ՀՔԱՎ - infocom.am

ՀՔԱՎ

Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակը /այսուհետ` ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակ/ ոչ քաղաքական, ոչ կրոնական, շահույթ չհետապնդող հասարակական կազմակերպություն է, որը միավորում է ժողովրդավարության, հանդուրժողության, բազմակարծության եւ մարդու իրավունքների գերակայության սկզբունքներն արժեւորող անհատների:

ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակը հիմնադրվել է 1998 թվականին որպես ՀՔԱ Հայաստանի կոմիտեի մասնաճյուղ, գրանցվել է 2001 թվականին եւ վերագրանցվել է 2005 թվականին ՀՀ արդարադատության նախարարությունում: Կազմակերպության գլխավոր գրասենյակը գտնվում է Լոռու մարզկենտրոն Վանաձորում: Կազմակերպությունն ունի ներկայացուցչություն Երեւան քաղաքում: Կազմակերպության գործունեության աշխարհագրությունը ընդգրկում է ինչպես Լոռու մարզը, այնպես էլ հանրապետության ողջ տարածքը:

Դպրոցի տնօրենը հետապնդում է ուսուցչուհուն՝ ոստիկանների ներգրավմամբ |hcav.am|

hcav.am: Դատարանը հակաօրինական է ճանաչել տնօրենի որոշումները 2019 թվականի նոյեմբերի 4-ին Տավուշի մարզի Հաղարծին համայնքի դպրոցի տեխնոլոգիա առարկայի ուսուցչուհի Լ.Մ-ն, ի զարմանս իրեն, դպրոցի հայտարարությունների պատին փակցված փաստաթղթում կարդում է հետևյալ բովանդակությամբ գրառում. «2019 թ. հոկտեմբերի 25-ին , խախտելով Հաղարծինի միջնակարգ դպրոցի ներքին կարգապահական կանոնները, առանց թույլտվության, աշխատանքի ժամին աշխատավայրը լքելու պատճառով տեխնոլոգիայի ուսուցչուհի Լ. Մ.-ին հայտարարել նկատողություն»: 2019 թվականին ՀՔԱՎ գրասենյակի իրավախորհրդատու Սոֆյա Պետրոսյանի աջակցությամբ Լ. Մ.-ը հայց է ներկայացնում դատարան՝ ընդդեմ դպրոցի տնօրենի՝ պահանջով անվավեր ճանաչել կարգապահական տույժ կիրառելու մասին նրա հրամանը: 2020 թ. մարտի 13-ին Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ դատավոր Ա. Կուրեխյանի նախագահությամբ, բավարարում է Լ. Մ.-ի քաղաքացիական հայցը: Հաղարծինի դպրոցի տնօրենը հայցադիմումի` իր պատասխանում մասնավորապես նշում է, որ Լ.Մ.-ն, իրեն շրջանցել է, դիմել փոխտնօրենին՝ ժամանակից շուտ աշխատավայրից գնալու խնդրանքով, անտեսելով պատճառաբանությունը, որ նա նման հարցերով իրավասու չէ: Լ.Մ.-ն ինքնակամ գնացել է՝ պատճառաբանելով, որ տնօրենը տեղում չի եղել, այնինչ այդ պահին ինքը համակարգչային օպերատորի հետ մարզպետարան փաստաթղթեր ուղարկելիս է եղել: Լ.Մ.-ն կարող էր նաև զանգով հարցնել թույլտվություն, ինչը ևս չի արել: Փոխտնօրենը հեռախոսով Լ.Մ.-ին տեղեկացրել է իր արարքի մասին բացատրագիր ներկայացնելու պահանջի մասին, ինչը, Լ.Մ.-ը չի արել: Հաջորդ օրը, Լ.Մ.-ը մի խումբ ուսուցիչների ներկայությամբ այդ իրավական ակտի վրա փակցրել է ծիծաղող դիմապատկեր (սմայլիկ)՝ այդպիսով անհարգալից ու արհամարական վերաբերմունք ցուցաբերելով փաստաթղթի նկատմամբ: Ղեկավարվելով օրենքի պահանջներով և դպրոցի ներքին կարգապահական կանոններով` տնօրենը նրա նկատմամբ կիրառել է կարգապահական տույժ՝ նկատողության տեսքով, ինչի մասին հրամանը փակցվել է ուսուցչանոցի տեսանելի վայրում: Տնօրենի այս պատասխանին անմիջապես հաջորդել է Լ.Մ.-ի առարկությունը, որով նա դատարանին տեղեկացրել է, որ մինչև կարգապահական տույժի կիրառումը՝ տնօրենն իրենից կարգի խախտման մասին գրավոր բացատրություն չի պահանջել, հետևաբար` իր հանդեպ կարգապահական տույժն անհիմն է կիրառվել: Իր նկատմամբ կիրառված կարգապահական տույժի մասին ինքը փաստացի տեղեկացել է հայտարարությունների պատից, ինչը նշանակում է, որ զրկված է եղել բացատրություն ներկայացնելու իր իրավունքից: Դատաքննության ընթացքում Լ.Մ.-ն պնդել է իր հիմնավորումները: Հիվանդ ծնողին խնամելու նպատակով աշխատանքից վաղ հեռանալու և Դիլիջան գնալու թույլտվություն ստացել է փոխտնօրենից, որովհետև տնօրենն ու ուսումնական աշխատանքի գծով տեղակալն այդ պահին դպրոցում չեն եղել: Հաշվի առնելով այն, որ տնօրենի բացակայության դեպքում իրեն փոխարինում են տեղակալները, Լ.Մ.-ն բացակայելու թույլտվություն է խնդրել և ստացել տնօրենի մյուս տեղակալից, ուստի` անհիմն է կարգապահական տույժի կիրառումը: Հիմք ընդունելով այս ամենը՝ նա խնդրել է դատարանին անվավեր ճանաչել կարգապահական տույժի մասին տնօրենի հրամանը: Տնօրենն առարկել է հայցի դեմ ամբողջությամբ՝ նշելով, որ Լ.Մ.-ը խախտել է դպրոցի ներքին կարգապահական կանոնները և չի գրել բացատրություն:Դատարանի համար ուշագրավ է եղել այն փաստը, որ փոխտնօրենն իր ցուցմունքներում նշել է, որ զանգահարել է Լ.Մ.-ին՝ բացատրություն գրելու հարցով, բայց որևէ ժամկետ չի նշել՝ այդ գործողության համար։ Լսելով կողմերին և գնահատելով գործով ապացույցները՝ դատարանն իր եզրահանգումներն է արել. տեղի են ունեցել աշխատանքային օրենսդրության խախտումներ: Այսպես՝ ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 220-րդ հոդվածով՝ աշխատանքային կարգապահության խախտում է համարվում աշխատողի մեղքով աշխատանքային պարտականությունները չկատարելը կամ ոչ պատշաճ կատարելը, 221-րդ հոդվածով՝ կարգապահական պատասխանատվության կարող է ենթարկվել միայն աշխատանքային կարգապահությունը խախտած աշխատողը, 223-րդ հոդվածի 1-ին մասի 2-րդ կետով էլ՝ աշխատանքային կարգապահությունը խախտելու համար կարող են կիրառվել հետևյալ կարգապահական տույժերը. /.../ խիստ նկատողություն, ընդ որում, օրենսգրքի 226-րդ հոդվածն էլ սահմանում է, որ մինչ կարգապահական տույժի կիրառումը՝ գործատուն պետք է աշխատողից գրավոր պահանջի խախտման մասին գրավոր բացատրություն՝ տրամադրելով ողջամիտ ժամկետ:Եթե գործատուի սահմանած ողջամիտ ժամկետում աշխատողն առանց հարգելի պատճառների չի ներկայացնում գրավոր բացատրություն, կարգապահական տույժը կարող է կիրառվել առանց դրա: Օրենքը հստակ սահմանել է նաև բացատրություն տալու համար աշխատողին ողջամիտ ժամկետ տրամադրելու գործատուի պարտականության մասին, որն, ի դեպ, վերապահված է գործատուին, այսինքն նա է սահմանում այն ողջամիտ ժամկետը, որը բավարար է աշխատողին՝ բացատրություն ներկայացնելու: Դա երաշխավորում է հստակ ժամկետում աշխատողի իրավունքի իրացման հնարավորությունը, միաժամանակ նաև ժամկետային սահմանափակում ենթադրում աշխատողի համար, ինչը նշանակում, է որ աշխատողը պետք է վստահ լինի, որ մինչև այդ ժամկետի լրանալն իր նկատմամբ կարգապահական տույժ չի կիրառվի և գիտակցի, որ սահմանված ժամկետում բացատրություն չներկայացնելու դեպքում՝ այն կարող է կիրառվել նաև առանց բացատրության: Դատարանն արձանագրել է, որ տվյալ դեպքում չեն պահպանվել օրենքի վերոհիշյալ կետերը: Լ.Մ.-ից բացատրություն պահանջելու՝ դպրոցի տնօրենի գրության մեջ բացատրություն ներկայացնելու հստակ ժամկետ նշված չէ:Նման պայմաններում դատարանն արդարացի է համարել Լ.Մ.-ի այն փաստարկը, որ չունենալով գրավոր բացատրության համար ժամկետային սահմանափակումներ, զրկվել է նման բացատրություն ներկայացնելու հնարավորությունից, իսկ երբ ցանկացել է ներկայացնել այն, կարգապահական տույժը՝ խիստ նկատողության ձևով արդեն իսկ կիրառված է եղել: Այս ամենից դատարանը եզրահանգել է, որ Լ.Մ․-ի նկատմամբ կարգապահական տույժը կիրառվել է օրենքի խախտմամբ. գործատուն նրան չի տրամադրել ողջամիտ ժամկետ՝ գրավոր բացատրություն ներկայացնելու համար՝ խախտելով ՀՀ ԱՕ-ի 226-րդ հոդվածը և վճռել անվավեր ճանաչել Լ.Մ.-ին կարգապահական տույժի ենթարկելու՝ Հաղարծինի միջնակարգ դպրոցի տնօրենի հրամանը: Լ.Մ․-ն դատական կարգով վիճարկել է նաև Հաղարծինի միջնակարգ դպրոցի տնօրենի 2019 թվականի նոյեմբերի 4-ի հրամանը՝ իր նկատմամբ խիստ նկատողություն՝ կարգապահական տույժ կիրառելու մասին այն բանի համար, որ Լ.Մ.-ն այդ հրամանի վրա ծիծաղող դիմապատկեր (սմայլիկ) էր փակցրել։ Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը դատավոր Ա․ Կուրեխյանի նախագահությամբ 2020 թ. մարտի 13-ի վճռով բավարավել էր այս հայցը նույնպես։ Հավելենք, որ Լ.Մ.-ի հետ տեղի ունեցած միջադեպն այսքանով չի ավարտվում: Նա ՀՔԱՎ գրասենյակին տեղեկացրել է, որ 2019 թ. նոյեմբերի 14-ին Հաղարծինի միջնակարգ դպրոց է այցելել Տավուշի մարզի ոստիկանապետը՝ մի խումբ ենթակաների հետ՝ հանդիպելու և «դաստիարակչական աշխատանքներ տանելու» այն ուսուցիչների հետ, ովքեր հանդգնել են բարձրաձայնել իրենց աշխատանքային իրավունքների խախտման դեպքերի մասին՝ իրավասու ատյաններին: Ոստիկանները, մասնավորապես, անդրադարձել են դպրոցում արձանագրված չարաշահումների փաստով հարուցված քրեական գործերին ու նախատինքի խոսքեր ասել բոլոր այն ուսուցիչներին, ովքեր փորձել են տեր կանգնել իրենց աշխատանքային իրավունքներին և բարձրաձայնել են այդ մասին:Հաղարծինի դպրոցի տնօրենն այդ հանդիպման ընթացքում չի շրջանցել Լ.Մ.-ին կարգապահական տույժ հայտարարելու և այդ փաստաթղթի վրա սմայլիկ փակցնելու՝ Լ.Մ-ի արարքի մասին թեման, ինչին ի պատասխան՝ Տավուշի մարզի ոստիկանապետն ասել է. «Թարգեք, թարգեք, արդեն 2 տարի է սա եփում է, հիմա արդեն եռում է, եռալու ընթացք է, թարգեք, թե չէ տխուր կլինի մի երկու հոգու համար», ինչից Լ.Մ.-ն սպառնալիք է զգացել՝ ենթադրելով, որ մարզի ոստիկանապետի այցն ի պաշտպանություն տնօրենի է և իրեն սաստելու նպատակ ունի: Այս միջադեպի մասին 2019 թ.-ին ՀՔԱՎ գրասենյակը համապատասխան գրությամբ դիմել է ՀՀ ոստիկանապետի ժամանակավոր պաշտոնակատարին՝ խնդրելով իրականացնել ծառայողական քննություն և իրավախախտում կատարած անձանց ենթարկել պատասխանատվության: Գրությանը Ոստիկանության ներքին անվտանգության վարչությունից պատասխանել են, որ ուսումնասիրելով միջադեպի հանգամանքները, պարզել են, որ ոստիկանության աշխատողները կարգապահական բնույթի որևէ խախտում թույլ չեն տվել, հետևաբար՝ նպատակահարմար չէ ծառայողական քննություն հարուցելն ու ծառայողական քննություն անցկացնելը: ՀՔԱՎ գրասենյակը, ոչ պատշաճ համարելով սույն գործով ոստիկանության ձեռնարկած գործողությունները, 2020 թ. մարտի 9-ին նոր գրությամբ է դիմել ՀՀ ոստիկանապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Արման Սարգսյանին՝ վերահաստատելով իր այն դիրքորոշումը, որ անհրաժեշտ է իրավական գնահատական տալ հանցագործության մասին հաղորդում տված ուսուցիչների նկատմամբ հետապնդում իրականացրած պաշտոնատար անձանց գործողություններին, սույն դեպքի առիթով հարուցել ծառայողական քննություն և պատասխանատվության ենթարկել իրավախախտ պաշտոնատար անձանց: ՀՔԱՎ գրասենյակը միաժամանակ չի զլացել գրությամբ տեղեկացնել Ա. Սարգսյանին, որ դպրոցների ներսում միջանձնային հարաբերությունները կարգավորելու իրավասություն ոստիկանության ներկայացուցիչները չունեն: Համաձայն «Հանրակրթության մասին» և «Պետական ոչ առևտրային կազմակերպությունների մասին» օրենքների՝ դպրոցների լիազոր մարմինները մարզպետարաններն են, հետևաբար՝ նրանք են իրավասու՝ ապահովելու դպրոցների բնականոն ու պատշաճ գործունեությունը, մինչդեռ Լ.Մ․-ի հայտնած տեղեկություններից ակնհայտ է, որ Տավուշի մարզի ոստիկանապետն, այցելելով դպրոց, իրեն վերապահել է հանրակրթական դպրոցի լիազոր մարմնի իրավասություններ և հորդորել ուսուցիչներին վերջ դնել դպրոցում տիրող լարված մթնոլորտին: Ելնելով վերոշարադրյալից՝ ՀՔԱՎ գրասենյակը ՀՀ ոստիկանապետի ժամանակավոր պաշտոնակատարից ակնկալում է քննության առնել գրության մեջ նշված հանգամանքները, նշանակել ծառողական քննություն ու պատասխանատվության ենթարկել իրավախախտում թույլ տված պաշտոնատար անձանց: ՀՀ ոստիկանապետի ժամանակավոր պաշտոնակատարին հասցեագրված ՀՔԱՎ գրասենյակի մարտի 9-ի գրությանը 2020 թ. մարտի 17-ին դարձյալ նույնաբովանդակ գրությամբ պատասխանել են Ոստիկանության ներքին անվտանգության վարչությունից՝ նշելով որ, արդեն իսկ իրականացված ուսումնասիրությամբ դպրոցի անձնակազմի նկատմամբ «դաստիարակչական աշխատանքների անցկացման» հանգամանքներ փաստող տվյալներ ձեռք չեն բերվել: Տավուշի մարզի ոստիկանապետն իր ենթակաների հետ դպրոց է այցելել բարձրդասարանցիների հետ թրաֆիքինգի և այլ հանցագործությունների կանխարգելման շուրջ զրուցելու, ինչպես նաև ուսուցչական կազմի հետ հանդիպման նպատակով: Ոստիկանության աշխատողները ուսուցիչների հետ զրուցելիս թույլ չեն տրվել ոստիկանության ծառայողի էթիկայի կանոնների կամ կարգապահական որևէ խախտում, ուստի՝ ծառայողական քննություն հարուցելու հիմքեր չկան:

10:15 - 07 ապրիլի, 2020

Դատարանը մեղավոր է ճանաչել ոչ պատշաճ բուժզննության ենթարկված ու զինծառայությանը ոչ պիտանի ճանաչված զորակոչիկին՝ պարտադիր ժամկետային զինծառայությունից խուսափելու համար |hcav.am|

hcav.am: Զորակոչիկ Ա. Դ.-ի իրավունքների խախտմամբ կայացված դատավճիռը ՀՔԱՎ գրասենյակի փաստաբանը բողոքարկել է ՀՀ քրեական վերաքննիչ դատարան 2016 թվականից ՀՔԱՎ գրասենյակն զբաղվում է վանաձորցի Ա. Դ.-ի իրավունքների պաշտպանությամբ, ով, չնայած առողջական խնդիրներին, ճանաչվել է պիտանի զինծառայությանը՝ սահմանափակումով: Համաձայն չլինելով Կենտրոնական բժշկական հանձնաժողովի եզրակացությանը՝ Ա.Դ.-ը չի մեկնել զինծառայության: 2016 թ. սեպտեմբերին նրա նկատմամբ հարուցվել է քրեական գործ: Իրավական աջակցության նպատակով նա դիմել է ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակ: Լոռու մարզի 1-ին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանում Ա. Դ.-ի շահերը ներկայացնող ՀՔԱՎ փաստաբաններ Սյուզաննա Սողոմոնյանը, ապաև Հայկ Հակոբյանը, գործի նյութերի ուսումնասիրությամբ պարզել են, որ 2016 թ. զորակոչի ժամանակ Ա․Դ.-ը առողջական վիճակի պատշաճ ու համալիր հետազոտություններ չի անցել, ինչն էլ հիմք է հանդիսացել, որ քաղաքացին չհամաձայնի Կենտրոնական բժշկական հանձնաժողովի որոշման հետ ու չմեկնի զինծառայության։ 2020 թվականի փետրվարի 7 –ին Լոռու մարզի 1-ին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանը՝ նիստը նախագահող դատավոր Մուշեղ Հարությունյանի գլխավորությամբ, կայացրել է վճիռ՝ մեղավոր ճանաչելով Ա. Դ.-ին՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 327-րդ հոդվածի 1-ին մասով (Ժամկետային զինվորական կամ այլընտրանքային ծառայությունից, վարժական հավաքներից կամ զորահավաքներից խուսափելը…1. Ժամկետային զինվորական կամ այլընտրանքային ծառայության հերթական զորակոչից, վարժական հավաքից կամ զորավարժանքից խուսափելը՝ այդ ծառայությունից ազատվելու՝ Հայաստանի Հանրապետության օրենսդրությամբ սահմանված կարգով հիմքերի բացակայության դեպքում) նախատեսված հանցագործության կատարման մեջ և դատապարտել ազատազրկման՝ 1 տարի ժամկետով: Պատիժը պայմանականորեն չի կիրառվել: Սահմանվել է փորձաշրջան՝ ՀՀ ՔՕ 70-րդ հոդվածի համաձայն (Պատիժը պայմանականորեն չկիրառելը): Ա. Դ.-ի վարքագծի նկատմամբ վերահսկողությունը դրվել է Արդարադատության նախարարության պրոբացիայի պետական ծառայության՝ զորակոչիկի բնակության վայրի համապատասխան ստորաբաժանման վրա, միաժամանակ կիրառվել խափանման միջոց՝ ստորագրություն չհեռանալու մասին: ՀՔԱՎ գրասենյակի փաստաբան Հայկ Հակոբյանը 2020 թ. մարտի 2-ին վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել՝ պահանջելով բեկանել Լոռու մարզի 1-ին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի 2020 թ. փետրվարի 7-ի դատավճիռն ու արդարացնել Ա.Դ -ին՝ նրան մեղսագրված արարքում՝ հանցակազմի բացակայության հիմքով: Հ. Հակոբյանը գտնում է, որ Լոռու մարզի 1-ին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանը կայացրել է չհիմնավորված վճիռ՝ թույլ տալով դատական սխալ՝ նյութական ու դատավարական իրավունքի խախտում, ինչն էլ ազդել է գործի ելքի վրա: Մասնավորապես՝ վարույթն իրականացնող մարմինը գործով մի շարք կարևոր հանգամանքներ պարզելու ուղղությամբ չի իրականացրել պատշաճ քննություն, չի պարզել՝ որքանո՞վ են իրավաչափ եղել Կենտրոնական բժշկական հանձնաժողովի գործողությունները: Ա.Դ-ի գործով նշանակված և անցկացված դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությամբ հաստատվել է, որ նա զինծառայությանը պիտանի չէ: 2018-ին նշանակված փորձաքննության արդյունքներով, կան բավարար հիմքեր պնդելու, որ 2016 թ.-ի ամառային զորակոչին ևս, Ա.Դ-ը պետք է ճանաչվեր ոչ պիտանի զինծառայությանը, այնինչ նրա նկատմամբ հարուցվել է քրեական գործ: Հայկ Հակոբյանի այս պնդման հիմքում մի շարք անհերքելի փաստեր կան: Թե՛ 2018թ.-ի, թե՛ 2016թ.-ի ամառային զորակոչերի ժամանակ Ա.Դ.-ն ողնաշարի գոտկասրբանային հատվածի հետ կապված ունեցել է նույն բողոք-գանգատները, ավելին՝ 2016թ.-ի զորակոչից հետո նրա առողջական վիճակում որևէ դրական փոփոխություն չի նկատվել, նա որևէ բժշկական միջամտության չի ենթարկվել, չի ստացել բուժում, մինչդեռ, եթե 2016թ.-ին անցներ ողնաշարի գոտկասրբանային հատվածի ՄՌՏ հետազոտություն, հենց միայն այդ արդյունքներով կճանաչվեր ոչ պիտանի զինծառայությանը: Ստացվում է, որ դեռ 2016թ.-ին չի իրականացվել նրա առողջական վիճակի պատշաճ բուժզննություն:Բացի այս, ՀՔԱՎ գրասենյակի փաստաբանը վերաքննիչ բողոքում նաև համոզմունք է հայտնել, որ մինչ անձի արարքում զինծառայությունից խուսափելու հատկանիշների առկայության կամ բացակայության մասին դատողություն անելն, անհրաժեշտ է ժխտել կամ հաստատել նրա մոտ ժամկետային զինծառայությունից ազատվելու՝ ՀՀ օրենսդրությամբ սահմանված հիմք(եր)ի առկայությունը կամ բացակայությունը: Ա.Դ.-ի դեպքում հաստատվել է ժամկետային զինծառայութունից ազատվելու՝ օրենքով սահմանված հիմքը, այն է՝ առողջական վիճակ, որի պատճառով ոչ պիտանի է ճանաչվել զինծառայությանը: Նախաքննության և դատաքննության ընթացքում, Ա.Դ.-ն իր ցուցմունքներում մշտապես հավաստել է, որ չի հրաժարվում պարտադիր զինծառայությունից, բայցև համաձայն չէ ԿԲՀ-ի որոշման հետ, որով ճանաչվել է պիտանի զինծառայությանը՝ սահմանափակումով: Ընդ որում Ա. Դ.-ի անհամաձայնությունը եղել է հիմնավոր: ԿԲՀ-ը 2016թ.-ի զորակոչի ընթացքում չի իրականացրել Ա.Դ-ի առողջական վիճակի անհրաժեշտ հետազոտություններ, որոնք օբյեկտիվորեն կարտացոլեին նրա առողջական իրական վիճակը: ՀՔԱՎ գրասենյակի փաստաբան Հ. Հակոբյանը, Վերաքննիչ դատարանի ուշադրությունը հրավիրել է հանգամանքին, որ քրեական պատասխանատվության միակ հիմքն այնպիսի արարք կատարելն է, որ պարունակում է քրեական օրենքով նախատեսված հանցակազմի բոլոր հատկանիշները՝ վկայակոչելով նման գործերով վճռաբեկ դատարանի իրավական դիրքորոշումներից՝ ՀՀ ՔՕ 327-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված հանցակազմի օբյեկտիվ և սուբյեկտիվ կողմերի վերաբերյալ, և ներկայացրել է բոլոր այն փաստերը, որոնք վկայում են Ա.Դ.-ի գործով հանցակազմի և՛ օբյեկտիվ, և՛ սուբյեկտիվ կողմերի ակնհայտ բացակայությունը: Ա.Դ-ն չի խուսափել զորակոչվելուց, մշտապես ներկայացել է զինկոմիսարիատ և պատրաստակամություն հայտնել զինծառայության մեկնելու. «Անվիճելի է, որ Ա.Դ-ը մշտապես ներկայացել է իր հաշվառման վայրի զինկոմիսարիատ, այնտեղից տրված ուղեգրերով անցել բազմաթիվ բուժհետազոտություններ: Անհերքելի է նաև այն, որ նա մշտապես ներկայացել է վարույթն իրականացնող մարմին, մշտապես մասնակցել թե՛ նախաքննության, թե՛ դատաքննության ընթացքում նշանակված բոլոր դատաբժշկական փորձաքննություններին, ներկա գտնվել բոլոր դատական նիստերին: Այս ամենն ակնհայտորեն վկայում են, որ Ա.Դ-ի գործում բացակայում է քննության առարկա հանցագործության օբյեկտիվ կողմը»,- ասում է Հայկ Հակոբյանը:Ինչ մնում է սուբյեկտիվ կողմին՝ Հակոբյանը հղում է արել «Զինվորական ծառայության և զինծառայողի կարգավիճակի մասին» ՀՀ օրենքի 21-րդ հոդվածի 1-ին մասին, որով պարտադիր զինծառայությունից ազատվում է այն քաղաքացին, ով առողջական վիճակի պատճառով ճանաչվել է ոչ պիտանի զինծառայությանը: Այնինչ՝ այս գործով նախաքննական մարմինն ամբաստանյալի գործողություններին տվել է սխալ քրեաիրավական որակում, դրա հետևանքով հանգել սխալ քրեաիրավական դիրքորոշման՝ արդյունքում Ա.Դ-ին առաջադրել անհիմն մեղադրանք: Դատարանն էլ վճիռ կայացնելիս՝ թույլ է տվել դատական սխալ՝ նյութական իրավունքի խախտում, հաշվի չի առել նաև ՀՀ վճռաբեկ դատարանի նախադեպային որոշումներով արտահայտված իրավական դիրքորոշումները, ինչը նույնպես ազդել է այս գործի ելքի վրա: Վարույթն իրականացնող մարմինն, ամբաստանյալի ցուցմունքներում ներկայացված հանգամանքները պարզելու ուղղությամբ պատշաճ քննություն իրականացնելու փոխարեն, արժանահավատ չի համարել դրանք՝ խախտելով Քրեական դատավարության օրենսգրքի 17-րդ հոդվածի 3-րդ մասի պահանջները՝ (Գործի արդարացի քննությունը… 3. Քրեական հետապնդում իրականացնող մարմինը պարտավոր է ձեռնարկել սույն օրենսգրքով նախատեսված բոլոր միջոցառումները` գործի հանգամանքների բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ հետազոտման համար, պարզել ինչպես կասկածյալի և մեղադրյալի մեղավորությունը հիմնավորող, այնպես էլ նրանց արդարացնող, ինչպես նաև նրանց պատասխանատվությունը մեղմացնող և ծանրացնող հանգամանքները): Հետևաբար, հիմնավոր է փաստաբան Հ. Հակոբյանի պնդումը, որ 2016թ.-ի զորակոչի, ապաև քրեական գործի նախաքննությամբ համալիր ու մանրակրկիտ բուժհետազոտություն չի իրականացվել, իսկ նման հանգամանքներում հնարավոր չէր ապացուցված համարել Ա.Դ-ի մեղքը՝ ՔՕ համապատասխան հոդվածով նախատեսված արարքի կատարման մեջ: 2016թ. ԿԲՀ-ն, առանց լրացուցիչ հետազոտություններ անցկացնելու, հիմնվելով ընդամենը կրկնակի դատաբժշկական հանձնաժողովի փորձաքննության եզրակացության վրա, Ա.Դ-ին նորից պիտանի է ճանաչել զինծառայությանը՝ սահմանափակումով: Փաստաբանի խոսքերով՝ ԿԲՀ-ը զորակոչիկին զինծառայությանը սահմանափակումով պիտանի ճանաչելու համար չի ունեցել անհրաժեշտ ու բավարար հիմքեր, հետևաբար, հիմնավորված չէ, որ ամբաստանյալը զինծառայությունից խուսափել է՝ առանց օրենքով սահմանված հիմքերի առկայության: Դատաքննությունն այդպես էլ չի ապացուցել վերոհիշյալ հոդվածով նախատեսված հանցագործության կատարումն ամբաստանյալի կողմից, ինչն իր հերթին ազդել է դատավճռի ելքի վրա: Վարույթն իրականացնող մարմինն էլ իր հերթին է թերացել՝ չիրականացնելով պատշաճ քննություն՝ պարզելու որքանո՞վ են ԿԲՀ-ի գործողությունները իրավաչափ եղել: Ավելին՝ մեղադրական եզրակացության հիմքում այն վկաների ցուցմունքներն են, որոնք իրավասություն ունեին եզրակացություն տալու միայն Ա.Դ.-ի առողջական վիճակի վերաբերյալ, ոչ թե որոշելու զինծառայությանը նրա պիտանիության, առավել ևս՝ զինծառայությունից խուսափելու հարցերը: Հետևաբար, վարույթն իրականացնող մարմինը չպետք է հիմնվեր նրանց ցուցմունքների վրա և մեղադրանք առաջադրեր ՔՕ 327-րդ հոդվածի 1-ին մասով, հատկապես, որ այդ ցուցմունքները, ըստ որոնց իբր, Ա.Դ-ին անհրաժեշտ չի եղել ողնաշարի գոտկասրբանային հատվածի ՄՌՏ հետազոտություն, հերքվել են դատաքննության ընթացքում: ՀՔԱՎ գրասենյակի փաստաբան Հ.Հակոբյանը վերահաստատել է իր այն պնդումը, որ ԿԲՀ-ն թերացել է իր գործողություններում, չի իրականացրել ամբաստանյալի առողջական վիճակի օբյեկտիվ ու համակողմանի հետազոտություն և չի ունեցել նրան սահմանափակումով պիտանի ճանաչելու հիմք: Ելնելով նման իրավիճակից՝ պնդել, որ Ա.Դ-ն խուսափել է զինծառայությունից՝ առանց օրենքով սահմանված հիմքերի առկայության, առնվազն անհիմն է: Ամփոփելով վերաքննիչ բողոքում արտացոլված հիմնավորումները՝ Հայկ Հակոբյանը խնդրել է ՀՀ վերաքննիչ դատարանին ամբողջությամբ բեկանել Լոռու մարզի 1-ին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի 2020 թ. փետրվարի 7-ի վճիռը, փոխել այն՝ արդարացնելով Ա.Դ-ին՝ ՀՀ ՔՕ 327-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված մեղադրանքում՝ միաժամանակ ճանաչելով նրա անմեղությունն այդ հոդվածով նախատեսված հանցանքի կատարման մեջ՝ նրան մեղսագրվող արարքում հանցակազմի բացակայության հիմքով:

12:58 - 21 մարտի, 2020