Գիտարբուք Արթուր Իշխանյանի հետ. Գիտության անցյալը, ներկան ու ապագան Հայաստանում
11:44 - 16 օգոստոսի, 2023
Գիտարբուք ֆիզիկամաթեմատիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր, ԳԱԱ ակադեմիկոս-քարտուղար Արթուր Իշխանյանի հետ.
- Ներածություն
- Գիտության անցյալը աշխարհում և Հայաստանում
- Գիտության ներկան Հայաստանում. ընկալումների փոփոխություն պատերազմից հետո
- Գիտության ապագան Հայաստանում
- Գիտությունների ազգային ակադեմիայի դերը գիտության զարգացման գործում
- Ակադեմիական քաղաքի հետ կապված մտավախություններ
- Տեսական ֆիզիկա
- Բոզե կոնդենսանտ. նյութի «պարող» վիճակը
- Հոյնի ֆունկցիաներ
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter
comment.count (1)
Հարգելի պարոն Ա․ Իշխանյան, Ձեր դատողությունները գիտության կազմակերպման ակադեմիական ձևը պահպանելու մասին խիստ անհետևողական են։ Օրինակ, հարց չեք տալիս, թե անգլոսաքսոնները ինչու են ընտրել համալսարանական ձևը, իսկ ասենք, գերմանացիները՝ ակադեմիական։ Ամբողջ հարցն այստեղ է։ Ընտրությունը ժողովուրդը պատահականորեն չի կատարում։ Մեզ ակադեմիական համակարգը պարտադրվել է։ Այժմ ժամանակն է, որ մտածենք՝ ինչպիսի համակարգ կարող է ամենաարդյունավետը լինել մեզ համար։ Պատմականի կարևորության մասին Ձեր դատողությունները ևս համոզիչ չեն։ Դուք նման տրամաբանությամբ մերժում եք զարգացման հնարավորությունը, առաջարկելով կառչած մնալ եղածին։ Հետո ասում եք՝ 44-օրյա պատերազմը հանրությանը ստիպեց մտածել գիտություն զարգացնելու մասին։ Բայց, եթե այդ պատերազմը այդպիսի հանրային գիտակցություն առաջացրեց, ապա ինչու մեր նախկին հազար ու բյուր մյուս պատերազմները նման գիտակցություն չձևավորեցին։ Այնուամենայնիվ, գիտության մասին ձեր զրույցները հետաքրքիր են և հանրության համար կարևոր։ պետք է ընդամենը առավել կիրթ լսարան և գիտնականների ու փիլիսոփաների նեղ շրջանակ, առավել լրջորեն նման քննարկումներ իրականացնելու համար։ Հաճույքով կմասնակցեի նաև ինքս։ Ի տեսություն։