ՀՀԿ - infocom.am

ՀՀԿ

Հայաստանի հանրապետական կուսակցությունը հիմնադրվել է 1990 թվականին։ Համաձայն կուսակցության պաշտոնական կայքի՝ կուսակցական գաղափարախոսությունը ազգային պահպանողական է։ Այն իրեն համարում է «Ազգային միացյալ կուսակցության» գաղափարական-քաղաքական ժառանգորդը։

Հիմնադրման օրվանից մինչեւ 1997թ. նոյեմբեր ՀՀԿ նախագահը Աշոտ Նավասարդյանն էր, որի մահվանից հետո՝ մինչեւ 2007թ. մարտ ամիսը, կուսակցությունը ղեկավարում էր Անդրանիկ Մարգարյանը, այնուհետեւ՝ մինչ օրս, Սերժ Սարգսյանը։

1990թ. ընտրված Գերագույն խորհրդում ՀՀԿ-ն ներկայացված էր մեկ պատգամավորով՝ Աշոտ Նավասարդյան, 1995թ. ընտրված առաջին գումարման Աժ-ում՝ 5 պատգամավորով, 1999թ. ընտրված երկրորդ գումարման խորհրդարանում ՀՀԿ-ն երեք տասնյակ պատգամավորներ ուներ:

1999թ. հոկտեմբերի 27-ի ողբերգական իրադարձություններից հետո վարչապետ նշանակվեց ՀՀԿ ներկայացուցիչ Արամ Սարգսյանը: Ավելի ուշ` 2000թ. մայիսին, ՀՀ վարչապետ նշանակվեց ՀՀԿ խորհրդի նախագահ, «Միասնություն» խմբակցության ղեկավար Անդրանիկ Մարգարյանը:

2003թ. մայիսի 25-ին տեղի ունեցած ԱԺ ընտրությունների արդյունքում ՀՀԿ-ն խորհրդարանում ուներ ամենամեծ խմբակցությունը` 40 պատգամավոր:

2006թ. հուլիսին կայացած կուսակցության 10-րդ արտահերթ համագումարը Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը հռչակեց իբրեւ ազգային պահպանողական կուսակցություն։ Համագումարի որոշմամբ վերականգնվեց կուսակցության խորհրդի նախագահի պաշտոնը, որը հանվել էր 2005թ.։ ՀՀԿ խորհրդի նախագահ ընտրվեց Սերժ Սարգսյանը։

2007թ.՝ ՀՀԿ նախագահ Անդրանիկ Մարգարյանի մահից հետո, ՀՀԿ նախագահի պարտականությունները ստանձնեց Սերժ Սարգսյանը։ Ապրիլի 4-ին նա նշանակվեց նաեւ ՀՀ վարչապետ:

2007թ. մայիսի 12-ին տեղի ունեցած ՀՀ ԱԺ ընտրությունների արդյունքում ձեւավորվեց ՀՀԿ խմբակցություն՝ 64 պատգամավորով: ԱԺ նախագահ ընտրվեց ՀՀԿ փոխնախագահ Տիգրան Թորոսյանը:

2008թ. փետրվարին տեղի ունեցած նախագահական ընտրություններում Սերժ Սարգսյանը դարձավ ՀՀ Նախագահ:

2012թ. մայիսի 6-ին տեղի ունեցած ՀՀ ԱԺ ընտրությունների արդյուքներով մայիսի 31-ին ստեղծվեց ՀՀ ԱԺ 5-րդ գումարման ՀՀԿ խմբակցությունը, որում ընդգրկված 69 պատգամավորներից 53-ը ՀՀԿ անդամներ էին։

2013թ. փետրվարի 18-ին տեղի ունեցած նախագահական ընտրություններում Սերժ Սարգսյանը դարձավ ՀՀ Նախագահ:

2018-ի ապրիլ-մայիսյան իրադարձությունների արդյունքում Սերժ Սարգսյանը հրաժարական ներկայացրեց։ ՀՀԿ-ն մասնակցեց 2018թ․ դեկտեմբերի խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններին։ Կուսակցության համապետական ցուցակը գլխավորում էր ՀՀ պաշտպանության նախկին նախարար Վիգեն Սարգսյանը։ Այս ընտրություններում ՀՀԿ-ն չհայտնվեց ԱԺ-ում՝ չհավաքելով անցողիկ շեմը։

ՀՀԿ-ն 2021 թ․ հունիսի 20-ի խորհրդարանական արտահերթ ընտրություններին «Հայրենիք» կուսակցության հետ մասնակցում էր «Պատիվ ունեմ» դաշինքով, որը 8-րդ գումարման ԱԺ-ում կունենա 7 պատգամավոր։

Նիկոլ Փաշինյանը 2012 թ․-ին պատգամավոր է ընտրվել ՀԱԿ-ի համամասնական ցուցակով․ Արմեն Գալջյանը մանիպուլացնում է

Այս տարվա դեկտեմբերի 20-ին, երբ Երևանի ավագանու «Իմ քայլը» խմբակցությունը արդեն նախաձեռնել էր նախկին քաղաքապետ Հայկ Մարությանին անվստահություն հայտնելու գործընթաց, խմբակցության ղեկավար Արմեն Գալջյանը «Ազատության» ֆեյսբուքյան ասուլիսի եթերում անդրադարձավ անվստահության գործընթացի վերաբերյալ մի շարք հարցերի։ Օգտատերերից մեկի հարցը 2012 թ․-ի խորհրդարանական ընտրություններին Նիկոլ Փաշինյանի մասնակցության մասին էր․ «2012 թվականին Նիկոլ Փաշինյանը Հայ ազգային կոնգրեսի կազմում անցել է խորհրդարան, հետո դուրս է եկել Հայ ազգային կոնգրեսից և շարունակել գործունեությունը՝ որպես անկախ պատգամավոր։ Հիմա Փաշինյանին կարելի՞ էր, Հայկ Մարությանին՝ ո՞չ»,-հետաքրքրվեց օգտատերը։ Գալջյանն էլ արձագանքեց՝ այս երկու դեպքերն ընդհանրապես համեմատելի չեն․ «ՀԱԿ դաշինք է եղել այդ ժամանակ, տարբեր կուսակցություններից ձևավորված դաշինք, և Նիկոլ Փաշինյանը առաջադրվել է մեծամասնական ընտրակարգով, և ստացել է, եթե չեմ սխալվում, 9437 ձայն։ Ընտրություններից հետո ՀԱԿ դաշինքը որոշել է, որ ստեղծում է կուսակցություն, և Նիկոլ Փաշինյանը պարզապես չի դարձել այդ կուսակցության անդամ։ Այսինքն՝ իրավիճակները տարբեր են․ անձը ստացել է հազարավոր քվեներ, և ինքը ստացել է այդ մանդատը պատգամավոր լինելու համար, որովհետև ակնհայտ է եղել, որ Նիկոլ Փաշինյանը այդ ժամանակ եղել է «Հայ ազգային կոնգրեսի» առանցքային դեմքերից մեկը, և մեծամասնական ընտրակարգը դրանով է տարբերվում համամասնական ընտրակարգից»։ Գալջյանը, սակայն, մանիպուլացնում է, քանի որ Նիկոլ Փաշինյանը մեծամասնական ընտրակարգով առաջադրվելու և «հազարավոր քվեներ» ստանալու արդյունքում չի ընտրվել 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի պատգամավոր։ Մեծամասնական ընտրակարգով ընտրությունների պարագայում Փաշինյանը իր ընտրատարածքում պարտվել է, իսկ Ազգային ժողովի պատգամավոր է դարձել «Հայ ազգային կոնգրես» դաշինքի համամասնական ցուցակով։ 2012 թ․-ի մայիսի 6-ի խորհրդարանական ընտրություններին Հայաստանում գործում էր խառը ընտրակարգ․ Ազգային ժողովը ձևավորվում էր և՛ մեծամասնական, և՛ համամասնական ընտրակարգերով ընտրված պատգամավորներից։ Մեծամասնական ընտրակարգի դեպքում յուրաքանչյուր ընտրատարածքում առաջադրված թեկնածուներից Ազգային ժողովի պատգամավոր էր ընտրվում ձայների մեծամասնություն ստացած թեկնածուն․ թեկնածուներին կարող էր առաջադրել կուսակցությունը, կամ նա կարող էր ինքնաառաջադրվել։ Իսկ համամասնական ընտրակարգի դեպքում ընտրությունները անցկացվում են կուսակցական ցուցակներով, և ընտրողները իրենց ձայնը տալիս են կուսակցություններին կամ դաշինքներին։ Կուսակցությունները կամ դաշինքները տեղ են զբաղեցնում խորհրդարանում՝ ըստ ստացած քվեների տոկոսային հարաբերակցության։ 2012 թ․-ի մայիսի 6-ի խորհրդարանական ընտրություններում «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի գլխավոր խմբագիր Նիկոլ Փաշինյանը մեծամասնական ընտրակարգով ինքնաառաջադրվել էր թիվ 7 ընտրատարածքում։ Փաշինյանը առաջադրվել էր նաև «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցությունների դաշինքի համամասնական ցուցակով․ նա նախընտրական ցուցակի 7-րդ համարն էր։ Թիվ 7 ընտրատարածքում ինքնաառաջադրվել էին նաև անկուսակցական Տիգրան Գրիգորյանը, Վարդան Վարդանյանը, իսկ Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը Մալաթիա-Սեբաստիայում առաջադրել էր այն ժամանակ ՀՀ Ազգային ժողովի պատգամավոր, անկուսակցական Սամվել Ալեքսանյանի թեկնածությունը։ Ըստ Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի տվյալների՝ մեծամասնական ընտրակարգով առաջադրված թեկնածուներից թիվ 7 ընտրատարածքում ձայների մեծամասնությամբ առաջատար էր ՀՀԿ-ի կողմից առաջադրված Սամվել Ալեքսանյանը․ նա ստացել էր 19.808 քվե։ Նիկոլ Փաշինյանը այդ ընտրությունների արդյունքում հավաքել էր 9437 ձայն, Տիգրան Գրիգորյանը՝ 1262, իսկ Վարդան Վարդանյանը՝ 1088 ձայն։ Այսպիսով, առաջադրված 4 թեկնածուներից խորհրդարան էր անցել Սամվել Ալեքսանյանը, որը դարձավ 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի «Հանրապետական» խմբակցության պատգամավոր։ Համամասնական ընտրակարգի դեպքում Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը 664. 266 քվե կամ 44.1% ձայն ՝ ձևավորելով 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի ամենամեծ խմբակցությունը։ Հավաքած քվեներով 2-րդ տեղում «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունն էր, որը հավաքել էր 454.671 ձայն կամ 30.13%։ Իսկ ԲՀԿ-ին հաջորդում էր «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցությունների դաշինքը, որը այդ ընտրությունների արդյունքում հավաքեց 106.901 քվե կամ 7.08% և Ազգային ժողովում 7 պատգամավորական մանդատ ստացավ։ Նիկոլ Փաշինյանն այսպիսով դարձավ 5-րդ գումարման Ազգային ժողովի «Հայ ազգային կոնգրես» խմբակցության պատգամավոր, որովհետև նա ՀԱԿ դաշինքի նախընտրական ցուցակի 7-րդ համարն էր։ Ի հավելումն նշենք, որ նախընտրական ցուցակի առաջին համար Լևոն Տեր-Պետրոսյանը և չորրորդ համար Արամ Սարգսյանը հրաժարվեցին մանդատներից, ինչի արդյունքում մանդատները տրվեցին Հրանտ Բագրատյանին և Գագիկ Ջհանգիրյանին։ ՀՀ կառավարության պաշտոնական կայքում արդեն ներկայիս վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի կենսագրության մեջ նույնպես նշված է, որ նա 2012-ի խորհրդարանական ընտրություններում ընտրվել է ԱԺ պատգամավոր «Հայ ազգային կոնգրես» դաշինքի համամասնական ցուցակով։ Այսպիսով, Երևանի ավագանու «Իմ քայլը» խմբակցության ղեկավար Արմեն Գալջյանը մանիպուլացնում է, քանի որ ներկայիս ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Ազգային ժողովի պատգամավոր է ընտրվել ոչ թե մեծամասնական ընտրակարգով, այլ ՀԱԿ դաշինքի համամասնական ցուցակով։ Նանե Ավետիսյան

18:25 - 29 դեկտեմբերի, 2021

Արցախի հարցում մենք լինելու ենք անզիջում. կազմավորվեց «Պատիվ ունեմ» դաշինքը |hetq.am|

hetq.am: Այսօր հուշագիր են ստորագրել Արթուր Վանեցյանի ղեկավարած «Հայրենիք» և «Հայաստանի Հանրապետական կուսակցությունը», որոնք առաջիկա ըտրություններին մասնակցելու են «Պատիվ ունեմ» դաշինքով։ Դաշինքը հայտարարություն է տարածել իր սկզբունքների, արած սխալների և հետագա անելիքների վերաբերյալ, որն ամբողջությամբ ներկայացնում ենք. ՅՈ՞ ԵՐԹԱՍ, ՀԱՅԱՍՏԱՆ Մեր Հայրենիքն ապրում է իր նորագույն պատմության թերևս ամենադժվարին և վճռորոշ ժամանակահատվածը: Ցավոք, այս իշխանությունների ավերիչ գործունեության հետ կապված՝ մեր բոլոր կանխատեսումներն ու զգուշացումներն իրականություն դարձան։ 2018-ի իշխանափոխությունից հետո նոր իշխանությունները չկատարեցին ժողովրդին տված խոստումները և խորտակեցին իշխանափոխության հետ կապվող՝ լավ կյանք ունենալու մարդանց հույսերը: Ատելություն ու չարություն սերմանելով՝ հասարակությանը բաժանեցին «սևերիև սպիտակների»: Ստով և կեղծիքով եկան իշխանության ու դարձրեցին այն իշխանությունը պահելու միջոցներ: Ամբոխավարություն, կառավարման սիրողական մակարդակ, Հայաստանի շահերը հետևողականորեն վնասող և երկրի անվտանգությունը խաթարող անհեռատես արտաքին քաղաքականություն, դատարկ խոստումներ, ինքնագոհ ու միահեծան ներքին քաղաքականություն, ժողովրդավարության և ժողովրդի անվան տակ՝ անիրավություն: Նոր իշխանությունները մեծ հաջողությամբ կարողացան կազմաքանդել տնտեսությունը, կառավարման և իրավական, կրթական և առողջապահական համակարգերը: Կազմաքանդեցին նաև բանակը և երկիրը տարան նոր պատերազմի, որի արդյունքումունեցանքծանրագույն մարդկային կորուստներ, իսկ Արցախի շուրջ 75 տոկոսն անցավ թշնամու վերահսկողության տակ: Հայաստանում, Արցախում և սփյուռքում բնակվող մեր հաղթանակած ազգը վերածվեց պարտված և հուսալքված ժողովրդի՝ կորցնելով ազգային ոգին: Վերջին պատերազմն ու հետպատերազմյան իրողությունները շատերի համար ակնհայտ դարձրին, որ ոչ միայն Հայաստանն էր Արցախի անվտանգության երաշխավորը, այլ նաև հակառակը՝ իր ֆիզիկական գոյությամբ Արցախն էր Հայաստանի անվտանգության ողնաշարը: Արժանապատիվ խաղաղության մեր երազանքը մնաց անկատար, և վերահաս պատերազմի ուրվականն արդեն Սյունիքում է: Ժամանակն է հասկանալ, որ հաջորդ պատերազմը մղվելու է Հայաստանի սահմաններին։ Ո՞ՐՆ Է ՄԵՐ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ Առկա իրողություններում մենք մեր քաղաքական և քաղաքացիական պարտքն ենք համարում ահազանգել մեր մտահոգությունների մասին, ուղիղ և շիտակ խոսել կառավարության քաղաքականապես սնանկ ռազմավարության և գործելաոճի մասին: Մենք համոզված ենք, որ կապիտուլյանտ իշխանությունները ունակ չեն լուծելու մեր երկրի և մեր ժողովրդի խնդիրներն այն պարզ պատճառով, որ հիմնական խնդիրը հենց իրենք են։ Նման պայմաններում մենք պետք է ոչ միայն մատնացույց անենք կառավարության ճակատագրական սխալներն ու աղաղակող բացթողումները, այլև ազգովի անհապաղ ձեռնամուխ լինենք բոլոր ուղղություններով իրավիճակի կայունացմանը, քանզի սեղանին է դրված հայի լինելության և հայոց պետականության խնդիրը: Մենք համոզված ենք, որ այս ամենի գիտակցումը կբերի նրան, որ հունիսի 20-ին Դուք կշռադատված և սթափ ընտրություն կկատարեք՝ շարունակել ապրել պատվազուրկ և մղձավանջ հիշեցնող դժգույն ու դժբախտ իրականության մեջ, թե վերջապես շրջել հայոց պատմության ամոթալի էջը: ԳԻՏԵԼԻՔ ԵՎ ՓՈՐՁ + ԷՆԵՐԳԻԱ ԵՎ ՈՒԺ Մեր դաշինքը Հայաստանի քաղաքական կյանքում յուրահատուկ է իր առավելություններով: Այն կազմող կուսակցություններն ու անհատները թե՛ պետականաշինության լավագույն ավանդույթների, թե՛ փոփոխությունների անհրաժեշտության, թե՛ գիտելիքի և փորձի, թե՛ թարմության և ուժի հաստատակամ կրողներն ու ջահակիրներն են: Որպես անկախ Հայաստանում գրանցված առաջին հասարակական-քաղաքական կազմակերպություն՝ ՀՀԿ-ն Հայաստանի պետականաշինության մեջ ամենամեծ փորձառությունն ունեցող քաղաքական կառույցն է, հետևաբար ունի ասելիք մեր ազգային-պետական կյանքում: Հանրապետականի քաղաքական արմատները, Գարեգին Նժդեհի ցեղակրոն ուսմունքի վրա հիմնված գաղափարախոսությունը, արդիականության ու պահպանողականության համադրումը բարոյաքաղաքական նշանակալի կապիտալ են ապահովում մեր դաշինքին՝ հաջողության հասնելու համար: «ՀԱՅՐԵՆԻՔ» կուսակցությունն ունի ամուր գաղափարական հենք՝ խարսխված ազգային-պահպանողական առանցքի վրա, որը միտված է դեպի առաջընթաց: Այն ենթադրում է ուժեղ պետության աջակցությամբ և պատմական բնական զարգացումների անհրաժեշտությամբ պայմանավորված ավանդական արժեքների չափավոր ու ներդաշնակ պահպանում: «ՀԱՅՐԵՆԻՔ» կուսակցությունն հասցրել է կարճ կենսագրության ընթացքում իր շարքերի ներքո ներգրավել երկրի տարբեր ոլորտներում հաջողություններ գրանցած, հայտնի և պետականասեր մարդկանց: Կուսակցությունը կարողացել է դառնալ քաղաքական դաշտի առանցքային դերակատարներից մեկը՝ բերելով նոր քաղաքական մշակույթ և բովանդակություն: Դաշինքի անդամ կուսակցությունները քաղաքական փորձառության, կազմակերպական հզորության, գաղափարական ընդհանրության լավագույն ներդաշնակեցումն են Հայաստանի քաղաքական կյանքում: Մենք ունենք թե՛ գիտելիք և փորձ, թե՛ էներգիա և ուժ։ ՄԵՆՔ ԸՆԴՈՒՆԵԼ ԵՆՔ ՄԵՐ ՍԽԱԼՆԵՐԸ Մենք պարտավոր ենք խոստովանել և ընդունել, որ մեր գործունեության եղել են ինչպես բացթողումներ, այնպես էլ թերացումներ և լուրջ սխալներ: Չի սխալվում միայն նա, ով չի գործում։ Ինչպես ժողովուրդն է ասում՝ միայն շարժիչի չաշխատող մասն է, որ չի սևանում: Քաղաքականության մեջ սխալների գինն իշխանության կորուստն է: Մենք վճարել ենք այդ գինը և քաղել դասերը: Եվ այսօր, առավել քան երբևէ, պատրաստ ենք մեր գիտելիքները, փորձն ու նվիրումը ի սպաս դնել մեր Հայրենիքին ու ժողովրդին: Մենք գիտակցել ենք և ընդունում ենք մեր սխալները: ԴՈՒ ՄԵՆԱԿ ՉԵՍ, ԱՐՑԱ՛Խ Կառավարությունը ձեռքերը լվացել է Արցախից և դա համարում է գերտերությունների խնդիր։ Ձախողումները բերեցին նրան, որ Հայաստանն այլևս Արցախի անվտանգության երաշխավորը չէ, այլ հումանիտար աջակցության պլատֆորմ, որի միակ գործառույթը աշխարհի տարբեր ծայրերից եկող օգնության փոխանցումն է արցախցիներին։ Արցախի հարցում մենք լինելու ենք անզիջում: Արցախը միայն արցախցու ինքնորոշման իրավունքի խնդիրը չէ: Այն մեր Հայրենիքի գոյության և անվտանգության անկյունաքարային հարցն է: Հայ ժողովրդի գոյության և բնականոն զարգացման համար խաղաղությունը կենսական անհրաժեշտություն է: Բայց իշխանություններն ի զորու չեն ապահովելու ո՛չ խաղաղություն, ո՛չ Արցախի կենսունակությունը։ Միայն ուժեղ բանակով, անվտանգության հզոր համակարգով, խոհեմ արտաքին քաղաքականությամբ, ազգ-բանակ դառնալով ենք ի վիճակի լինելու ապրել առանց պատերազմի: Մենք հայցում ենք Ձեր քվեն՝ սրտում ու մտքում ունենալով Արցախի անվտանգ ապագայի ու կայուն զարգացման ապահովման երազանքն ու գերնպատակը: Մասնագիտական, անաչառ և բազմակողմանի ուսումնասիրության և հետաքննության առարկա պետք է դառնան 44-օրյա պատերազմի բոլոր՝ քաղաքական, դիվանագիտական, ռազմական, կառավարչական հանգամանքները: Մեր ժողովուրդը պետք է ստանա ամենագլխավոր հարցերի պատասխանները՝ ինչու՞ այսպես եղավ, և ո՞վ էր մեղավոր` դրանից բխող բոլոր իրավական և քաղաքական հետևանքներով: Մենք արժանապատիվ խաղաղության կողմնակից ենք, որտեղ արժանապատվությունը նույնքան կարևոր է, որքան խաղաղությունը: ՄԵՆՔ «ԱԶԳ-ԲԱՆԱԿ» ԱՇԽԱՐՀԱՅԱՑՔԻ ԿՐՈՂՆ ԵՆՔ Ինչպես ցույց տվեց 44-օրյա պատերազմը, բանակը թուլացավ, երբ գիտակցաբար կտրվեց բանակ-հասարակություն կապը։ Կապը կտրվեց, երբ Հայրենիքի հանդեպ զինվորական պարտքի զգացումն ու մարտունակությունը սկսեց չափվել զորամասային ճաշարանում ելակի առկայությամբ։ Կապը կտրվեց, երբ փորձառու և բանիմաց հրամանատարներին փոխարինեցին հարմարվող և հնազանդ սպաներով, որոնք Հայաստանին ծառայելու փոխարեն գերադասեցին ծառայել անձնիշխանությանը: Կապը կտրվեց, երբ պրոֆեսիոնալ բանակ ունենալու անվան տակ արշավ սկսվեց ժամկետային զինվորական ծառայության ինստիտուտի դեմ։ Կապը կտրվեց, երբ բանակի համակարգված համալրման մեխանիզմն ուզեցին փոխարինել ֆիդայական ջոկատներով։ Կապը կտրվեց, երբ շրջանառության մեջ դրվեց «Ինչու՞ մեր զավակները պիտի պաշտպանեն Արցախի սահմանը» ազգակործան թեզը՝ նպատակադրված մոռացության մատնելով այն փաստը, որ Արցախի սահմանին կանգնած զինվորը առաջին հերթին պաշտպանում է նաև Հայաստանում բնակվող քաղաքացիների անդորրը։ Իսկ վճռական հարվածը բանակին հասցվեց, երբ ապիկար կառավարման ձախողումները և դրանց արդյունքում կրած պարտությունը վերագրեցին բանակին։ Որպես անվտանգության և պաշտպանության ապահովման ոլորտում տասնամյակների կառավարչական և քաղաքականության մշակման փորձ ունեցող ուժեր՝ մենք շարունակելու ենք մեր հանձնառությունը մեր երկրի զինված ուժերի վերականգնման և արդիականացման ուղղությամբ։ Հանրապետականի կառավարման տարիներին բանակը եղել է ամենաբարձր հանրային վստահությունը վայելող պետական ինստիտուտը։ Մենք վերականգնելու և բազմապատկելու ենք բանակի նկատմամբ հանրային վստահությունը։ Մենք ներդնելու ենք բանակի նկատմամբ քաղաքացիական և խորհրդարանական վերահսկողության արդյունավետ գործիքներ: Զինված ուժերը մեր ժողովրդի և երկրի կայուն ու անվտանգ զարգացման գրավականն են, մեր գոյատևման առհավատչյան: «Ազգ-բանակ» հայեցակարգը պետության պաշտպանունակության, կայուն ու անվտանգ զարգացման երաշխիքն է: ՄԵՐ ԱՐԺԵՔՆԵՐԸ Մենք պահպանողական կուսակցություններ ենք, որոնց նպատակներն ու գործունեությունը բխում են Հայրենիքի հավերժականության գաղափարից: Հայկական անկախ պետականությունը հայության նպատակների իրականացման միակ միջոցն է: Պետության հզորացումը մեր ժողովրդի հարատևության, քաղաքացիների բարեկեցության, մեր սահմանների պաշտպանվածության և միջազգային հեղինակության ապահովման միակ ճանապարհն է: Պետության զարգացման պարտադիր պայմանն ու երաշխիքն «ԱԶԳ-ԲԱՆԱԿ» հայեցակարգի լիարժեք ներդրումն է: Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին անգնահատելի մեծ դեր ունի հայ ժողովրդի արժեհամակարգի, լեզվի ու մշակույթի անաղարտության պահպանման, դրանով իսկ` հայության միասնության ապահովման գործում։ Մենք այն համարում ենք հայի ինքնության անբաժան մաս, որն իր դավանաբանությամբ և նվիրապետությամբ կոչված է ծառայելու Աստծուն և Ազգին, միաժամանակ լիովին հարգում ենք մարդկանց խղճի ազատության իրավունքը: Հայ հասարակության հիմքը ավանդական ընտանիքն է: Ամուր և առողջ ընտանիքների ձևավորումը, ընտանիքում ազգային-ավանդական արժեքների պահպանումն ու զարգացումը պետք է լինեն պետության կարևորագույն խնդիրներից: Զորավոր է այն ազգը, որն ունի զորավոր ընտանիքներ: Հայաստանի Հանրապետությունը պետք է բարենպաստ պայմաններ ստեղծի սփյուռքի հայության ներուժը ի նպաստ Հայոց պետականության հզորացմանև սփյուռքի արժանապատիվ գոյության ուղղելուն։ Իրավունքի գերակայությունը, մարդու հիմնական իրավունքների նկատմամբ հանրային իշխանության հարգանքն ու դրանց պաշտպանության արդյունավետ արդարադատական մեխանիզմների առկայությունը, բազմակարծությունը, քաղաքական ազատությունների, իրավունքի գերակայության, մրցակցային հավասար պայմանների լիարժեք կենսագործումն ու հասարակության բաժանարար գծերի վերացումը այլընտրանք չունեն: Հայաստանի ցանկացած քաղաքացու ձայնը պետք է լսելի լինի, քննադատությունը՝ ուշադրության ու հարգանքի արժանի: ՀԵՏԳՐՈՒԹՅԱՆ ՓՈԽԱՐԵՆ Մենք ունենք բազմաթիվ հայրենասեր, փորձառու, խելացի թիմակիցներ, ովքեր, անկախ որևէ հանգամանքից, շարունակում են ծառայել Հայրենիքին և Ձեր վստահության քվեն ստանալու դեպքում կունենան ավելի լայն հնարավորություններ իրենց կարողություններն ու ջանքերը ներդնելու հանուն Հայաստանի Հանրապետության և հայ ժողովրդի ապագայի: Օգտագործենք նրանց փորձն ու գիտելիքը երկրի հետագա զարգացման համար: Պատրաստ ենք ծառայել Հայրենիքին:

14:49 - 15 մայիսի, 2021