Մարտի 1

Մարտի 1-ի լույս 2-ի իրադարձություններ, զանգվածային բողոքի գործողություններ, անկարգություններ, ոստիկանության հետ բախումներ, որոնք տեղի են ունեցել 2008 թվականի մարտի 1-ի լույս 2-ին Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երեւանի կենտրոնում: Իրադարձությունների հետեւանքով զոհվեց 10 (2 ոստիկան, 8 քաղաքացիական անձ) եւ վիրավորվեցին հարյուրավոր մարդիկ: Մայրաքաղաքում հաստատվեց արտակարգ դրություն 1 ամիս ժամկետով: Իրադարձությունները սկսել էին ակտիվորեն զարգանալ փետրվարի 20-ից, երբ Հայաստանի Հանրապետության առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողմնակիցները Ազատության հրապարակում հիմնեցին շուրջրյա ճամբար եւ սկսեցին կազմակերպել հանրահավաքներ, բողոքի այլ գործողություններ:

Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն ու նրա կողմնակիցները չէին ընդունում ընտրությունների արդյունքները եւ պնդում էին, որ նախագահ է ընտրվել Լ.Տեր-Պետրոսյանը: Մարտի 1-ի իրադարձությունների առանձին դեպքերով կայացվել են դատավճիռներ, սակայն մինչեւ օրս ամբողջական դեպքերի վերաբերյալ չի եղել դատական գործընթաց: Տարբեր քաղաքական ուժեր, հասարակական շրջանակներ այս իրադարձությունների վերաբերյալ ունեն ոչ միանշանակ դիրքորոշում: Որոշները մեղադրում են այն ժամանակվա գործող իշխանություններին, իսկ ոմանք էլ ցույցերը կազմակերպողներին՝ ի դեմս Լեւոն Տեր Պետրոսյանին ու նրա նախընտրական շտաբի ներկայացուցիչներին:

«Մարտի 1»-ի գործի` հատկապես կարևոր հանգամանքները նախաքննության գաղտնիքի անվան տակ հանրությունից թաքցվում են, դրանք պետք է պարզաբանվեն. Գևորգ Կոստանյանը վերադառնում է |pastinfo.am|

pastinfo.am: ՀՀ նախկին գլխավոր դատախազ Գեւորգ Կոստանյանը հայտարարել է, որ պատրաստ է վաղը եւեթ վերադառնալ և հրապարակային պատասխանել նախաքննական մարմնի բոլոր հարցերին: Գ.Կոստանյանի հայտարարությունն ամբողջությամբ ստորև․ «Հայտարարություն Հարգելի քաղաքացիներ. Չնայած այն հանգամանքին, որ ինձ առաջադրված մեղադրանքը զուրկ է որևէ իրավական, տրամաբանական և առարկայական հիմքից, հայտնում եմ իմ պատրաստակամությունը վաղը ևեթ վերադառնալ Հայաստան և հրապարակային պատասխանել նախաքննական մարմնի բոլոր հարցերին: Ընդորում, որպեսզի դա արվի հրապարակային և մեր հասարակությունը հասկանա իրականում ինչ է տեղի ունենում, առաջարկում եմ կազմակերպել հրապարակային քննարկում ՀՀ վարչապետի մոտ կամ իր մասնակցությամբ ուղիղ հերառձակմամբ՝ ՀՀ ՀՔԾ պետի և Գլխավոր դատախազի, իրավաբան գիտնականների և միջազգային փորձագետների մասնակցությամբ: Միաժամանակ, նկատի ունենալով Մարտի 1-ի գործի մասշտաբայնություը, այդ թվում՝ հենց իշխանությունների կողմից տարբեր միջազգային հարթակներում այդ հարցի միակողմանի ներկայացվածությունը, գտնում և պնդում եմ նաև, որ այդ հրապարակային քննարկմանը հրավիրվեն և մասնակցեն ՀՀ-ում ԵԽ և ԵՄ ներկայացուցիչները և այլ դեսպաններ (Եթե իշխանությունները դժվարություն կունենան Հայաստանում ԵԽ և ԵՄ և այլ դեպաններին կամ միջազգային իրավաբանների ներկայությունը այդ խորհրդակցությանը հրավիրելու հարցում, ես կապահովեն վերջիններիս ներկայությունը:) Քննարկմանը մասնակցողների թիվն ու անձանց ընտրությունը թողնում եմ ՀՀ վարչապետի հայեցողությանը: Թեև ես կողմնակից չեմ քրեական գործերը հրապարակայնորեն քննարկելուն, այնուամենայնիվ, հարցերին հրապարակային պատասխանելու իմ պահանջը պայմանավորված է երկու հիմնական պատճառով՝ 1. Մարտի 1-ի գործի հասարակական քննարկումը ընդգծված և միակողմանի հրապարակայնությամբ, այդ թվում՝ միջազգային հարթակներում և տարբեր երկրրների դեսպանների մակարդակով, 2. իրավապահ մարմինների ներկայիս գործելաոճով: Իրավապահ մարմինները ԶԼՄ-ներով առանց որևէ հիմնավորում ունենալու, հրապարակում են մեղադրանք առաջադրելու որոշումներ և այլ դատավարական փաստաթղթեր, իսկ իշխանական լրատվամիջոցները բացառապես միակողմանի լուսաբանելու միջոցով հասարակության մոտ ստեղծում են կոնկրետ մարդկանց մեղավորության տպավորություն, պատրանք՝ թաքցնելով իրական հանգամանքները, ինչն եղավ նաև իմ դեպքում: Ի հարկե, ես կարող եմ այն ամենը, ինչը ցանկանում եմ հայտնել, գտնվելով Հայաստանից դուրս՝ հրապարակել որևէ հայտարարությամբ: Սակայն իմ առաջարկը պայմանավորված է նրանով, որ ես անգամ պատրաստ եմ վերադառնալ լավ գիտակցելով, որ այդ խորհրդակցությունից հետո ինձ կալանավորելու են, բայց մեր հասարակությանը պետք է հարց և պատասխանի միջոցով տեղեկացնել ոչ միայն ինձ մեղադրանք առաջադրելու հիմքերի և պատճառների, այլև՝ Մարտի 1-ի գործի հատկապես կարևոր այն հանգամանքները, որոնք հանրությունից թաքցվում են նախաքննության գաղտնիքի անվան տակ:Հետևաբար, ես առաջարկում և պնդում եմ, որ իրենց իսկ որդեգրած սկզբունքով (բաց և թափանցիկ) Ձեզ պետք է հիմնավորեն իրենց հրապարակած փաստաթղթերի բովանդակությունը, քանի որ առանց որևէ ապացույցի կարելի է անել ցանկացած հայտարարություն և մեղադրել ցանկացածին և ամեն ինչում: Ընդորում, այս իմաստով, իրավապահ մարմինների նախկին «բաց, թափանցիկ, ժողովրդական և հրապարակային» գործելաոճը փոխվեց «նախաքննական գաղտնիք»-ի անվատ տակ: Սակայն այս հարցով նախաքննության գաղտնիք այլևս չկա, քանի որ ՀՔԾ հաղորդագրությամբ հրապարակվել են ոչ միայն գործի հանգամանքները, այլև՝ անգամ վկաների անունները և իրենց ցուցմունքներն ըստ էության: Իսկ թե ինչ ցուցմունքներ են տվել այդ վկաները և ինչի դիմաց, ես կհայտնեմ հրապարակային խորհրդակցության ընթացքում: Ուզում եմ հավատալ, որ Հայաստանի վարչապետը պետք է հատկապես շահագրգռված լինի նման հրապարակային քննարկումով` երկու պատճառով. նախ քանի որ, թափանցիկությունը և ժողովրդի հետ բաց քննարկումն իր կողմից հայտարարվել է, որպես առաջնահերթություն, և երկրորդ` քանի որ նման քննարկումը հնարավորություն կտա նրան գնահատելու իր ենթակայության ներքո գործող իրավապահ մարմինների աշխատանքի պրոֆեսիոնալիզմի մակարդակն ու առանձնասենյակում իրեն զեկուցվող իրավական նրբությունների արժանահավատությունն ու հիմնավորվածությունը: Այսինքն, վարչապետն առնվազն հնարավորություն կունենա համոզվելու, թե իր աշխատասենյակում զեկուցված գործը որևէ կերպ հիմնավորված է, թե՝ ընդամենը հայտարարություններ են:Պատասխանատու ձևով հայտարարում եմ.Եթե նշված հրապարակային քննարկման ընթացքում ՀՀ իրավապահ մարմիններին կհաջողվի ներկայացնել ինձ առաջադրված մեղադրանքը հիմնավորող և հաստատող քիչ թե շատ ողջամիտ գոնե մեկ ապացույց կամ հիմնավորում (չեմ խոսում ապացույցների համակցության մասին) ապա պատրաստ եմ կրել քրեական պատասխանատվություն՝ օրենքի ողջ խստությամբ: Ավելին, հայտարարում եմ նաև. եթե այդ հրապարակային քննարկման ընթացքում ես չկարողանամ իմ ասած ամեն մի բառը հիմնավորել ոչ միայն ՀՀ Սահմանադրությամբ, օրենքներով, միջազգային քրեական իրավունքի դրույթներով և ՄԻԵԴ նախադեպային իրավունքով, այլև՝ առնվազն քրեական իրավունքի հայրենական և այլ երկրների դասագրքերով, ապա, անգամ եթե իրավապահ մարմինները չներկայացնեն որևէ ապացույց իմ մեղավորությունը հիմնավորելու համար, այդ պայմաններում ևս պատրաստ եմ կրել ցանկացած պատասխանատվություն: Քննարկման օրը, ժամը, վայրն ու ձևաչափը հստակեցնելուց հետո պարտավորվում եմ մեկ օր առաջ լինել Հայաստանում: Հ.Գ. Այս առաջարկիս հիմքում ընկած է մի խորքային պատճառ, որի համար ցանկանում եմ հատուկ դիմել նաև Մարտի 1-ի բոլոր տուժողներին և նրանց հարազատներին, ինչպես նաև այս գործի բացահայտմամբ իսկապես մտահոգ մեր քաղաքացիներին. Հարգելիներս. Մի՞թե պարզ չէ, որ ճանապարհը, որով այս պահին գնում է մեր իրավապահ համակարգը, չի պատասխանում այն կարևորագույն հարցին, թե ի վերջո ինչ հանգամանքներում զոհվեցին և վիրավորվեցին Ձեր հարազատները, ովքեր էին իրականում մեղավոր նրանց մահվան մեջ: Սահմանադրական կարգի տապալման համար 12 տարի առաջ մեղադրվում էին այլ անձինք, հիմա՝ բոլորովին այլ անձինք, վաղը, վստահ եմ, պարզվելու է, որ 2008թ սահմանադրական կարգը տապալել են ուրիշները: Սակայն անկախ նրանից, թե ով է տապալել սահմանադրական կարգը և այն տապալվել է, թե՝ ոչ, դա որևէ կերպ չի վերաբերում 10 անձանց մահվան և դրանց մեղավոր անձանց բացահայտման հարցին քանի որ մինչ այժմ որևէ անձի սպանության հանցակազմով որևէ մեկին անգամ մեղադրանք առաջադրված չէ: Ի դեպ չնայած դեռևս նախկինում պարզվել և մեղադրանք է առաջադրվել չորս անձի «Չերյոմուխայից» զոհված 3 անձի մահվան փաստի կապակցությամբ, ներկայիս իրավապահ մարմինները չեն կարողանում անգամ հստակեցնեն այդ մեղադրանքները: Ես վստահ եմ, որ պետական բյուջեի հաշվին զոհերի հարազատներին տրված փոխհատուցումը չի կարող չեզոքացնել մեղավորներին հայտնաբերելու և պատժելու Ձեր մղումը: Մի՞թե չեք տեսնում, որ քրեական գործում տարբեր հնչեղ անուններ ներգրավելով ուղղակի փորձ է կատարվում հանրության ուշադրությունը շեղել Մարտի-1-ի սպանությունների իրական մեղավորներին գտնելու իրենց անկարողությունից կամ ցանկության բացակայությունից: Հայտարարում եմ, որ ցանկության և համապատասխան մասնագիտական կարողությունների առկայության պայմաններում այս շրջանում շատ բան կարելի էր անել 10 զոհերի մահվան հանգամանքների բացահայտման համար, որը, ցավոք, չի արվում: Պատճառները շատ խորն են, և դրա համար է Մարտի 1-ի գործը հատուկ գերքաղաքականացվում: Առաջին պլան են մղվել, ոչ թե մահվան բացահայտման հանգամանքների մասնագիտական քննությունը, այլ տվյալ գործը քաղաքական նպատակներով օգտագործելու և PR-էֆեկտ ապահովելու մարտավարությունը:Ասածս հետևյալն է, եթե իսկապես կա ցանկություն Մարտի 1-ի 10 զոհերի մահվան հանգամանքների բացահայտման ուղղությամբ կատարել իրական քայլեր, և բացահայտել իրական մեղավորներին, ապա, հաշվի առնելով գործի վերաբերյալ բազմաթիվ նոր հանգամանքներ, որոնք առկա չեն եղել իմ պաշտոնավարման ժամանակ, ես պատրաստ եմ իմ մասնագիտական կարողություններով և ունեցած տեղեկատվությամբ աջակցել 10 անձանց մահվան փաստերի և դրանց մեղավորների բացահայտմանը, սակայն հրաժարվել և այսուհետ նույնպես հրաժարվելու եմ մասնակից լինել անբովանդակ բացառապես քաղաքական շոուներին: Ի դեպ, նման շոու մասնակից երբեք չեմ դարձել և չեմ դառնալու ինչպես որպես իրավապահ համակարգի պաշտոնյա, այնպես էլ՝ որպես ՀՀ քաղաքացի, իսկ նման առաջարկներ, պետք է խոստովանեմ, ստացել եմ, սակայն բոլորից հրաժարվել եմ: Անձի մեղավորությունը որոշվում է ոչ թե հեռուստատեսությամբ արված հայտարարությամբ, այլ ապացույցներով: Ես մեր հասարակությունից թաքցնելու ոչինչ չունեմ և եթե իշխանությունները Մարտի 1-ի գործով նույնպես չունեն թաքցնելու որևէ բան և վստահ են, որ իմ նկատմամբ գործով կներկայացնեն իրենց արված հայտարարությունը հիմնավորող գոնե մեկ ողջամիտ ապացույց (չեմ խոսում ապացույցների համակցության մասին) ուրեմն իմ առաջարկը, անկասկած, ընդունելու են: Տեսնենք... Հ.Գ. Ես երբեք չեմ եղել որևէ կուսակցության անդամ, քաղաքականությամբ երբեք չեմ զբաղվել, և ցանկանում եմ ուղղակի բացառապես իրավական հարթության մեջ մեր հասարակությանը տեղեկացնել Մարտի 1-ի 10 զոհերի և իմ անձի վերաբերյալ հայտարարություններին և դրանց հիմնավորումներին: Հարգանքով՝ Գևորգ Կոստանյան»

15:40 - 03 փետրվարի, 2020

«ՀՔԾ-ում շարունակում են 2008-ի իշխանության թելը թելել». Մարտի 1-ի տուժածներն ահազանգում են անարդարության մասին |forrights.am|

forrights.am։ Չնայած Թավշյա հեղափոխությունից հետո Մարտի 1-ի գործը վերաբացվեց ու իշխանությունը որոշում կայացրեց աջակցություն տրամադրել զոհերի հարազատներին ու տուժածներին, գործը քննող ՀՔԾ-ն, պարզվում է, այսօր էլ առաջնորդվում է 2008-ի մարտի 1-ի օրերին Մաշտոցի պողոտայում «խոճկորի ծնոտ» հայտնաբերած Շոթա Վարդանյանի ղեկավարած կենտրոնի դատաբժշկական փորձաքննություններով: Արդյունքում՝ Մարտի 1-ին իրավապահների կողմից խոշտանգված, մարմնական վնասվածք ստացածները, անգամ հաշմանդամ դարձածներից ոմանք այսօր դուրս են մնացել աջակցության ծրագրից: Ընդ որում, այդ օրերին դատաբժշկական եզրակացություններն այնպես էին գրվել, որ որևէ իրավապահ չդատվեց ցուցարարներին խոշտանգելու, հաշմանդամ դարձնելու, անգամ՝ մահվան հասցնելու համար: Հարց է, թե ի՞նչ իմաստ ուներ այսօր գործերը վերաբացել, եթե բժիշկներն ու ոստիկանները 2008-ին ամեն ինչ ճիշտ են արձանագրել: Ավելին՝ ՀՔԾ-ն 2008-ին քաղբանտարկյալներին տրված բժշկական եզրակացությունների հիմքով մերժում է հավատալ այլ բժշկական թղթերի: Մարալիկի բնակիչ, 41-ամյա Ռաջու Պետրոսյանին, որը Մարտի 1-ի առավոտյան Ազատության հրապարակում ոստիկանների կողմից խոշտանգվել է, ՀՔԾ-ում օրերս ասել են, թե չնայած իրեն տուժող են ճանաչում, Պետրոսյանը չի կարող փոխհատուցում ստանալ, քանի որ հիմնվում են Ռաջուի դեմ քրգործի դատաբժշկական եզրակացության վրա, իսկ դրանով իր վնասվածքները թեթև են: «Ես ապշած եմ: Նոր իշխանությունը քննադատում է նախկին իշխանությանը, վերաբացել է Մարտի մեկի գործը, բայց նորից հիմնվում է նախկինների տված դատաբժշկական եզրակացության վրա, որով նրանք ժամանակին կոծկել ու պարտակել են Մարտի մեկի գործը»,-մեզ հետ զրույցում դժգոհեց Պետրոսյանը՝ շարունակելով. «Պարզ է, որ գրել են էնպես, որ ինձ ծեծած ոստիկանների դեմ քրգործ չհարուցվի, հո չէին գրելու, որ ինձ դաժան ծեծի են ենթարկել: Շատ վատ է, որ ՀՔԾ-ում շարունակում են նախկին իշխանության թելը թելել: Կարծում եմ՝ իմ հետ շատ անարդար են վարվել»: Ռաջու Պետրոսյանը 2008թ. մարտի 1-ի առավոտյան իրավապահների կողմից մահակներով ծեծի ու խոշտանգման է ենթարկվել նախ Ազատության հրապարակում, հետո՝ ոստիկանական գազելում ու Կենտրոն ոստիկանության բաժանմունքում: Իսկ կալանավորումից հետո Կոշի գաղութում 10 ամսվա բանտարկությունից հետո նրա մոտ ծնկահոդերի խնդիր ու ռևմատոիդ պոլիարթրիտ հիվանդություն է առաջացել, որն այժմ նրան գամել է սայլակին՝ դարձնելով առաջին կարգի հաշմանդամ: Նա վերջերս մեր կայքի միջոցով դիմել էր հանրությանը՝ օգնության ակնկալիքով, քանի որ վիրահատության համար անհրաժեշտ գումարը չունի: Ռաջուի կինը պատմեց, որ պարտքով գումար է վերցրել առաջին կարգի հաշմանդամ ամուսնուն Երևան՝ ՀՔԾ տանելու համար, իսկ ՀՔԾ-ում ասել են, որ հիմք են ընդունում 2008-ի իշխանության դատաբժշկական եզրակացությունը: «էդ թղթում նշված է, որ վնասվածքները նույնիսկ թեթև չեն, բայց ամուսնուս հետ շատ դաժան են վարվել ու վկաներ եղել են՝ ինչ վիճակում են ամուսնուս տարել մեկուսարան: Իսկ ոստիկանությունում բժիշկները եկել են, տաք ջուր չի եղել, նույնիսկ չեն լվացել վերքերը, թողել, գնացել են»,-պատմեց Ռաջու Պետրոսյանի կինը: Նրա խոսքով՝ ամուսինը երեք օր էդպես մնացել է, հետո բժիշկները եկել, աչքի պոչով նայել ու գրել են. «Չգիտեմ, էլ դրանից ծանրը ոնց պետք է լինի: Ոտքերին են խփել մահակով, էլէկտրաշոկ են կիրառել, արդյունքում այսօր ամուսինս հաշմանդամ է դարձել, չի կարողանում քայլել, ընտանիք պահել, թոշակով ու նպաստով ենք գոյատևում»: Գանգոսկրի կոտրվածքով աչքի հրազենային վիրավորումը ՀՔԾ-ում միջին վնասվածք են համարում 2008 թ-ի մարտի 1-ի ուշ երեկոյան Գրիգոր Լուսավորիչ-Մաշտոց խաչմերուկում աչքի հրազենային վնասվածք ու գանգոսկրի կոտրվածք ստացած Անդրանիկ Հարությունյանը, որն այդ ժամանակ ընդամենը 17 տարեկան է եղել և իրավապահների գործողությունների արդյունքում զրկվել է աչքից, նույնպես զայրացած է, քանի որ անարդար է համարում ՀՔԾ որոշումը իր վերաբացված գործով: Այս դեպքում ՀՔԾ-ն կրկին հավատացել է 2008-ի բժշկական եզրակացությանը ու վերաբացված գործով որոշել, որ Անդրանիկի վնասվածքը ոչ թե ծանր, այլ միջին ծանրության վնասվածք է: Ի դեպ, ոչ զենքը, ոչ կրակողին Մարտի մեկի գործը քննողները մինչ այժմ չեն հայտնաբերել: «Մի քիչ ջղայնացած եմ, մի քիչ հիասթափված, բայց պայքարելու եմ մինչև վերջ»,-ֆեյբուքյան էջում գրել է Անդրանիկը՝ շարունակելով. «2008 թվականի մարտի 1-ն էր: Ինձ միանգամից տարան Մալայան հիվանդանոց, քանի որ աչքս էր վիրավորվել, բուժօգնություն ցույց տվեցին: Նաև ուղեղի ցնցում և կոտրվածքներ ունեի, տեղափոխվեցի Հանրապետական հիվանդանոց, որպեսզի դեմքիս կոտրվածքներիս հետ կապված օգնություն ցույց տային, հետո պետք է վերադառնայի Մալայանի հիվանդանոց, բայց մեր նախկին իշխանության ոստիկանությունը Հանրապետական հիվանդանոցից, բառիս բուն իմաստով, գողացավ ինձ, տարավ դատախազություն»: Ժամանակ անց Անդրանիկին տանում են դատաբժիշկի մոտ՝ Հանրապետական հիվանդանոցի բժշկի գրված թղթով: «Դրա մեջ գրված էր, որ ես բողոքում եմ աչքիս տեսողությունից , իսկ մնացած ամեն ինչ լավ է, էն դեպքում, երբ իրականում ես կորցրել էի իմ աչքի տեսողությունը, բայց դե իրենք Սերժից հրաման ունեին, և ով իրենց համար շահավետ ցուցմունք կտար, կդարձնեին ծանր վնասվածք: Ասեմ, որ ինձ դատաբժիշկը չի նայել, այլ ուղղակի թղթերով գրել է»,-գրել է նա: Մեկ շաբաթ առաջ Անդրանիկը նամակ է գրում ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությանը՝ խնդրելով իրեն նոր փորձաքննության ուղարկել, նաև ներկայացնում իր մի քանի վիրահատությունների թղթերը, որոնցում գրված է, որ աչքը չի տեսնում, ու բժիշկները պայքարում են մյուս աչքի տեսողության համար: Նա հաշմանդամության կարգ ունի ու ազատվել է բանակից՝ աչքի կուրության պատճառով: «ՀՀ հատուկ քննչական ծառայությունը մերժում է ինձ՝ պատճառաբանելով, որ նախկին դատաբժիշկը գրել է ճիշտը: Հիմա ես ի՞նչ անեմ, ո՞ւմ դիմեմ: Մենք ազատվել ենք նախկին իշխանություններից, բայց շարժվում ենք նրանց կեղծ թղթերով: Ում դիմում ենք կոպիտ գցում են իրար վրա»,-դժգոհել է Անդրանիկը՝ հավելելով, որ մենակ ինքը չէ, որ բողոքում է, Մարտի մեկի վիրավորներից շատերը դժգոհում են: Մարտի 1-ին ոստիկանությունում ու բանտում խոշտանգված ու տեսողությունը կորցրածին ՀՔԾ-ն տուժող չի ճանաչում Մարտի 1-ին ոստիկանությունում ծեծի արդյունքում տեսողությունը կորցրած նախկին քաղբանտարկյալ Կարեն Թարխանյանին ՀՔԾ-ն ընդհանրապես հրաժարվել է Մարտի 1-ի գործով տուժող ճանաչել՝ պատճառաբանելով, թե ինքը ձերբակալվել է ոչ թե Մարտի 1-ին կամ 2-ին, այլ 4-ին: «Բայց ես նույն Մարտի մեկով եմ դատվել ու նույն հոդվածով՝ որպես կազմակերպիչ, ոնց որ Նիկոլ Փաշինյանը, առանց ապացույցի՝ երկու ոստիկանի կեղծ ցուցմունքով: Ո՞նց կարող եմ ես էսօր տուժող չհամարվել»,-մեզ հետ զրույցում տարակուսեց Թարխանյանը: Կարեն Թարխանյանը ձերբակալվել է 2008-ի մարտի 4-ի երեկոյան եւ տեղափոխվել Կենտրոնի ոստիկանություն: Մեզ հետ զրույցում պատմեց, որ չնայած էնտեղ ասել էր, որ աչքը նոր վիրահատված է, ինքը առողջական խնդիրներ ունի, նրան դաժան ծեծի են ենթարկել՝ պահանջելով ցուցմունք գրել Նիկոլ Փաշինյանի ու Խաչատուր Սուքիասյանի դեմ: «Ասել են՝ ցուցմունքը տուր, գնա տուն, ես ցուցմունք չեմ տվել»,-պատմեց նա: «Ինձ աչքի բժիշկի չէին տանում, կարերը աչքիս մեջ ես պատժախցերում եմ եղել, աչքիս կարերը նեխել էին, դրա պատճառով կուրացել եմ»,-հավելեց նա: Կարենին նախ մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ Քրօրի 225-ի 4-րդ մասով՝ զանգվածային անկարգությունների մասնակցություն, ինչի համար սահմանված է տուգանք: Հետո մեղադրանքը խստացվել է, իսկ մեկ ամիս անց Կարենին նոր մեղադրանք է առաջադրվել. 225 հոդվածի առաջին մաս՝ անկարգության կազմակերպիչ: «Իմ դեմ գրող, ինձ նստացնող ոստիկանը դարձել է մայոր, փոխգնդապետ, էսօր էլ աշխատում է: Իմ դեմ կեղծ ցուցմունք տվողն էսօր Քոչարյանի դատի ժամանակ կարգ ու կանոն է պահում, որն ինձ հաշմանդամ է սարքել»,-սրտնեղեց Կարենը՝ շարունակելով. «Հորեղբայրս դատի ժամանակ ինֆարկտից մահացավ, մայրս էլ իմ դարդից մահացավ էդ ընթացքում: Լուրջ պրոբլեմների մեջ ընկա»: Ամբողջական նյութը՝ forrights.am-ում

11:42 - 16 նոյեմբերի, 2019