#armVote

2021 թվականի հունիսի 20-ին Հայաստանում կանխատեսվում են խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններ:

2021 թվականի մարտի 18-ին ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ այս որոշումը կայացվել է ՀՀ նախագահի, «Իմ քայլը» խմբակցության, «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության ղեկավար Էդմոն Մարուքյանի ու «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանի հետ քննարկումներից հետո։

ՀՀ Սահմանադրությունը սահմանում է, որ խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններ անցկացնելու համար Ազգային ժողովը պետք է արձակվի, դրա համար վարչապետը պետք է հրաժարական ներկայացնի, որից հետո 2 շաբաթում 2 անգամ անընդմեջ չընտրվի նոր վարչապետ, այնուհետեւ ոչ շուտ, քան 30 եւ ոչ ուշ, քան 45 օր հետո նշանակվեն նոր ընտրություններ։

Այս գործընթացի համար վարչապետը հրաժարական է ներկայացրել 2021 թվականի ապրիլի 25-ին, եւ արդեն մեկ անգամ չի ընտրվել։ Վարչապետի ընտրության հարցով հաջորդ նիստը կգումարվի մայիսի 10-ին։

Քաղաքական մի շարք ուժեր կարեւորում են նախքան ընտրությունները Ընտրական օրենսգրքի փոփոխությունների ընդունումը։ Խորհրդարանական մեծամասնությունը հայտարարել էր, որ Օրենսգրքում փոփոխություններ անելու որոշում ունեն, դրանցից որոշներն արդեն ընդունվել են, մասնավորապես, ռեյտինգային ընտրակարգը վերացվել է։ ԸՕ փոփոխությունների մեծ փաթեթը դեռեւս ընդունված չէ։

Նիկոլ Փաշինյանը մանրամասներ պատմեց իր և Օնիկ Գասպարյանի հարաբերությունների մասին

Հունիսի 20-ի ընտրություններից մեկ օր անց արձանագրվելու է, որ Հայաստանում հեղափոխությունը շարունակվել է, սակայն թավշյա մանդատը փոխարինվելու է պողպատյա մանդատով: Այս մասին Աչաջուրում ընտրողների հետ հանդիպմանն ասաց «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ցուցակը գլխավորող, ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը: «Մեզ մեղադրում են, որ հեղափոխությունից հետո մենք բավարար կոշտ չենք եղել: Սակայն դա այդպես էր, որովհետև 2018-ին մենք կանգնեցին ձեր առաջ ու ասեցինք, որ դա սիրո ու համերաշխության հեղափոխություն է: Մենք ձեզ խոստում ենք ունեցել տված: Ամենավատ բանն է, որ մարդկանց դատապարտում են անձնական որոշումներով, որովհետև պետք չէ հույսը դնել անձանց վրա, պետք է հույսը դնել ինստիտուտների վրա, ու մենք ձգտել ենք հասնել հենց ինստիտուցիոնալ կայացման: Ինստիտուցիոնալ կայացման ճանապարհը բավականին երկար ճանապարհ է, իսկ հունիսի 21-ից մենք հաստատելու ենք իրավունքի ու օրենքի դիկտատուրա, որովհետև այս երեք տարիներին այդ ինստիտուցիոնալ կայացման վրա այնքան ենք աշխատել, որ հիմա այդ ինստիտուցիոնալ մեխանիզմները՝ դատական համակարգից սկսած մինչև մնացած բոլոր համակարգերը, պետք է սկսեն աշխատել», - ասաց Փաշինյանը՝ հավելելով, որ ամենաաբսուրդ մեղադրանքն այն է, որ իրենց ասում են, թե իրենք թույլ իշխանություն են: «Իրականում մենք թույլ իշխանություն չենք, և դրա ապացույցը այն է, որ այն ամենի միջով, որ մենք անցանք, ոչ մի ուրիշ իշխանություն դրան չէր դիմանա: Իհարկե, մենք հասկանում ենք, որ առաջին հերթին ձեր շնորհիվ ենք դիմացել», - ասաց վարչապետի պաշտոնակատարը՝ դիմելով աչաջուրցիներին: Փաշինյանը մանրամասներ պատմեց նաև ԳՇ նախկին շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյանի հետ իր հարաբերությունների մասին. «Իմ՝ վարչապետ դառնալուց Օնիկ Գասպարյանը եղել է ԳՇ պետի առաջին տեղակալ՝ գեներալ-մայորի կոչումով: Հետագայում իմ միջնորդությամբ իրեն շնորհվել է գեներալ-լեյտենանտի կոչում, իսկ պատերազմի ժամանակ, իմ նախաձեռնությամբ, գեներալ-գնդապետի կոչում: Երբ ես միջնորդել եմ իրեն ԳՇ պետ նշանակելու, ես իրեն ասել եմ՝ Օնիկ,ես մենակ մի բանից եմ վախենում, իմ կարծիքով՝ դու նախկին իշխանությունների հետ ամուր կապեր ունես: Ինքը պատասխանել է, որ ոչ՝ խնդիր չունես, մի անհանգստացիր: Ես Օնիկին վստահել եմ հարազատ եղբոր նման, ես իր ասածները երբեք կասկածի տակ չեմ դրել: Պատերազմի ընթացքում մենք եկել ենք այն եզրակացության, որ ես պետք է լսեմ միայն իր ասածը: Սակայն հետագայում՝ նոյեմբերի 20-ին, Օնիկը Սյունիքի մարզում հանդիպում է որոշ շրջանակների հետ, ինչ-ինչ պատճառով ճանապարհին հեռախոսային խոսակցություն է ունենում Սերժ Սարգսյանի հետ, այս ընթացքում իմ մասին ամենավերջին բառերն են ասում, հետո պայմանավորվում են, որ պետք է իրար հետ հանդիպեն: Այդ երեկոյան Օնիկի նախաձեռնությամբ մենք հանդիպում ենք Կոնդի առանձնատանը: Այստեղ նա ինձ հորդորում է հրաժարական տալ: Ես էլ հորդորում եմ իրեն քնել, հանգստանալ ու մոռանալ այդ խոսակցությունը: Ես ասում եմ, որ անկախ ամեն ինչից՝ ուզում եմ իրեն լիարժեք վստահել: Դրանից հետո զգում եմ, որ քաղաքական ազդեցություններ կան ԳՇ-ի նկատմամբ, որից հետո ի հայտ են գալիս դրվագներ, որոնցից ես համոզվում եմ, որ շատ բաներ պատերազմի ժամանակ ինձ ճիշտ չեն զեկուցվել: Այդ ճիշտ չզեկուցվելու արդյունքում ի հայտ են գալիս խնդիրներ: Ես կրկին հորդորում եմ Օնիկին դուրս գալ այդ տրամաբանությունից: Հետո ինձ համար ակնհայտ է դառնում, որ ԳՇ-ն քայլ առ քայլ անցնում է ընդդիմության շարքերը: Վերջերս լուրեր են տարածվում, թե իբր ես նոյեմբերի 9-ի երեկոյան հայտարարությունը ստորագրելիս մղվել եմ ստորագրելու այդ տխրահռչակ թուղթը՝ Բարխուդարլու, Խրեմլու, այդ բոլոր փաթեթները միասին, ու թե իբր Օնիկն է ինձ հորդորել, զգուշացրել ու թույլ չի տվել, որ թուղթն այդ տարբերակով ստորագրեմ: Իրականությունն ուղիղ հակառակն է: Տասը մարդու ներկայությամբ Օնիկն ասել է, որ պետք է այն ստորագրել: Ես այդ ժամանակ էլ չեմ մեղադրել իրեն, համարել եմ, որ այդ մարդն այդպես է մտածել: Ես իրեն ուրիշ բանի մեջ եմ մեղադրում, որ հիմա հետահայաց հակառակ լուրերն է տարածում: Ինչո՞ւ: Ես ուղղակի ասել եմ՝ ոչ, դա բացառված է, չեմ ստորագրելու էս տարբերակով փաստաթուղթը: Ինչո՞ւ է տարածվում հակառակ լուրը: Ինչո՞ւ է դա արվում: Ու հիմա վերլուծությունն ինձ լրիվ այլ հետևությունների է բերում: Կարո՞ղ է ընթացս ոչ թե ինչ-որ մտահոգության պատճառով էր ինքն ինձ ասում ստորագրի, այլ ինքը մտածում էր, որ ինչքան վատը լինի էդ թուղթը, այնքան ավելի մեծ հնարավորություն կա, որն դա քաղաքական պայթյուն կառաջացնի և կքշի-կտանի մեր կառավարությանն, այդ թվում՝ ինձ: Այն ժամանակ նման բան իմ մտքով էլ չէր անցնի: Ես իրեն անվերապահորեն եմ վստահել: Սակայն հիմա եմ հետահայաց վերլուծելով նման բան մտածում»:

19:54 - 11 հունիսի, 2021

Ոչ ոք շատ ձայն չի հավաքելու․ Հայաստանում չկա նման քաղաքական ուժ, որը մեծամասնություն ստանա․ Արամ Մանուկյան

Զարգացումներ կարող են լինել և Հայաստանը չունի իմունիտետ, մեծ առումով չունի դաշնակիցների խումբ, չունի դիվանագիտություն, որոնք կարող են կաշկանդել բացասական զարգացումները։ Ավելին ասեմ, հնարավոր է նույնիսկ շատ նպաստավոր պայմաններ ստեղծվեն բախումների, հակամարտության, միգուցե նաև ֆիզիկական ուժ կիրառելու և դա ուղղակիորեն կթուլացնի Հայաստանը, էլ չեմ ասում ինչքան թույլ է, որը արտաքին միջամտությունների լուրջ հիմք կարող է հանդիսանալ։ Մենք 1994 թվականին հենց նույն վիճակում էինք Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում, Էլչիբեյի ներքին ոչ սթափ քաղաքականությունը նպաստեց նրան, որ մենք հաջողություններ գրանցենք Ղարաբաղում։ Նույնը տեղի ունեցավ Վրաստանում։ Միշտ, երբ երկրի ներքին անկայունությունը խախուտ է, արտաքին ուժերի համար հնարավորություն է ստեղծվում այդպիսի ներթափանցումներ անելու։ Այս մասին civilnet.am-ի հետ զրույցում ասաց ՀԱԿ անդամ Արամ Մանուկյանը։ Խոսելով Հայաստանում ստեղծված անվտանգային խնդիրների և դրանց հանարվոր բացասական զարգացումների մասին Մանուկյանը շեշտեց, որ առաջիկա ընտրությունների երկու հիմանական խաղացողներն իր կարծիքով նպաստում են այդ զարմացումներին։ «Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքականությունը ներսում և դրսում պարարտ հող է ստեղծում դրա համար այս հռետորաբանությունը, արտահայտությունները, քայլերը, քայքայված, քանդված կառավարությունը, սա լրջագույն ազդանշան են այդպիսի քայլերի գնալու, իսկ մյուս կողմն էլ ռեվանշի մտած, ոչ մի բարոյական արգելք չունեցող, զուտ անձնական ամբիցիաների վրա հիմնված քաղաքականություն ու քարոզարշավ է տանում։ Չի բացառվում, որ ընտրությունների օրը կամ հաջորդ օրերին սրացումներ լինեն, մի բան ակնհայտ է, որ ոչ ոք շատ ձայն չի հավաքելու, Հայաստանում չկա նման քաղաքական ուժ, որը մեծամասնություն ստանա։ Դա արդեն անկայունության հիմք է, և սրանից ելնելով է, որ մենք մտանք ընտրապայքարի մեջ, փորձելով հասկացնել մեր հասարակությանը, որ այս երկու ուժերի բախումը, որոնք բացարձակ քաղաքական չեն, չկա այստեղ ոչ ծրագրի, ոչ մտքերի բախում, կա զուտ անձնական վրեժի և իշխանությունը ցանկացած գնով պահելու մոլուցք, և այս դեպքում հարկավոր է ունենալ սթափության խոսք, երրորդ ուժ, երրորդ տեսակետ, որը հասարակությանը հասկացնի որ այս երկուսի ոչ գաղափարական բախումից մեր երկիրը չի շահելու։ Այս դեպքում սթափության խոսքը պետք է աշխատի, լրջանանալու մեսիջը հասցնենք հասարակությանը և փորձենք սթափության բերել քվեարկողներին, քաղաքական ուժերին անիմաստ է։ Անիմաստ է այսօր Փաշինյանին բացատրել այն վտանգները, որոնք մեր առջև կանգնած են, Քոչարյանին առավել ևս »,- հավելեց Մանուկյանը։ ՀԱԿ անդամի խոսքով շատ լուրջ անելիք ունեն մտավորականները, մարդիկ, ովքեր կարող են կենտրոն հանդիասանալ, իրենց շուրջը հավաքել այլոց։ Մանուկյանն ընդգծեց, որ դժվարությունը նրանում է, որ ժամանակը կարճ է, եթե իրենք ունենային ավելի շատ ժամանակ և ավելի հնարավորություններ՝ ֆինանսական, մամուլի և ալն, հանգիստ կարելի էր հասցնել քաղաքացիներին, այդ խնդիրը լուծել, որ հանկարծ բախումների չգնանք։ «Որպեսզի պատմական կտրվածքով այս պարտությունը ճշգրիտ բանաձևենք պետք է հետևյալ փուլերը հաշվի առնենք․ եր այս պատմությունը սկսվեց 1998-ից , մեր մոտեցումները փոխվեցին, իդեալոգիան փոխվեց, ռեալությունը, հաշվարկները փոխարինեցին արկածախնդրությանը, պոռոտախոսությանը, ականջահաճո հայտարարություններին և գնաց բանակի ոչնչացում, թալան։ Այդ ժամանակ մեր երկրի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը, իշխանությունը երկիրը ավազ դարձրեց, թուլացրեց և այդ ավազի վրա կառուցեցին իրենց տները, դղյակները։ Այսօր Հայաստանի գեներալների մի մեծ մասը Հայաստանի ամենահարուստենրն են։ Դա տեղի է ունենում այն դեպքում, երբ բանակն ուտում ես։ 1998 թվականից սկսած Ռոբերտ Քոչարյանի և Սերժ Սարգսանի վարած քաղաքականությունը և՛ ներքին կոռուպցիոն առումով, և՛ ոչ հաշվարկային քաղաքականություն վարելու և դիվանագիտական առումով աջակցիներ չհավաքելու քաղաքականությունը բերեց մոտեցրեց նրան, ինչը փոխանցվեց Նիկոլ Փաշինյանին։ Նիկոլ Փաշինյանի պատմական, քաղաքական սխալն այն էր, որ ինքն այս իրողության հետ հաշվի չնստեց։ Բացարձակ հաշվի չնստեց, երբ 2017 թվականին իր սեղանին կար ամբողջ վիճակագրությունը, ուժերի հարաբերակցությունը կար իր սեղանին, 2018 թվականից Ռուսաստանը մեզ առաջարկում էր փոխզիջումային բանաձևը՝ Լավրովի պլանը, և նաև եռանախագահությունն էր արդեն ստիպում այդ փաստաթղթին ընդառաջ գնալ։ Նիկոլ Փաշինյանի սխալը իրողության հետ հաշվի չնստելն էր, հոգեբանները բացել են իր հոգեբանական կոդը և ասում են, որ ինքը մի խնդիր ուներ՝ անցնել Լևոն Տեր- պետրոսյանին, և խաղարույք դրեց,կստացվի՝ կստացվի, չի ստացվի՝ չի ստացվի։ Արդյունքում մենք ունեցանք պատմական, հոգեբանական, հնարավորությունների պարտություն և կանգնեցինք ծանր վիճակի առաջ։ Մյուս սխալն այն էր, որ նույն բաները իրեն առաջարկվում էին նաև պատերազմի ժամանակ, բայց նա նորից չգնաց դրան»,- եզրափակեց Մանուկյանը։

17:45 - 11 հունիսի, 2021