10:25 - 24 մայիսի, 2019
Վեթինգի կիրառումը և անցումային արդարադատությունը ենթադրում են սահմանադրական փոփոխություններ․Հայկ Մարտիրոսյան
Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոնի ներկայացուցիչ Հայկ Մարտիրոսյանի ելույթը «Անցումային արդարադատության գործիքների կիրառման հեռանկարները Հայաստանում» խորագրով խորհրդարանական լսումների ժամանակ։
«Հարգելի գործընկերներ մենք այսօր քննարկում ենք մի խնդիր, որը հիմք է հանդիսանալու հետագայում անցումային արդարադատության իրականացման հարցը պարզաբանելու համար և այս տեսանկյունից շատ կարևոր է քննարկել հետևյալ խնդիրը՝ հանրության վերաբերմունքը այդ ինստիտուտի կիրառմանը և հետևյալ հարցերի պատասխանը, թե չունե՞նք մենք այսօր իրավակարգավորումներում անհրաժեշտ գործիքակազմ, որը զարգացնելով կարող ենք հանգել շատ ավելի լավ արդյունքների և անցումային արդարադատությունը դիտարկել որպես, ըստ էության, ծայրահեղ միջոց։
Ըստ էության մենք վաղուց ունենք այդ գործիքակազմը, ինչ վերաբերում է վեթինգին և ակտիվների վերադարձի իրավակարգավորումներին։ Մասնավորապես գույքի և եկամուտների հայտարարագրման միջոցով վեթինգ եթե բովանդակային առումով ասենք, մենք ունենք դա վաղուց, 2012 թվականից մենք ունենք հանրային ծառայության մասին օրենք, որով պաշտոնատար անձինք պարտավոր են ներկայացնել գույքի և եկամուտների, ընդ որում նաև փոխկապակցված անձանց, հայտարարագրեր։
Եթե այդ ինստիտուտը մենք կարողանանք զարգացնել բնականաբար էստեղ համապատասխան օրենսդրական փոփոխություններով հնարավոր է կանոնակարգել այդ դաշտն այնպես, որ եթե պաշտոնատար անձը չկարողանա հիմնավորել իր գույքի, եկամուտների հիմնավորվածությունը, ապա պետք է նախատեսել նրա պաշտոնավարման դադարեցման հիմք։
Ինչ վերաբերում է վեթինգի կիրառմանը և անցումային արդարադատությանը, ապա դա ենթադրում է սահմանադրական փոփոխություններ, որոնք պետք է իրականացվեն հանրաքվեի միջոցով, իսկ այն մեխանիզմները, որոնք մենք առաջարկում ենք, շատ ավելի արդյունավետ են և միայն օրենսդրական համապատասխան փոփոխությունները կարող են տալ դրա իրականացման մեխանիզմները։
Նախ, ակտիվների վերադարձման մասին է շատ խոսվում և մատնանշվում է, որ միջազգային փաստաթղթերը Հայաստանին պարտադրում են իրականացնել ակտիվների վերադարձ բացառապես անցումային արդարադատության շրջանակներում։ Իրականում դա այդպես չէ և միջազգային փաստաթղթերը Հայաստանին զուտ խորհրդատվական կարգով են դա ներկայացնում և պարտադիր չի, որ ակտիվների վերադարձը իրականացվի բացառապես անցումային արդարադատության շրջանակներում։
Պետք է արձանագրել մի բան, պետությունը ինչ մարդկային և նյութական ռեսուրսներ է ծախսելու այդ գործընթացի համար և ինչ ակնկալիք ունի նպատակների տեսանկյունից։ Այս գործընթացը բավականին նուրբ է և պետք է ենթադրել, որ այն կարող է նաև ազդեցություն ունենալ տնտեսության վրա, որովհետև թալանված ակտիվների մի զգալի հատվածը ներդրվել է մեր ներքին տնտեսության մեջ և դրանց վերադարձի իմաստով պետք է ուսումնասիրել նաև տնտեսության կառուցվածքը։
Բայց որպես նպատակ գործընթացի ամբողջ պրոցեսում պետք է թափանցիկությունը և հակակոռուպցիոն ռիսկերի բացառումը լինի։ Մասնավորապես որպես նպատակ, որը կարող է նաև ծառայել տնտեսական հեղափոխության համար, պետք է դիտարկվի այդ միջոցների վերադարձի պարագայում դրանք միասնական տնտեսության վերածննդին կամ վերակենդանացմանն ուղղված միջոցառումների իրականացմանը։ Կամ նախկին ռեժիմից տուժածների միջոցների վերացմանը։ Ուզում եմ ասել սրանք խորը, համապարփակ վերլուծությունների պետք է ենթարկվեն նոր մենք կարողանանք պատասխանել հարցին, թե նպատակահարմար է արդյո՞ք այդ ինստիտուտի ներդրումը։
Շնորհակալություն»
Եթե գտել եք վրիպակ, ապա այն կարող եք ուղարկել մեզ՝ ընտրելով վրիպակը և սեղմելով CTRL+Enter
comment.count (0)