթացքում տված ցուցմունքը հրապարակելու տեխնիկական անհնարինություն կար այսօրվա նիստում, ուստի դատավորը որոշեց այն հրապարակել հաջորդ նիստի ժամանակ։ Դատական նիստն այսօր հետաձգվեց։ Հայարփի Բաղդասարյան
22:58 - 06 մայիսի, 2024
44-օրյա պատերազմը ամենալուրջ դասն էր ինձ համար․ գլխավոր դատախազ
 |armenpress.am|

44-օրյա պատերազմը ամենալուրջ դասն էր ինձ համար․ գլխավոր դատախազ |armenpress.am|

armenpress.am: 44-օրյա պատերազմի հետ կապված Հայաստանում երկու վարույթ է հարուցվել, որոնք վերաբերվում են ադրբեջանական ագրեսիային, ևս մեկ վարույթ հարուցվել է Լեռնային Ղարաբաղից մարդկանց բռնի տեղահանման հետ կապված։ Ազգային ժողովում այս մասին ասաց գլխավոր դատախազ Աննա Վարդապետյանը։ «Նշածս վարույթները հրապարակային քննարկման ենթակա չեն, որովհետև նախ գաղտնիության ռեժիմ է սահմանված, բացի այդ որոշակի անձանց հետ կապված գործողություններն են իրականացվում, որոնք հրապարակայնացման ենթակա չեն։ Բայց 44-օրյա պատերազմը ամենալուրջ դասն էր ինձ համար՝ որպես Հայաստանի քաղաքացի և հետո նաև որպես  գլխավոր դատախազ»,- ասաց Վարդապետյանը։ Գլխավոր դատախազը նշեց, որ այդ դասերից մի քանի հետևություններ է արել։ «Առաջին հերթին զինվորական դատախազության մասով լրջագույն կադրային և պրոֆեսիոնալ գործընթացներ ենք այս պահին իրականացնում։ Ընդլայնում ենք զինդատախազների թվաքանակը և պրոֆեսիոնալացնում ենք, որպեսզի զինդատախազությունը որոշակի պրոցեսների սպասարկու չդառնա, այլ կարողանա անընդհատ արտաքին դիտորդի աչքով պրոցեսներին հետևել։ Նաև կանխարգելման տեսանկյունից զինվորական դատախազությունը պարբերաբար այցելում է զորամասեր, ես ինքս էլ եմ գնում։ Այցելության նպատակը ոչ թե ահաբեկելն է, այլ բացատրելն է, որ ամեն արարք առաջացնում է հետևանք, և մեր նպատակն է, որ բանակում ոչ թե հետևանքները կանխենք, այլ նախականխենք և թույլ չտանք, որպեսզի զինծառայողների մոտ միջանձնային հարաբերությունների պատճառով հանցավոր հետագիծ ձևավորվի։ Բացի այդ, մենք բազմաթիվ միջնորդագրեր ենք ուղարկում։ Ես ինքս պաշտպանության նախարարին յուրաքանչյուր կոռուպցիոն դեպքով գրում եմ»,-ասաց Վարդապետյանը։ Նրա խոսքով՝ 44-օրյա պատերազմի քրեական գործերի մասին շատ չեն լուսաբանում և չեն խոսում, որպեսզի բանակի մարտունակությունը չընկնի և զինծառայողների մոտ բարոյահոգեբանական մթնոլորտի անկում տեղի չունենա։ «Վստահեցնում եմ, որ 44-օրյա պատերազմի բոլոր գործերը, որոնք հատկապես կապված են հրամանատարների կողմից իրենց պարտականությունները չկատարելու հետ, հետևողականորեն ուղարկվում են դատարան և զտվում են այն գործերը, որտեղ բարձրագույն հրամանատարությունը մեղք չունի, և դատախազը նույնիսկ մեղադրական եզրակացությունը չի հաստատում ու թույլ չի տալիս այդ գործն ուղարկել դատարան»,- եզրափակեց Վարդապետյանը։
16:24 - 03 մայիսի, 2024
Քիմիկների զորամասի գործով դատարանում հարցաքննվում է ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ նախկին պետ Օնիկ Գասպարյանը

Քիմիկների զորամասի գործով դատարանում հարցաքննվում է ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ նախկին պետ Օնիկ Գասպարյանը

Հակակոռուպցիոն դատարանում դատավոր Սարգիս Դադոյանի նախագահությամբ այսօր շարունակվում է Քիմիկների զորամասի գործի քննությունը։ Այս պահին դատարանում հարցաքննվում է 2020 թ․ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ, գեներալ-գնդապետ Օնիկ Գասպարյանը (պաշտոնից ազատվել է 2021 թ․ մարտին)։ Վերջինս այս գործով ունի վկայի կարգավիճակ։ Չնայած դատական իշխանության պաշտոնական կայքում նշված տեղեկությանը, որ նիստը դռնբաց է, դատական կարգադրիչները մեզ թույլ չտվեցին ներկա գտնվել` պատճառաբանելով, որ դատարանը որոշում է կայացրել այն դռնփակ անցկացնելու վերաբերյալ։ Ավելի ուշ դատավորի աշխատակազմից Infocom–ը տեղեկացավ, որ դռնփակ դատական նիստի միջնորդությամբ հանդես է եկել հենց Օնիկ Գասպարյանը։ Պատճառն այն է, որ հարցաքննությունը հնարավոր է առնչվի պետական, ծառայողական գաղտնիք համարվող տեղեկությունների։ Քրեական դատավարության օրենսգրքի համաձայն՝ դա դատական նիստը դռնփակ անցկացնելու հիմքերից մեկն է։ Այս քրեական գործը, հիշեցնենք, առնչվում է 2020 թ․ հոկտեմբերի 21-ին Արցախի Հանրապետության Կովսական քաղաքում (Զանգելան) Քիմիկների զորամասի անձնակազմի հետ տեղի ունեցած դեպքին։ Այդ օրը Օնիկ Գասպարյանի տեղակալ, գեներալ–լեյտենանտ Անդրանիկ Մակարյանի հրամանով Քիմիկների զորամասի 62–հոգանոց անձնակազմը մարտական առաջադրանք է ստացել՝ մեկնելու Կովսական քաղաքի ուղղությամբ գտնվող «Կիրի հանք» տեղանք եւ «Սանրում» գործողության կատարման եղանակով հայտնաբերել եւ ոչնչացնել  հակառակորդի դիվերսիոն-հետախուզական խմբերը։ Մակարյանը, սակայն, ըստ քրեական գործի, ճիշտ չի կազմակերպել անձնակազմի ուղեկցման հարցը, եւ դրա, ինչպես նաեւ ՀՀ ՊՆ N զորամասի հրամանատար, փոխգնդապետ Արսեն Աբգարյանի՝ ծառայության նկատմամբ անփույթ վերաբերմունքի հետեւանքով անձնակազմը «Կիրի հանք»–ի մոտ տեղակայված ոստիկանական հենակետում իջնելու փոխարեն հասել է դրանից շուրջ 5-6 կմ հեռու գտնվող Կովսական քաղաքի սկզբնամաս, որտեղ էլ ընկել է շրջափակման մեջ եւ հակառակորդի հետ բռնվել անհավասար մարտի:  5 զինծառայող գերեվարվել է, 12-ը՝ սպանվել, 23-ի, ինչպես նաեւ 1 վարորդի գտնվելու վայրն անհայտ է առ այսօր։ Ըստ մեղադրանքի՝ Անդրանիկ Մակարյանը Օնիկ Գասպարյանին չի զեկուցել անձնակազմին «Նահանջ» հրաման արձակելու մասին եւ մինչեւ ժամը 15։30-ի սահմանները վերջինիս վստահեցրել է, որ իր ղեկավարած խմբի կազմով շարժվում է գործողությունների ծավալման շրջան՝ Արսեն Աբգարյանի խմբին օգնություն ցուցաբերելու։ Դրանից հետո միայն Գասպարյանին զեկուցել է, որ առաջ շարժվելն այլեւս նպատակահարմար չէ, եւ առաջարկել է բնագիծ զբաղեցնել եւ անցնել պաշտպանության՝ հաջորդ օրն առավոտյան խնդրի կատարումը շարունակելու պայմանով, ինչին Գասպարյանը համաձայնել է։ Մինչդեռ բնագիծ զբաղեցնելու եւ խմբի կազմով պաշտպանության անցնելու հրամանը կատարելու փոխարեն նա իր ղեկավարած ողջ խմբի կազմով նույն օրը՝ ժամը 18։00-ի սահմաններում, վերադարձել է Կապան քաղաք՝ ամբողջությամբ ձախողելով իր առջեւ ՀՀ ԶՈՒ ԳՇ պետի կողմից դրված մարտական խնդրի կատարումը։ Այժմ գեներալ–լեյտենանտ Անդրանիկ Մակարյանը (պաշտոնից ազատվել է 2022 թ փետրվարին) մեղադրվում է ռազմական դրության պայմաններում իշխանության անգործության մեջ։  Մեղադրյալի աթոռին են նաեւ ՀՀ ՊՆ N զորամասի հրամանատար, փոխգնդապետ Արսեն Աբգարյանը, այդ ժամանակ նույն զորամասի շտաբի պետ, փոխգնդապետ Սարգիս Կուլակչյանը եւ զորամասի համալրման բաժանմունքի նախկին պետ, կապիտան Էլլադա Հարությունյանը։  Արսեն Աբգարյանը մեղադրվում է իշխանության անգործության եւ ծառայության նկատմամբ անփույթ վերաբերմունքի, Սարգիս Կուլակչյանը՝ իշխանության անգործությանն օժանդակելու, իսկ Էլլադա Հարությունյանը՝ պաշտոնեական կեղծիք կատարելու մեջ։ 4 մեղադրյալները առաջադրված մեղադրանքները չեն ընդունում։   Միլենա Խաչիկյան  
11:23 - 22 ապրիլի, 2024
«Մարտակարգի խախտում են թույլ տվել»․ Իշխան Վահանյանի ցուցմունքը Խուռհատ սարի գործով

«Մարտակարգի խախտում են թույլ տվել»․ Իշխան Վահանյանի ցուցմունքը Խուռհատ սարի գործով

Երեւանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի Կենտրոնի նստավայրն այսօր մարդաշատ էր․ Խուռհատ սարի գործով գրեթե երկու տարվա դատական քննությունից հետո հարցաքննվելու էր Ջրականի 5-րդ ուսումնական գումարտակի հրամանատար, մայոր Իշխան Վահանյանը։ Վերջինս, հիշեցնենք, մեղադրվում է 2020 թ․ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ մարտի դաշտը ինքնակամ լքելու եւ իշխանության անգործության մեջ։ Նա առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում։ Վահանյանի հարցաքննությունը սկսվեց նշանակված ժամից քիչ ուշ, մինչ այդ զոհված զինծառայողների ծնողներն ու լրագրողները ստիպված էին սպասել դրսում․ կարգադրիչները պահանջեցին լքել դատարանի շենքը՝ ուժեղացված ծառայություն իրականացնելու պատճառաբանությամբ։ Ավելի ուշ, երբ նիստը սկսվեց, նախագահող դատավոր Ջոն Հայրապետյանը ներկաներին հորդորեց հարցաքննության ընթացքում պահպանել լռություն, չնայած նրան, որ ամբաստանյալի խոսքերը իրենց գուցե հաճելի չլինեն։ Բացատրեց՝ դա ամբաստանյալի իրավունքն է։ Այնուհանդերձ, երկու ժամ տեւած հարցաքննության ընթացքում իրավիճակը նիստերի դահլիճում պարբերաբար լարվեց, ծնողներից մի քանիսը դահլիճից հեռացվեցին։ Դատարանում ցուցմունք տալով՝ Իշխան Վահանյանը հայտարարեց, որ մարտակարգի խախտում է տեղի ունեցել․ նախ ուսումնական գումարտակը չի ցրվել այլ ստորաբաժանումներում, ապա նաեւ ստացել է խնդիր, որը կարող էր կատարել ոչ թե նորակոչիկներից բաղկացած ուսումնական, այլ մարտական հերթապահություն կրող ստորաբաժանումը։ Վահանյանի համար անհասկանալի է՝ ինչու ուսումնական գումարտակին չցրեցին Իշխան Վահանյանը պատմեց, որ երբ պատերազմը սկսվել է, ինքը զորամասում է եղել, տեսել է՝ ինչպես են մարտական հերթապահություն կրող ստորաբաժանումները պահպանությունից անցել պաշտպանության։ «Բնականաբար, մենք էլ պիտի անցնեինք, ցուցակները՝ ձեռքներիս, որ էս 10 հոգին գնում է էստեղ, էս 10 հոգին՝ էնտեղ․․․ [Մեկ էլ] զորամասի հրամանատարի` մարտական գծով տեղակալը՝ փոխգնդապետ Ավալյանը, եկավ, ասաց՝ առանձին խնդիր եք կատարելու, չեք կարող ցրվել, [ասացի՝] պարոն փոխգնդապետ, բա տենց չի լինի, սա ուսումնական ա, ո՞նց, բա՝ հա, տենց հրաման ունենք վերեւից։ Վերեւից, դե, զորամասի հրամանատարը (Արթուր Քարամյանն է–հեղ․) պիտի տար, նրան էլ՝ դիվիզիայի հրամանատարը (Կարեն Առստամյանն է,–հեղ․), հասկանում ենք, դրա համար գնացել, նստել ենք պաշտպանություն։ Բայց թե խի չցրեցին էդ անձնակազմը, իմ համար էլ է մինչեւ հիմա անհասկանալի, որովհետեւ մի ամսով արձակուրդ ենք եղել, չէր կարող այդ ընթացքում բան փոխվել, որ միանգամից դառնային «բայեվոյ», որոշակի նախապատրաստական վիճակ պիտի գնար»,– նշեց նա։ Գումարտակի նախկին հրամանատարը, ըստ Վահանյանի, սխալ հրամաններ է տվել Իշխան Վահանյանը խոսեց ոչ միայն Խուռհատ սարին վերաբերելի, այլեւ դրան նախորդած դեպքերից՝ բացատրելով, որ անձնակազմի պառակտումն ու բարոյահոգաբանական վիճակի անկումը ավելի վաղ են սկսվել գումարտակի նախկին հրամանատարի պաշտոնակատար Գարիկ Վարդերեսյանից։ Պատճառը, ըստ նրա, Վարդերեսյանի տված սխալ հրամաններն էին․  «Վարդերեսյանն ասել էր՝ փոքր խմբերով մեծ խնդիր կատարենք, բայց դա հատուկ պատրաստված ստորաբաժանում չէր։ Ինքը գնում էր գրքային բառերով։ Փոքր խմբերով մեծ խնդիր նորակոչիկը չէր կարող կատարել․ էդտեղ աշխատում էին հրետանի, վարձկաններ․․․ Մենք պիտի դեպի ձախ գնայինք, Ֆիզուլիով հետ գայինք, էդ էր ճիշտը, որովհետեւ մեր հետեւում մոտոհրաձգային ստորաբաժանումներ կային, որոնք ուզում էին անցնել հակագրոհի, մենք արդեն այդ հակագրոհին խոչընդոտ ենք հանդիսացել․․․ Ես եմ զեկուցել զորամասի շտաբի պետին, որ սենց խնդիր կա, ինքը շատ արագ եկել է մեր մոտ, ասել՝ չի կարող սենց բան լինել, նորից գնում ենք մեր դիրքերը, մենք պիտի ձախ գնայինք․․․ Ու սկսել ենք անձնակազմին հավաքել․ կեսը՝ ծառի տակ, կեսը արդեն զորամաս էին հասել․․․»– ասաց ամբաստանյալը՝ պնդելով՝ եթե մարտակարգի կոպիտ խախտում ես թույլ տալիս, անձնակազմին համակարգելն այլեւս դժվար է լինում։ Ըստ Վահանյանի՝ ինչքան տեղ եղել է, այդքան վիրավորի հանել է Վահանյանն անդրադարձավ նաեւ հոկտեմբերի 2-ին Նյուզգար կոչվող տեղամասում վիրավորների դրվագին։ Մի շարք վկաներ դատարանում հայտարարել են, որ երբ Վահանյանը շտապօգնության մեքենայով եկել է, անգամ չի բարեհաճել մեքենայից իջնել, մի քանի վիրավորի է վերցրել եւ մյուսներին թողնելով՝ հեռացել։ Վահանյանը, սակայն, հակադարձեց՝ ասելով՝ այդքանն է ստացվել այդ իրավիճակում․ «Տեղանքում ես եմ եղել, ես գիտեմ՝ կրակների տակ մեքենաները ոնց են մտել․․․ Ինչքան տեղ եղել է, այդքան մարդ նստել է․ ըստ վիրավորման աստիճանի՝ 9 հոգի․․․ Եվ ես իջել եմ մեքենայից, պարտադիր չէ՝ ամեն նստողի հետ իջնես, կարող է մեկի հետ չես իջել, դա էլ ֆիքսել են»,– ասաց նա։ Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանի հարցին՝ ինչպե՞ս կբացատրի, որ 7-8 հոգի ստում են, իսկ ինքը ճիշտ է ասում, ամբաստանյալը դժվարացավ հստակ պատասխանել, ասաց՝ դրսից խոչընդոտում են, նրանք էլ գալիս, սուտ են ասում։ Գումարտակին խնդիր է տրվել սարում ոչ թե մարտի մեջ մտնելու, այլ բնագիծ զբաղեցնելու Հոկտեմբերի 8-ի մոտակայքում, երբ սպայակազմի փոփոխություն է տեղի ունեցել, Գարիկ Վարդերեսյանն ազատվել է գումարտակի հրամանատարի պաշտոնակատարի պաշտոնից, Վահանյանը՝ նշանակվել նրա փոխարեն․ «Որ ես նշանակվել եմ, հարցը սենց է եղել․ էդ անձնակազմը չի կարող մտնել մարտի մեջ, դրա համար են ինձ նշանակել, թե չէ էդտեղ ոչ մեկն էլ չէր գա, երկու օրվա համար ոչ մի հրամանատար․․․ Իրականում սպայական անձնակազմ էլ չկար, էդ անձնակազմի հետ չէինք կարող մարտի մտնել, որովհետեւ ունեցել ենք բազմաթիվ զոհեր, վիրավորներ․․․ Ընդհանուր խնդիրը եղել է բնագծի զբաղեցում, դիրք չի եղել էդտեղ, չէր էլ կարող լինել, որովհետեւ էդտեղ Բալուջայի ռազվետկայի վարժանքների տեղն էր»,– նշեց նա։ Վահանյանը հատուկ ընդգծեց՝ իր ենթակայության տակ ոչ թե 300 անձ է եղել, ինչպես ողջ ընթացքում է նշվել, այլ 90․ «Ես ամբողջ դատավարությունը ուշադիր լսել եւ հետեւել եմ, ասվում է 300-350 հոգի։ Նախ էդքան թիվ չկա, Խուռհատ սար բարձրացել է 90 հոգի․ 4 մեքենա՝ 2 «Ուրալ», 2 «Կամազ»։ «Կամազ»-ների մեջ՝ 25-25, «Ուրալ»–ների մեջ՝ 20-20 հոգի։ Ես մեքենաների ավագներին էլ կարող եմ նշել․․․ Ու ավելացնել, որ վարորդները մեր ստորաբաժանման զինվորները չեն եղել, որովհետեւ մենք ունեինք տեխնիկայի խնդիր՝ շարքից դուրս եկած, Կիրովականի տեխնիկաներից կային՝«Կամազ», «Ուրալ», տարբեր ստորաբաժանումներից կցել էին, որ բարձրացնեին»։ Նրա խոսքով՝ սարում իրենք դիրքավորվել են ձախից, իրենց կողքին եղել է 3-րդ գումարտակը, հետո՝ մեկումեջ հետախուզությունը, ապա՝ Վանաձորի գունդը, ապա՝ Ստեփանակերտի ոստիկանները։ Ըստ նրա՝ այդ բոլորը միասին կարող էին 350, անգամ 400-ի հասնել, բայց այդ բոլորը իր ենթակայության տակ չեն եղել։ Բուն մարտի եւ այդ ընթացքում տված հրամանների մասին ամբաստանյալը մանրամասն ոչինչ չասաց, նշեց միայն՝ այնպիսի հրետակոծության են ենթարկվել, որ ստորաբաժանումը խառնվել է իրար, անկառավարելի  է եղել։ Այդ ժամանակ էլ հենց, իր խոսքով, վիրավորվել է․ «7 հոգու հետ ենք իջել, ինձ օգնել են, նստեցրել են «Կամազ», զինվոր է թեւիցս քաշ տվել, հարցաքննությունների ժամանակ ես շատ բան չասացի, դե, հիմա ես եմ մեղադրյալ, ես եմ փակված, իմ հերթն էլ էր գալու, բայց դե, տենց չի էլի, սուտ ասելով բան չի լինում»,– վրդովված ասաց նա։ Ամբաստանյալը պնդեց՝ նախքան հեռանալը ռադիոկապը փոխանցել է վաշտի հրամանատարներից Հայկազ Գրիգորյանին, վերադասությանն էլ տեղեկացրել է իր վիրավորման մասին։ Խոսելով զենք–զինամթերքի մասին՝ Վահանյանն ասաց՝ հրաձգային ստորաբաժանմանը ինչ հասանելի եղել է, ունեցել են․ «Զորամասի հրամանատարի հետ վերջին կապը եղել է, որ V82 (ռադիոկապի տեսակն է,–հեղ․) տրվել է Հայկազի ձեռքը, ուղղությունն էլ նշվել է։ Որ տենց չլիներ, Հայկազն էնտեղից չէր կարող դուրս գալ։ Ուղղությունը նշվել է, Հայկազը դուրս է եկել։ Հադրութի գլխին՝ գազի զապրավկայի վերեւը, անիվներ են վառվել, որ Հայկազի հետ քայլող անձնակազմը էդ ուղղությամբ դուրս գա, ու տենց էլ դուրս է եկել, V82-ով կապի մեջ է եղել զորամասի հրամանատարի հետ, էդ է եղել ռեալ իրավիճակը»,– պատմեց ամբաստանյալը։ Նա նկարագրեց նաեւ, թե իր տեղեկություններով՝ ինչպես է նահանջելիս զորքը կիսվել։ Այդ տեղեկությունները, նրա խոսքով, իրեն հայտնել են զորամասի հրամանատար Արթուր Քարամյանն ու վաշտի հրամանատար Հայկազ Գրիգորյանը․ «Որ ինձ հասցնում են հոսպիտալ, Հայկազի հետ կապի եմ դուրս գալիս, ասում է՝ զորամասի հրամանատարի հետ կապի ենք դուրս եկել, ասել է՝ մի խումբ կա, որ ասում է՝ Հադրութով քյասար գնում ենք, մեկ էլ իմացանք, որ էդ խումբն է, գնում, մոլորվում է․․․ էդտեղ տարաձայնություն է եղել, զորամասի հրամանատարն ասում է՝ սենց գնում եք, ուղղությունը մինչեւ մեր դուրս գալն էլ է նշվել, որ գալու են, ծխի մոտով գան, դուրս գան․․․ Հովհաննեսը, պայմանագրային քեռին եւ 3-րդ վաշտի սերժանտը՝ Հարութը․․․ Ասում եմ՝ բա ո՞նց գնացին, ասացին՝ Հարութը պապայի հետ է խոսել, քյասար ճամփով գնում են․․․ Ու ես բառացի ասում եմ՝ Հարութը հոր հետ է խոսում, հերը՝ բա սենց իջնում ես, տեղանքի տղա ես, Հադրութով գալիս, իջնում եք, ձեր հրամանատարների հետեւից չընկնեք, էդտեղ է լինում խնդիրը»,– ասաց Վահանյանը՝ հերքելով դատարանում հնչած այն ցուցմունքները, թե արկ է ընկել, եւ զորքը բաժանվել է երկու մասի կամ մի մասը սպասել է, որպեսզի մյուսները գնան 3-րդ գումարտակին տեսնելու․ «Ես զորամասի հրամանատարին զանգում եմ հոսպիտալից, ասում եմ՝ գիտե՞ս, որ սենց խնդիր կա, ասում է՝ հերն ու Վարդերեսյանը սխալ ուղղություն են տվել, իրենք էլ գնալու են, հանեն»,– նշեց Վահանյանը։ Վերջինիս խոսքով՝ եթե ինքը վատը լիներ՝ չէին նշանակի, վատը լիներ՝ 19 տարվա ծառայության մեջ մի բան եղած կլիներ․  «Սաղ էլ գիտեին, որ էդ ստորաբաժանումը չի կարող մտնել մարտի մեջ, խի՞ էին հանում․․․ Որ հրաման չկատարեիր, ավտոները չհելնեին, էլի գալու էի, դատարանի առաջ կանգնեի․․․ Հիմա խնդիրը կատարած է, էլի  դատարանի առաջ եմ կանգնած․․․ է որ լավ լինեի, կմնայի, արահետով դուրս կգայի, էլ փախչելու իմաստը ո՞րն է, փախչելու լինեի՝ հոսպիտալ չէի գնա, փախած մարդը հոսպիտալ չի գնում, ոչ էլ գնում է նախարարություն ներկայանում կամ բարձր պաշտոնյաների հետ նստում, քարտեզի վրա է  աշխատում»։ Ամբաստանյալի կարծիքով՝ փորձագետի եզրակացության մեջ սխալ կա Հարցաքննության ընթացքում քննարկման առարկա դարձավ նաեւ Վահանյանի վիրավորման հանգամանքը։ Վահանյանը հայտնեց, որ ինքն առաջին անգամ վիրավորվել է սեպտեմբերի 29-ին, սակայն այն վիճակում չի եղել, որ հոսպիտալ գնա, երկրորդ վիրավորումն արդեն հոկտեմբերի 10-ին Խուռհատ սարում է ստացել, դա էլ պատճառ է հանդիսացել, որ սարից վիրավորների հետ մեկնի հոսպիտալ․ «Ես հո 18 տարեկան չեմ, որ հելնեմ, սուտ բան խոսեմ»,– ասաց նա։ –Սուտ ես ասում, դու ամսի 10-ին չես վիրավորվել,–լսվեց դահլիճից։ Վահանյանը շարունակեց․ «Ամսի 10-ին ես արդեն շարժվել չէի կարողանում, թուլացած էի, ու դա իմացել է ե՛ւ զորամասի հրամանատարը, եւ դիվիզիայի, դա չես կարող թաքուն պահել, չի լինում տենց բան ո՛չ խաղաղ պայմաններում, ոչ էլ, ձեռ է տալիս՝ ասեն՝ թողեց, գնաց»։ Հանրային մեղադրող Գեւորգ Ավետիսյանը մեջբերումներ արեց փորձագետի եզրակացությունից․ «Ըստ դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացության՝ Ձեր մարմնի հետազոտությամբ հայտնաբերվել է սպի 1․5*1  սմ չափերի սպի, որը տեղակայված է եղել աջ ազդրի վերին երրորդական դրսային մակերեսին, սա, Ձեր նշած, հոկտեմբերի 10-ի վիրավորումն է, ինչպես նաեւ նույնանման 2․7*1 սմ չափերով սպի, որը տեղակայված է աջ գոտկային հատվածում, սա՝ սեպտեմբերի 29-ի․․․ Սպիների չափերի վերլուծությունից պարզ է դառնում, որ սեպտեմբերի 29–ին, երբ մնացել եք դիրքերում եւ շարունակել եք, ստացել եք նույնանման, սակայն ավելի մեծ չափերի վնասվածք, քան Խուռհատ սարում տեղակայված մարտերի ժամանակ»։ Իշխան Վահանյանը, սակայն, չընդունեց սա, նախ ասաց՝ եզրակացության մեջ սխալ է գրված, ապա փորձեց բացատրել՝ առաջին վերքը չափերով երկար էր, բայց Խուռհատ սարի վերքը կլոր եւ խորն է եղել։ Մեղադրողն ընդգծեց՝ ամեն դեպքում, նույնանման են, երկուսն էլ՝ թեթեւ։ Մեղադրողը հիշեցրեց նաեւ, որ Գարիկ Վարդերեսյանը պնդում էր, որ Վահանյանն աջ ազդրի վնասվածքը միանշանակ ստացել է սեպտեմբերի 29-ին՝ հրամանատարական կետում տեղի ունեցած ռմբակոծության ժամանակ, այլ ոչ թե Խուռհատ սարում․ –Ո՞նց կպարզաբանեք,–հարցրեց նա։ –Խի՞ պիտի չասի, մարտակարգի կոպիտ խախտում է թույլ տվել, իր գլխին էլ լիքը բան կա։ –Որ հարցաքննվում էր, ինչո՞ւ այդ ժամանակ չբարձրաձայնեցիք։ –էդ ժամանակն էլ կգա, ինքն էլ կգա, կնստի սենց, կասեմ։ Ես ասում եմ՝ սուտ ասելու ոչ մի բան չունեմ, փակվածը ես եմ։ –Ընդհանուր առմամբ, մեզ մոտ կամ անաչառ այլ դիտորդի մոտ այն տպավորությունն է ստեղծվում, որ երբ վտանգ եք ստացել, փորձել եք Ձեր կյանքը հետ պահել։ –Սխալ տպավորություն է ստեղծվում, էդքանը որ ուզենայի անել, էնտեղ չէի հասնի, ոչ էլ արձակուրդից հետ կգայի․․․ Բան կա, որ դատարանում ասում են, բան կա՝ չեն ասում, բան կա՝ ասելու է, բան կա՝ ասելու չէ, մարդիկ պիտի ասեն, որ իրենց վրայից գցեն․․․Ես պարզ ասեմ՝ 2 տարուց ավելի նստած եմ, խոչընդոտող մարդը ամեն տեղից էլ կարող է խոչընդոտ հանդիսանալ, բայց փակված մարդուն հարյուր տոկոս դա ձեռք չի տալու։ Այսօր դրսից են ավելի խոչընդոտ հանդիսանում, որ մարդը փակի տակ մնա, որովհետեւ որ հելնեմ, գնալու եմ Քննչական՝ ասեմ՝ եկել եմ՝ մի բան էլ ես ասեմ, ու ես կարող եմ դա անել, բայց ոչ էլ այդ ցանկությունը ունեմ, ոչ էլ նպատակը․․․ Այս պատերազմը ոչ Իշխանով է սկսել, ոչ Իշխանով է ավարտվել, եթե դատվեն, պիտի ծայրից ծայր դատվեն, ծնողներին էլ թող պարզ լինի»,– ասաց նա։ Հարցաքննությունը կշարունակվի մայիսի 29-ին։   Լուսանկարները՝ Ինֆոքոմի Միլենա Խաչիկյան
23:55 - 18 ապրիլի, 2024
Փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի վերաբերյալ գործը դատարանում է․ սկսվել է ապացույցների հետազոտումը

Փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի վերաբերյալ գործը դատարանում է․ սկսվել է ապացույցների հետազոտումը

Հակակոռուպցիոն դատարանում օրերս սկսվեց 44-օրյա պատերազմի ժամանակ ՀՀ ՊՆ 1-ին բանակային կորպուսի 2-րդ առանձին զրահատանկային գումարտակի հրամանատար, փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանի վերաբերյալ քրեական գործով ապացույցների հետազոտումը։ Գաբրիելյանն այդ պաշտոնին է եղել 2019 թ. փետրվարի 4-ից մինչ 2020 թ․ հոկտեմբերի 26-ը, պատերազմի մեկնարկի՝ սեպտեմբերի 27-ի դրությամբ «Կովկաս 2020» զորավարժություններին մասնակցելու նպատակով գտնվել է Ռուսաստանում։ Այնտեղից վերադարձել է սեպտեմբերի 30-ին եւ 1-ին բանակային կորպուսի հրամանատար, գեներալ–մայոր Ժիրայր Պողոսյանի՝ 2020 թ. հուլիսի 9-ի թիվ 07 գրավոր եւ 2020թ. հոկտեմբերի 1-ի բանավոր հրամանների հիման վրա՝ ընդգրկվել է մարտական գործողություններում։ Այժմ Գաբրիելյանը մեղադրվում է ռազմական դրության պայմաններում պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ, որի հետեւանքով նրան վստահված բնագիծն անցել է Ադրբեջանի վերահսկողության տակ, եւ արձանագրվել են անձնակազմի եւ տեխնիկայի կորուստներ։ Մասնավորապես, 22 զինծառայող զոհվել է, 3-ը համարվում է անհետ կորած, իսկ պետությանը պատճառվել է ավելի քան 33 միլիոն ՀՀ դրամի նյութական վնաս։ Հովիկ Գաբրիելյանը կալանավորված է եւ առաջադրված մեղադրանքը չի ընդունում։ Նյութում կարդացեք՝ Ինչում է մեղադրվում փոխգնդապետը  Ինչ ապացույցներ հրապարակեց հանրային մեղադրողը Ինչ միջնորդություն ներկայացրեց պաշտպանը զոհված զինծառայողների մահվան վկայականների առնչությամբ Ինչում է մեղադրվում փոխգնդապետը Համաձայն մեղադրական եզրակացության՝ փոխգնդապետ Հովիկ Գաբրիելյանը, կոչման եւ պաշտոնի բերումով հանդիսանալով գումարտակի բոլոր զինծառայողների ուղղակի պետը, ռազմական դրության պայմաններում հակառակորդի հետ անմիջական մարտի չբռնվելու եւ պաշտպանական բնագիծը թողնելու անձնական այլ շահագրգռվածությամբ չարաշահել է իր պաշտոնեական դիրքը՝ իր իշխանական, ծառայողական լիազորությունները եւ դրանցով պայմանավորված ազդեցությունն օգտագործել է ի վնաս պետական ու ծառայողական շահերի։ Մասնավորապես, վերադաս հրամանատարությանն իրականությանը չհամապատասխանող զեկույցներ է ներկայացրել, ինչից հետո ստանալով զբաղեցրած բնագիծը չթողնելու եւ պաշտպանությունը շարունակելու՝ ռադիոկապի միջոցով տրված հրաման, առանց ավագ պետի թույլտվության եւ տվյալ պարագայում առանց հիմնավոր անհրաժեշտության նահանջի հրաման է տվել ենթակա ստորաբաժանմանն ու դիտավորությամբ թողել զբաղեցրած պաշտպանական բնագիծը, ինչն անզգուշությամբ առաջացրել է ռազմական գույքի, տեխնիկայի ոչնչացում եւ այլ ծանր հետեւանքներ:  Դատավոր Վարդգես Սարգսյանը Այսպես. 2020թ. սեպտեմբերի 27-ին Ադրբեջանի Հանրապետության ռազմաքաղաքական ղեկավարության կողմից Արցախի Հանրապետության դեմ սանձազերծած եւ վարած ագրեսիվ պատերազմի ընթացքում, համաձայն ՀՀ ՊՆ 1-ին բանակային կորպուսի (այսուհետև՝ նաեւ ԲԿ) պաշտպանական օպերացիայի պլանի օպերատիվ մասում նշված դրույթների, բանակային կորպուսն ունեցել է խնդիր՝ անցնել պաշտպանության Ջաբրիայիլի (նույնն է, ինչ Ջրական, Մեխակավան) շրջանի նախորոշված հատվածում՝ Շուքյուրբեյլի–Ջաբրայիլ ուղղությամբ («Հորովլու-նիշ 602.1՝ հարավ 200 մետր - երկաթբետոնե կամուրջ» բնագիծ)։ Ըստ մեղադրանքի՝ 2020թ. հոկտեմբերի 4-ի երեկոյան Գաբրիելյանը ռադիոկապով զեկույց է ներկայացրել 1-ին բանակային կորպուսի հրամանատար Ժիրայր Պողոսյանին՝ հայտնելով, որ իբրեւ իր գումարտակի աջ եւ ձախ հատվածները բաց են եւ հակառակորդի զրահատեխնիկան թեւանցել է իրեն, ուստի շրջապատման վտանգի պայմաններում թույլտվություն է խնդրել նահանջել։ Ժիրայր Պողոսյանից, սակայն,  ստացել է պաշտպանական բնագծում մնալու հրաման։ Նույն օրը՝ ժամը 22։00-ի սահմաններում, Գաբրիելյանը ռադիոկապով խոսել է նաեւ նույն ԲԿ–ի շտաբի պետ Գեղամ Գաբրիելյանի հետ՝ հայտնելով սննդի եւ զինամթերքի պաշարների սպառման մասին։ Նկատի ունենալով, որ Գաբրիելյանի ենթակա ստորաբաժանումն ունեցել է զինամթերքի բավարար եւ անհրաժեշտ պաշարներ տրված մարտական խնդիրն իրականացնելու համար՝ Գեղամ Գաբրիելյանը հրաման է տվել շարունակել հանձնարարված մարտական խնդրի կատարումը՝ տեղեկացնելով, որ հաջորդ օրը՝ առավոտյան, կիրականացվի լրացուցիչ սննդի եւ զինամթերքի պաշարների մատակարարումը։ Հովիկ Գաբրիելյանը, սակայն, ըստ մեղադրանքի, խախտել է ներքին ծառայության, օպերացիաների նախապատրաստման եւ վարման հրահանգի, մարտական կանոնադրության մի շարք պահանջներ, հանձնարարված բնագծի պաշտպանությունն իրականացնելու փոխարեն հոկտեմբերի 5-ին՝ ժամը 01:00-ի սահմաններում, հրաժարվել է կատարել հակառակորդին դիմակայելու, նրան դիմադրություն ցույց տալու եւ վերջինիս առաջխաղացումն այդ ուղղությամբ կասեցնելու նպատակով իր ստացած հրամանները եւ առանց վերադաս հրամանատարների գիտության եւ համապատասխան թույլտվության՝ պաշտպանության անցած ենթակա անձնակազմին հրամայել է թողնել զբաղեցրած բնագիծը եւ նահանջել Հադրութ քաղաքի ուղղությամբ՝ այդ մասին չտեղեկացնելով իրենից աջ կողմում պաշտպանություն իրականացնող հատուկ նշանակության բրիգադի հրամանատար, գնդպետ Վահագն Ասատրյանին եւ առանձին զրահատանկային գումարտակի հրամանատար, փոխգնդապետ Համլետ Լեւոնյանին։ Համաձայն մեղադրական եզրակացության՝ Հովիկ Գաբրիելյանի գործողությունների հետեւանքով հակառակորդը 2020 թ․ հոկտեմբերի 5-ին՝ ժամը 12:00-ի սահմաններում օգտվել է վերոնշյալ բնագծում շուրջ 2-3 կմ անպաշտպան թողնված հատվածից, անարգել հաղթահարել է այն, «Բանաձուրի խաչմերուկ» տեղանքով անցել դրանից աջ պաշտպանության անցած յուրային անձնակազմի թիկունք, ինչի պայմաններում անակնկալի եկած եւ անպաշտպան մնացած հիշյալ ստորաբաժանումների անձնակազմը փաստացի հայտնվել է շրջապատման մեջ, սկսել է հակառակորդի հետ հարկադրված մարտ վարել, որի ժամանակ էլ արձանագրվել են վերոնշյալ կորուստները։ Ինչ ապացույցներ հրապարակեց հանրային մեղադրողը Դատական նիստի ընթացքում հանրային մեղադրող Գրիգոր Մղդեսյանը հրապարակեց քրեական գործում առկա գրավոր ապացույցները՝ փաստաթղթերի զննում կատարելու, արտավարութային փաստաթղթեր ճանաչելու եւ լազերային սկավառակ զննելու մասին արձանագրություններ։ Ձախից՝ տուժողի իրավահաջորդ Հրաչիկ Բաղդասարյանը, հանրային մեղադրող Գրիգոր Մղդեսյանը Զննված փաստաթղթերը ստացված էին ՀՀ քննչական կոմիտեի գաղտնի գործավարությունից եւ առգրավված Ազգային ժողովի գաղտնի գործավարությունից։ Դրանք վերաբերում էին զորամասերը մարտական պատրաստականության «Լրիվ» աստիճանի բերելու, գումարտակի անձնակազմը ոչ լրիվ կազմով՝ 223 հոգով մարտական գործողությունների շրջան ուղարկելու եւ մի շարք այլ հրամանների։ Դրանց թվում էր նաեւ հակառակորդի գնահատման վերաբերյալ եզրակացությունը, որում մանրամասն նկարագրված էր, թե որտեղ եւ ինչ տեսակի հարձակման դեպքում ինչ գործողություններ է պետք ձեռնարկել։ Ապացույցների հրապարակումից հետո Հովիկ Գաբրիելյանի պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը կարծիք հայտնեց, որ դրանք ընդամենը փաստում են, որ եղել են մի շարք հրամաններ, որոնցով սահմանված է եղել գործողությունների որոշակի պլան իրադարձությունների հավանական զարգացումների դեպքում, որ եթե այսպես լիներ, պետք է այսպես արվեր․ «Մեզ համար շատ կարեւոր է, որ դատարանը [գնահատի]՝ ինչպես որ պլանավորված է եղել, այդպես ընթացե՞լ է, եւ այդ ընթացքում Հովիկ Գաբրիելյանի վրա դրված պարտականությունը չի կատարվե՞լ, թե՞ այլ իրավիճակ է ստեղծվել, հետեւաբար այդ իրավիճակում ինչպիսի՞ն պետք է լիներ Հովիկ Գաբրիելյանի կողմից ձեռնարկվող գործողությունները՝ որպես հրամանատարի»,– ասաց նա։ Հրապարակված արտավարութային փաստաթղթերը դարձյալ մարտական հրամաններ էին, դրանցից բխող կարգադրություններ եւ գրություններ, իսկ լազերային սկավառակում մարտական գործողություններից մի տեսանյութ էր։ Այն իր բջջային հեռախոսով նկարահանել եւ հետագայում Քննչական կոմիտեին էր տրամադրել հիշյալ փոխգնդապետ, գործով վկա Համլետ Լեւոնյանը, որի անձնակազմը ենթադրյալ հանցանքի հետեւանքով մնացել էր շրջապատման մեջ։ Տեխնիկական միջոցների բացակայության պատճառով տեսանյութը կհետազոտվի հաջորդ նիստում։ Պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը հայտարարեց, որ տեսանյութը պաշտպանական կողմին չի տրամադրվել եւ իրենց համար պարզ էլ չէ, թե այն որ օրվա որ ժամին է վերաբերում։ Արձագանքելով հանրային մեղադրող Գրիգոր Մղդեսյանն ասաց, որ վկան իր ցուցմունքով հստակ հայտնել է դա, բայց քանի որ ինքը ցուցմունք հրապարակելու իրավասություն այս պահին չունի, այդ հարցերի պատասխանները կտրվեն ավելի ուշ։ Ինչ միջնորդություն ներկայացրեց պաշտպանը Պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը միջնորդեց հետազոտման ենթակա ապացույցներում ներառել զոհված զինծառայողների մահվան վկայանները։ Նա հրապարակեց դրանցում տեղ գտած որոշակի տվյալներ՝ ուշադրություն հրավիրելով այն հանգամանքին, որ Հովիկ Գաբրիելյանի մեղադրանքում նկարագրված արարքը տեղի է ունեցել հոկտեմբերի 5-ի գիշերը, մինչդեռ գործով տուժող ճանաչված զինծառայողներից որոշների մահը, ըստ այդ վկայականների, արձանագրվել է դրանից շուտ կամ ուշ․ «Հետագայում նաեւ վկաների ցուցմունքներով պետք է պարզվեն՝ ինչպե՞ս եղավ, որ կոնկրետ մեղադրանքի դրվագը տեղի է ունեցել ամսի 5-ի գիշերը՝ ժ 2-ից հետո, սական մահը գրանցվել է հոկտեմբերի 4-ի ժամը 00։00-ին․․․ Ես ինքս դժբախտաբար մասնակցել եմ Արցախյան պատերազմներին, այդ թվում՝ 44–օրյա, ինչո՞ւ դժբախտաբար, որովհետեւ պատերազմ չպետք է լիներ, եւ որպես կամավոր, որպես պահեստազորային սպա մասնակցելով, ունենալով իմ ջոկատը՝ երբ մարտը դադարում էր, Աստված չանի, անմիջապես զեկուցվում էր վիրավորների եւ զոհվածների վերաբերյալ, որպեսզի վիրավորները դուրս բերվեն, իսկ զոհվածները ուղարկվեն համապատասխան վայր։ Իմ մասնակցության ժամանակ չի եղել, սակայն հետագայում կճշտենք՝ արդյո՞ք եղել է իրավիճակ, երբ մի ամբողջ օր մարտ ընթանա, եւ հնարավորություն չլինի զոհերին կամ վիրավորներին դուրս բերելու»,– ասաց պաշտպանը։ Ձախից՝ մեղադրյալ Հովիկ Գաբրիելյանը, պաշտպան Վրեժ Խաչիկյանը Զոհված զինծառայող Վաղարշակ Բաղդասարյանի հայրը՝ Հրաչիկ Բաղդասարյանը, այս առնչությամբ նշեց, որ իրենք հրամանատարությունից տեղեկացել են, որ իրենց որդին զոհվել է հոկտեմբերի 4-ի լույս 5-ի գիշերը, սակայն երբ ստացել են մահվան վկայականը, գրված է եղել հոկտեմբերի 4․ «Ինձ թվում է՝ տվյալները առանց հրամանատարության կազմել են, շատ բաներ մեզնից էին տեղեկանում»,– ասաց նա։ Վրեժ Խաչիկյանը հայտնեց նաեւ, որ քրեական գործում առկա չէ որեւէ տեսակի տեղեկություն անհետ կորած 3 զինծառայողների՝ Ռոբերտ Գեղամի Ղազարյանի, Նարեկ Լիպարիտի Թովմասյանի եւ Գեւորգ Անտոնյանի մարտական ուղու, խնդրի, ստորաբաժանման վերաբերյալ։ Առկա չեն նաեւ զոհված 3 զինծառայողների՝ Նարեկ Կարենի Հովհաննիսյանի, Տիգրան Խաչատուրի Բարսեղյանի եւ Աղասի Արտավազդի Աղաբաբյանի մահվան վկայականները։ Նախագահող դատավոր Վարդգես Սարգսյանն առաջարկեց հետագայում համապատասխան միջնորդություն ներկայացնել, որպեսզի դրա հիման վրա դիմեն Քաղաքացիական կացության ակտերի գրանցման գործակալություն եւ ստանան բացակայող վկայականները։ Հրապարակելով առկա մյուս տեղեկությունները՝ պաշտպանը ուշադրություն հրավիրեց նաեւ այն հանգամանքների վրա, որ որոշ դեպքերում նշված չէ զինծառայողների զոհվելու հստակ վայրը, որոշ դեպքերում հնարավոր չի եղել որոշել մահվան պատճառը եւ այլն։ Այսինքն՝ ըստ նրա՝ գործի քննության ընթացքում պետք է պարզվի իր պաշտպանյալին մեղսագրված արարքի եւ որոշ զինծառայողների զոհվելու միջեւ եղած ենթադրյալ կապը։  Հրապարակված տեղեկությունները՝ ստորեւ․ Վաղարշակ Հրաչիկի Բաղդասարյան– զոհվել է 04․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Մեխակավան, պատճառը որոշել հնարավոր չէ Հակոբ Ասատուրի  Գեւորգյան– զոհվել է 04․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ ԼՂՀ, պատճառը՝ մարմնի չդասակարգված վնասվածքներ Արման Մխիթարի Զքոյան– ծնված՝ 1992թ․, զոհվել է 05․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Արցախ, պատճառը՝ որովայնի հրազենային, տրավմատիկ եւ հեմոռագիկ շոկ Մարատ Վլադիկի Խաչատրյան– ծնված՝ 1979 թ․, զոհվել է՝ 05․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Արցախ, պատճառը՝ կրծքավանդակի հրազենային, բեկորային վիրավորում  Արամ Արթուրի Պողոսյան–ծնված՝ 1997, զոհվել է՝ 05․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Արցախի Հանրապետություն, պատճառը՝ ներգանգային վնասվածք Պողոսյան Գոռ Արթուրի– ծնված՝ 04․08․2000 թ․, 05․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ ԼՂՀ մարտական դիրքեր, պատճառը՝ ուրիշ ձեւերի պայթյուններից եւ բեկորներից առաջացած վնասումներ Դավիթ Կարենի Խաչատրյան–ծնված՝ 2001 թ․, 04․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ Արցախ, Մեխակավան, պատճառը՝ տրավմատիկ եւ հեմոռագիկ շոկ Վահան Վարդանի Մելքոնյան– ծնված՝ 2001 թ․, զոհվել է՝ 05․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ Արցախ, Ջրական, պատճառը որոշել հնարավոր չէ Մանուկյան Գոռ Կարենի– ծնված՝ 15․03․2001 թ․, զոհվել է 05․10․2020 ժ 00։00, ԼՂՀ մարտական դիրքեր, պատճառը՝ ուրիշ ձեւերի պայթյուններից եւ բեկորներից առաջացած վնասումներ Հովսեփ Կարպիսի Պետրոսյան– ծնված՝ 10․10․2000, զոհվել է 04․10․2020 ժ 00։00, Արցախ,  պատճառը՝ կաթվածի եւ այլ տեսակներ Յուրա Արտյոմի Զաքարյան–ծնված՝ 22․07․2000, զոհվել է 06․10․2020 ժ․ 00։00, Արցախ, Ջրականի զորամասի մոտակայքում, պատճառը՝ գլխի արյունազեղում Սերժիկ Արտակի Մարգարյան– ծնված՝ 31․10․2000, զոհվել է 05․10․2020, վայրը՝ ԼՂՀ, պատճառը՝ առաջացած վնասումներ ուրիշ ձեւերի պայթյուններից եւ բեկորներից Սուրեն Բագրատի Համբարձումյան– ծնված՝ 01․01․1992, զոհվել է 05․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Արցախ, պատճառը՝ կրծքավանդակի հրազենային, բեկորային վիրավորում Սերգեյ Ալիկի Սահակյան– ծնված՝ 23․08․2000, զոհված՝ 06․10․2020, վայրը՝ Արցախ, ըստ հարազատի ցուցմունքի՝ Ջրականի զորամասի մոտակայք Հենզել Սաշիկի Բադասյան– ծնված՝ 09․06․1981, զոհված՝ 05․10․2020 ժ․ 00։00, վայրը՝ Արցախ, Մեխակավան, պատճառը որոշել հնարավոր չէ Արմեն Գրիգորիի Հայրապետյան– ծնված՝ 30․08․1987, զոհվել է  05․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ Արցախի Հանրապետություն, պատճառը՝ գլխուղեղի վնասվածք Վահե Լեւիկի Ղարիբյան– ծնված՝ 18․06․1988, զոհվել է 05․10․2020 ժ 18։00, վայրը՝ Արցախ, պատճառը՝ արյան սուր կորուստ Արտյոմ Տիգրանի Մկրտչյան– ծնված՝ 19․02․2001, զոհվել է 07․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ Արցախ, Ջրական, պատճառը որոշել հնարավոր չէ Դավիթ Սեւակի Գրիգորյան– ծնված՝ 09․07․1994, զոհվել է 10․10․2020 ժ 00։00, վայրը՝ Արցախ, պատճառը՝ անորոշ։   Հեղինակ՝ Միլենա Խաչիկյան
11:30 - 14 ապրիլի, 2024
Փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանի վերաբերյալ գործը վերադարձվել է Հակակոռուպցիոն դատարանին

Փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանի վերաբերյալ գործը վերադարձվել է Հակակոռուպցիոն դատարանին

Փոխգնդապետ Անդրանիկ Վերանյանի վերաբերյալ քրեական գործը վերադարձվել է Հակակոռուպցիոն դատարանին։ Նման որոշում է կայացրել ՀՀ վճռաբեկ դատարանը՝ լուծելով քրեական գործի առարկայական ընդդատության հետ կապված երկու դատարանների միջեւ վեճը։ Ինչպես ավելի վաղ հայտնել ենք, Հակակոռուպցիոն դատարանը վերջերս որոշել էր  Վերանյանի վերաբերյալ քրեական գործն ուղարկել Երեւանի քրեական դատարան՝ պատճառաբանությամբ, որ կատարված օրենսդրական փոփոխությունների արդյունքում նրան մեղսագրված հանցանքը այլեւս չի հանդիսանում կոռուպցիոն հանցանք, հետեւաբար այն պետք է քննի ոչ թե Հակակոռուպցիոն, այլ Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանը։ Վերանյանը մեղադրվում է 44-օրյա պատերազմի ժամանակ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով՝ պաշտոնեական դիրքը չարաշահելու մեջ։ «Պաշտոնեական դիրքի չարաշահում»-ը ինքնին կոռուպցիոն հանցագործություն է, հետեւաբար այդ հոդվածով գործերը քննվում են Հակակոռուպցիոն դատարանում։ Սակայն 2024 թ․-ի տարեսկզբին այս կարգավորումը խմբագրվեց, եւ սահմանվեց, որ արարքը համարվում է կոռուպցիոն բնույթի՝ բացառությամբ, երբ այն կատարվել է «ոչ շահադիտական դրդումներից ելնելով եւ բռնություն գործադրելով, բռնություն գործադրելու սպառնալիքով կամ զենք կամ հատուկ միջոց օգտագործելով»։ Այս բացառության դեպքում այդ հոդվածով գործերը քննում է ոչ թե Հակակոռուպցիոն, այլ Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանը։ Ըստ այդմ, Հակակոռուպցիոն դատարանը, դատավոր Սուրեն Խաչատրյանի նախագահությամբ, դիրքորոշում էր հայտնել, որ քանի որ Վերանյանին մեղադրանք է առաջադրվել ոչ թե շահադիտական, այլ անձնական շահագրգռվածությունից ելնելով պաշտոնեական դիրքի չարաշահման համար, ուրեմն՝ քրեական գործն այլեւս ընդդատյա չէ Հակակոռուպցիոն դատարանին։ Հանրային մեղադրող Հայկ Մարգարյանը, սակայն, դատական նիստում չէր համաձայնել այդ դիրքորոշմանը՝ պնդելով, որ օրենքի տեքստում առկա «եւ» շաղկապը պահանջում է երկու պայմանների համաժամանակյա առկայություն, այսինքն՝ որպեսզի գործը Հակակոռուպցիոն դատարանը չքննի, պետք է ոչ միայն արարքը կատարված չլինի շահադիտական դրդումներով, այլեւ միաժամանակ կատարված լինի բռնությամբ կամ դրա սպառնալիքով կամ հատուկ միջոց օգտագործելով, իսկ Վերանյանի դեպքում բռնության պայմանը բացակայում է։ Այնուհանդերձ, քրեական գործն ուղարկվել էր Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարան եւ մակագրվել դատավոր Դավիթ Բալայանին։ Երեւանի քրեական դատարանը չի համաձայնել Հակակոռուպցիոն դատարանի հետ Երեւանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանը, դատավոր Դավիթ Բալայանի նախագահությամբ, չի համաձայնել Հակակոռուպցիոն դատարանի դիրքորոշմանը։ Մասնավորապես, դատավորը եւս մատնանշել է երկու պայմանների միաժամանակյա առկայության մասին՝ ընդգծելով, որ Անդրանիկ Վերանյանի մեղադրանքում բացակայում է «բռնություն գործադրելով, բռնություն գործադրելու սպառնալիքով կամ զենք կամ հատուկ միջոց օգտագործելով» որակյալ հատկանիշը, ինչը վկայում է այն մասին, որ նշված հանցանքը համարվում է կոռուպցիոն բնույթի արարք։ Ի թիվս այլնի՝ դատավորը  հիշեցրել է, որ Հակակոռուպցիոն դատարանների ստեղծումից հետո օրենսդիրը անցումային դրույթներով նախատեսել էր, որ ընդհանուր իրավասության դատարանների վարույթում գտնվող կոռուպցիոն այն գործերը, որոնք ոչ թե նախնական դատալսումների, այլ արդեն հիմնական դատալսումների (դատաքննության) փուլում էին, այլեւս չէին ուղարկվելու Հակակոռուպցիոն դատարան։ Նույն տրամաբանությամբ էլ, ըստ Դավիթ Բալայանի, Հակակոռուպցիոն դատարանում դատաքննության փուլում գտնվող գործերը չեն կարող վերաբաշխվել Առաջին ատյանի դատարանին․ «Ի տարբերություն օրենսդրության փոփոխության նախկին դեպքերի, երբ օրենսդիրն անցումային դրույթի ուժով կարգավորել էր գործերի փոխանցումը ՀՀ հակակոռուպցիոն դատարան, այս դեպքում նման նորմ չի նախատեսել, ինչը հիմք է տալիս գալ հիմնավոր այն եզրահանգման, որ օրենսդրի կամքը եղել է հիշյալ քրեական վարույթների քննությունը գործը ստացած դատարանում մնալը: Հակառակ դեպքում հնարավոր է ստեղծվի մի իրավիճակ, երբ տարբեր ժամանակներում իրականացված օրենսդրական փոփոխությունների արդյունքում քրեական գործը կհայտնվի անվերջ «շրջապտույտի» մեջ»,- իր որոշման մեջ նշել է դատավորն ու դիմել Վճռաբեկ դատարանին՝ խնդրին վերջնական լուծում տալու նպատակով։ Քրեական դատավարության օրենսգրքի համաձայն՝ առարկայական ընդդատության հարցը լուծում են Վճռաբեկ դատարանի նախագահը, Վճռաբեկ դատարանի քրեական եւ հակակոռուպցիոն պալատների նախագահները՝ ընդհանուր թվի ձայների մեծամասնությամբ ընդունված որոշմամբ: Ըստ Վճռաբեկ դատարանի՝ գործը շարունակում է ընդդատյա լինել Հակակոռուպցիոն դատարանին Վճռաբեկ դատարանը, ի դեմս դատարանի նախագահ Լիլիթ Թադեւոսյանի, քրեական պալատի նախագահ Համլետ Ասատրյանի եւ հակակոռուպցիոն պալատի նախագահ Արթուր Դավթյանի, արձանագրել է, որ կատարված օրենսդրական փոփոխություններով «ոչ շահադիտական դրդումներից ելնելով եւ բռնություն գործադրելով, բռնություն գործադրելու սպառնալիքով կամ զենք կամ հատուկ միջոց օգտագործելով» պաշտոնեական դիրքի չարաշահումը այլեւս չի հանդիսանում կոռուպցիոն բնույթի հանցանք, հետեւաբար դրանց վերաբերյալ վարույթներն ընդդատյա են Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանին․ «Սակայն կատարված փոփոխությամբ չի սահմանվել՝ այդ փոփոխությունը պե՞տք է տարածվի Հակակոռուպցիոն դատարանում դատաքննության փուլում գտնվող նմանատիպ վարույթների վրա, այսինքն՝ այդ վարույթները ենթակա՞ են վերաբաշխման, թե՞ ոչ»,- ընդգծել է դատարանը։ «Նորմատիվ իրավական ակտերի մասին» ՀՀ օրենքի 39-րդ հոդվածն է սահմանում, որ եթե օրենսդրության մեջ բացակայում է կոնկրետ հասարակական հարաբերությունը կարգավորող իրավական նորմը, սակայն օրենսդրությամբ սահմանված է համանման հարաբերությունները կարգավորող այլ իրավական նորմ, ապա այդպիսի հարաբերությունների նկատմամբ (եթե դա չի հակաում դրանց էությանը) կիրառվում են համանման հարաբերություններ կարգավորող իրավական նորմերը (օրենքի անալոգիա)։ Ըստ այդմ, քանի որ Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանների գործերը Հակակոռուպցիոն դատարանին փոխանցելու դեպքերը կարգավորված են, եւ հաշվի առնելով, որ թե՛ «Հայաստանի Հանրապետության դատական օրենսգիրք» սահմանադրական օրենքը, թե՛ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգիրքը չեն արգելում անալոգիայի կիրառումը, ինչպես նաեւ՝ այն, որ տվյալ պարագայում անալոգիայի կիրառումն անձանց իրավունքները, ազատությունները չի սահմանափակում կամ նրանց համար նոր պարտականություն կամ պատասխանատվություն չի նախատեսում՝ Վճռաբեկ դատարանը եզրահանգել է, որ այն վարույթները, որոնցով Հակակոռուպցիոն դատարանը անցում է կատարել դատաքննության փուլ, ենթակա չեն վերաբաշխման առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանին․  Նշենք, որ նախնական դատալսումները գործի քննության սկզբնական փուլն են, որի ընթացքում քննվում են ինքնաբացարկի, բացարկի, մեղադրյալի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցի, ապացույցների ծավալի, թույլատրելիության եւ նմանատիպ այլ հարցեր։ Հիմնական դատալսումների փուլը կամ որ նույնն է, դատաքննությունը քրեական գործի բովանդակային քննություն է, երբ հետազոտվում են ապացույցները, հարցաքննվում են վկաները, տուժող եւ մեղադրյալ կողմերը եւ այլն։ Ինչ վերաբերում է երկու պայմանների՝ ոչ շահադիտական դրդումների եւ բռնության միաժամանակյա առկայությանը, Վճռաբեկ դատարանն այս որոշմամբ ուղիղ չի անդրադարձել դրան, սակայն մեկ այլ՝ Հովիկ Գաբրիելյանի վերաբերյալ գործով կայացված որոշմամբ դիրքորոշում է հայտնել, որ բռնության պայմանի բացակայության դեպքում քննարկող հանցանքը շարունակում է համարվել կոռուպցիոն բնույթի, հետեւաբար եւ շարունակում է ընդդատյա լինել Հակակոռուպցիոն դատարանին։ Անդրանիկ Վերանյանի գործով առաջիկա դատական նիստը նշանակվել է ապրիլի 5-ին։   Գլխավոր լուսանկարում՝ Անդրանիկ Վերանյանը Միլենա Խաչիկյան  
18:03 - 01 ապրիլի, 2024