lragir.am: Մեր զրուցակիցն է ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Սոս Ավետիսյանը:

- Ինչպե՞ս եք գնահատում, որ ձեզ մեղադրում են քաղաքական հետապնդումներ իրականացնելու մեջ, մասնավորապես, Հրայր Թովմասյանի, նրա ընտանիքի նկատմամբ։

- Միշտ կարելի է ենթադրություններ անել այդ ուղղությամբ, բայց առանց անմեղության կանխավարկածը խախտելու մի կարևոր բան պետք է հասկանալ, որ, ցավոք սրտի, Հայաստանում որպես կանոն կոռուպցիոն գործընթացների մեջ կարող են ներգրավված լինել նաև բարեկամներ, հարազատներ, ընկերներ, սանիկներ։ Այս պարագայում, երբ քննություն է իրականացվում, կարող է այնպես պատահել, որ փոխկապակցված անձինք նույնպես կանչվեն քննության։ Հրայր Թովմասյանի դեպքը որոշ շրջանակներ, որքան հնարավոր էր, մանիպուլացրեցին։ ԱԱԾ-ն հանդես եկավ հայտարարությամբ, ներկայացրեց, թե ինչ ձևով են հարցին մոտեցել։ Ես հիմա այսպես եմ հասկանում. քանի որ կոռուպցիայով զբաղվել է նախկին իշխանությունը, ապա կոռուպցիոն հանցագործության դեմ ուղղված ցանկացած քայլ փորձ են անելու որակել որպես քաղաքական հետապնդում։ Կոռուպցիայի համար անհրաժեշտ է, որ մարդն ունենա պաշտոնեական դիրք։ Կա սովորական գողություն, և կա կոռուպցիա, որը ենթադրում է, որ դու պետք է պաշտոն ունենաս, որը չարաշահելով հարստացել ես։ Հիմա երբ քաղաքական պայքար է տարվում կոռուպցիայի դեմ, այդ ճամբարը հայտարարելու է, որ դա քաղաքական հետապնդում է։ Ես որևէ նման բան չեմ տեսնում։

- ԲՀԿ ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանը հայտարարել է, որ եթե Հրայր Թովմասյանը հանցանք է գործել, թող պատժեն, բայց հանցակազմ չկա, դատարկ խոսքեր են։ Ինչպե՞ս եք գնահատում նրա հայտարարությունները։

- Ես խորհուրդ կտամ, որ քանի դեռ քննություն է ընթանում, որևէ մեկն իր գնահատականներում չշտապի և պարզ հասկանա, որ ՀՀ-ում օրենքի գերակայություն է և դա բոլորի համար է։ Ես չեմ կարծում, որ պարոն Ծառուկյանն ունի քննչական փորձ կամ իրավաբանական փորձ՝ հասկանալու այս կամ այն գործի հանցակազմը։

- Իր համար անընդունելի է, որ Թովմասյանի դստերը և 75-ամյա հորը կանչում են հարցաքննության ԱԱԾ։

- Ես հասկանում եմ մեր հասարակության հուզականությունն այս հարցի շուրջ, ես նաև հասկանում եմ, թե ինչքան տհաճ է դա աչքի համար, բայց մի կարևոր բան կա։ Ենթադրությունը սա է. եթե ես լինեի կոռուպցիոներ, ես կարո՞ղ էի իմ հոր անունով որևէ գործարք անել, թե ոչ։ Եվ այդ դեպքում պե՞տք է իմ հորը կանչեին, թե՝ ոչ։ Պետք է հասկանալ, որ մենք բոլորս իրավական սոցիումի մաս ենք, և 18 տարին լրացած ցանկացած անձ կարողանում է մասնակցել ընտրությունների։ Այսինքն այդ ինչպե՞ս է, որ մի դեպքում դա կարելի է, մյուս դեպքում՝ ոչ։ Դե եկեք ասենք, որ ծերերը, երիտասարդներն իրավունք չունեն մասնակցել ընտրություններին։ Այդպիսի մի երկիր սարքենք, որտեղ միջին տարիքի տղամարդկանցով հավաքվենք և հարցերը լուծենք «տղավարի»։ Սա՞ է պետության մեր ընկալումը։

- Շարմազանովը հայտարարում է, որ իրենց ժամանակ քաղաքական հետապնդում չի եղել։

- Ես չեմ ուզում իրենց և մեր ժամանակների հարթության մեջ պատասխանել դրան, բայց պարոն Շարմազանովը կարող է կարդալ այն միջազգային զեկույցները, որ գրվել են Հայաստանի մասին։ Կարող է կարդալ անկախ մամուլի հրապարակումները։ Ես չեմ ուզում զուգահեռ անցկացնել, որովհետև դա ընկալվելու է, որ բա որ այն ժամանակ անում էին, հիմա էլ մենք ենք անում տրամաբանության մեջ։ Այդպես չի։ Պրոցեսն իրավական է։ Բայց գոնե «Մարտի 1»-ից հետո շուրջ 200 քաղաքական ակտիվիստ է ձերբակալվել, իրենց ընտանիքները հալածվել են։ Նույն կերպ շարունակվել է դրանից հետո տեղի ունեցած քաղաքական և քաղաքացիական ընդվզումների ժամանակ։ Ես չգիտեմ, թե դա ինչպես կարելի է ձևակերպել, որ նույն ընկալման մեջ չլինի, բայց պարոն Շարմազանովը՝ որպես պատմաբան, հիշողության հետ լուրջ խնդիր ունի։

- Անդրադառնալով ՍԴ-ում ստեղծված իրավիճակին և ՍԴ վերջին աշխատակարգային որոշմանը, կարո՞ղ ենք արձանագրել, որ Ազգային ժողովն այս հարցում ձախողվեց։

- Ոչ, ես այդ պնդումը չեմ ընդունում։ Ես կարծում եմ, որ մեր ներկայությունը ընդհանուր քաղաքական փիլիսոփայության մեջ է և դա չի դադարում դիտարկել, որ ՍԴ-ում կա լուրջ ճգնաժամ, որ այդ մարդիկ նույնիսկ պարզ, հիմնավոր իրավական հարցմանը չեն պատասխանել։ Այս պրոցեսը շարունակական է։ Ես գիտեմ, որ կան տարընկալումներ, թե ինչպես պետք է այդ հարցերը լուծել կամ չլուծել։ Ընտրվել է քայլերի տրամաբանություն, որով առաջ ենք ընթանում։ Ես չեմ կարծում, որ խորհրդարանը որևէ կերպ ինչ-որ բան ձախողում է։ ԱԺ-ն ունի իր արագությունը, որոշումների կայացման իր տրամաբանությունը, ունի իր օրակարգը և կանոնակարգ օրենքը։ Այս բոլորի մեջ է տեղավորվում խորհրդարանի գործունեությունը։

- Դուք, ըստ էության, գիտեի՞ք, որ նման արձագանք է լինելու և փորձո՞ւմ էիք ՍԴ-ին։

- Իմ անձնական կարծիքով, մենք հնարավորինս անում ենք այն քայլերը, որոնք ամբողջապես տեղավորվում են ՀՀ Սահմանադրության մեջ։ Ամբողջ հեղափոխության ընթացքում այդ հարցը մեզ համար եղել է սկզբունքային։ Այդ տեսանկյունից մենք այդ դաշտում մեր ունեցած ամբողջ զինանոցն օգտագործում ենք, որը նորմալ է։ Այդ նույն մարդիկ, որ ասում էին՝ հանկարծ Փաշինյանը հրաժարական չտա, հետո տվեց ու տեսան, որ նորմալ եղավ, ոչ մի պատասխանատվության չենթարկվեցին իրենց մտածողության համար։ Դե մարդը կարծիք է հայտնում, իրավունք ունի, բայց հիմա էլ նույնկերպ կողքից ասում են՝ այսպես արեք, այնպես արեք։

Հարցազրոյցն ամբողջությամբ՝ lragir.am-ում